Proef van vertrouwen
de naam Tigray is gefingeerd
Met Tigray hebben we heel kort maar prettig gesproken. Hij komt uit Eritrea en doet vrijwilligerswerk in het Zimmertje, wat hem helpt met contacten leggen en de taal te leren. Hij woont niet in de buurt, maar in Schiedam Oost.
Wantrouw
Hoe kijkt hij aan tegen het sociale weefsel van de buurt? “Mensen maken moeilijk contact. In Eritrea woon je samen, en is contact normaal. Hier is het echt moeilijk contact te maken. Er is ook veel wantrouwen, daar heb ik last van. Bijvoorbeeld, ik ken iemand in Oost, die me om hulp vroeg? Ja, zei ik, natuurlijk kan ik helpen. Ik moet mensen helpen vind ik, dus doe ik dat.
Een vreemde ‘proef van vertrouwen’ overkwam Tigray toen een buurtbewoner naar hem toe kwam omdat zijn tv kapot zou zijn. Of Tigray kan helpen deze te repareren. Maar, alvorens Tigray in zijn huis toe te laten, wilde de buur eerst bij Tigray thuis kijken. Tigray antwoordt dat hij dat goed vindt, waarop de ander genoeg vertrouwen heeft gekregen om Tigray toe te laten.
Eenmaal deze drempel over treft hij een heel pover huishouden aan: een bed, een stoel en een (inderdaad kapotte, maar gemakkelijk te repareren) tv. Voor de rest allemaal boodschappen die ver over de datum zijn. Tigray: “Ik moet hem helpen, deze man vervuilt. Hij wil geen hulp ontvangen. Hij is bang voor mensen. Hij heeft geen kinderen en geen vrouw, hij is totaal eenzaam.”
Het is helaas onvoorstelbaar dat er veel mensen zullen zijn die, zoals Tigray, de moeite nemen om vertrouwen te winnen, om vervolgens iemand te mogen helpen. Dat is voor de meesten onder ons een aantal bruggen te ver. Het staat haaks op de mentaliteit die we veelal terughoren: eenzaamheid is niet nodig, zolang je er zelf maar wat aan wil doen. Dit voorbeeld brengt een andere kant van het spectrum pijnlijk in beeld.
