Het experiment: duurzaam zwanger

Blogger Annelies Rebel gaat op onderzoek uit of duurzaam zwanger zijn nu echt het verschil maakt.

Twee gerecycelde truien via Marktplaats.

Ik moet eerlijk bekennen dat als ik deze blog begin ik aardig sceptisch ben. Is zwangerschap te combineren met duurzaamheid of een duurzaam leven? Wat maakt zwanger-zijn gecompliceerder hierin of juist makkelijker? Ik ga het experiment aan en schrijf elke keer iets over mijn ervaring. Deze aflevering: zwangerschapskleren.

Week 1 (week 19): zwangerschapskleren

Ik start deze blog als ik 19 weken zwanger ben. Voordat ik over kleren begin even dit. Eens in de zoveel tijd moet ik weer even scherp krijgen waar het ook al weer over gaat als ik het over duurzaam heb. Het is inmiddels een begrip waar zoveel aankleeft dat het me zelf ook duizelt. De Wereldcommissie voor milieu en ontwikkeling omschrijft duurzaamheid als ‘een duurzame ontwikkeling is er een die aansluit op de behoeften van het heden zonder het vermogen van toekomstige generaties om in hun eigen behoeften te voorzien in gevaar te brengen.’

Ook een mooie door mij gelezen definitie is dat er balans moet zijn in de drie P’s — people, planet, profit. Mens, natuur en economie moet in evenwicht zijn. In mijn eigen woorden: dat wat jij consumeert en nodig hebt in land x moet niet ten koste gaan wat de behoefte is van mens en natuur in land y.

Het neerzetten van een nieuw mens op deze aarde is in dit kader natuurlijk ook niet onbediscussieerd. Geboortebeperking zou de oplossing zijn voor het klimaatprobleem, immers elk mens erbij veroorzaakt extra CO2-uitstoot. Wil je daar meer over lezen, lees dan bijvoorbeeld dit artikel en aangrenzend onderzoek. Voor nu neem ik de aanwezigheid van mensen en nieuwe mensen op deze aardbol maar even als gegeven en kijk ik vanuit daar hoe e.e.a. in evenwicht is te brengen.

Hergebruik kleding
Dan nu over zwangerschapskleren. Let op: de kledingindustrie is de op twee na meest vervuilende industrie. Als je dus iets duurzaams wilt beginnen, valt er nog veel ‘winst’ te boeken met de kleding die wordt gemaakt en die jij koopt. De Britse econoom Kate Raworth geeft in deze uitzending van Tegenlicht heel goed weer waar het mis gaat. Onder andere deze uitzending heeft mij echt gemotiveerd om bewuster naar mijn eigen kleren te kijken. Ik schreef daar eerder deze blog over, maar nu richt ik mijn aandacht specifiek op zwangerschapskleren.

Als je voor de zoveelste keer zwanger bent en weer de stapel kleren tevoorschijn haalt doe je in ieder geval goed aan het recyclen van kleren die je normaal gesproken relatief kort draagt. Maar ook in deze kleren komt de slijt, dus ik ging op zoek naar nieuwe duurzame zwangerschapskleren. Alhoewel wel erg veel shops door een site als Duurzaam Zwanger worden aangeprezen met een duurzaamheidstouch, vind ik er een met een GOTS-certificaat. Dit certificaat garandeert aandacht voor mens en milieu in het hele productieproces. De site BOOB Design heeft een prachtig eigen verhaal hoe ze naar vrouwen kijken die een kind voeden en hoe ze deze zorg ook terug willen laten komen in de productie van hun kleren. Ik ben wel geinspireerd en besluit een kijkje te nemen in hun shop. De kleren zien er mooi uit, zijn ook meestal gemaakt voor een dubbele functie: zwanger zijn en voeden, maar ik twijfel toch teveel. En iets kopen dat je eigenlijk niet helemaal leuk vind is sowieso niet duurzaam dus ik kijk verder.

,,Ik heb ondertussen nog steeds niets nieuws en besluit nu voor een andere optie te gaan: marktplaats. Natuurlijk!’’

Zoektocht
Ik stuit nog op een mooie website waarbij de kleren van organisch materiaal worden vervaardigd, maar daar moet je met Singapore dollars afrekenen. En moeten je kleren dus van Singapore hierheen worden versleept. Beetje onhandig en ook niet echt duurzaam.

Omdat ik niet echt verder kom besluit ik eens een zoektocht te doen naar merken die ik zelf ken en wat daar qua duurzaamheid over geschreven wordt. Ik neem het merk Mamalicious (volgens mij bij alle zwangere vrouwen bekend) als voorbeeld. Ik check op de site Rank a brand welk label ze hebben gekregen. Bestseller is de Deense merkeigenaar van Mamalicious en ze krijgen label D (A is het hoogste). Dat betekent dat de eerste stappen op weg naar duurzaamheid zijn gezet. Ze scoren met name punten op hun beleid rondom arbeidsomstandigheden. Aandacht voor milieu en klimaat daarentegen mogen ze er nog wel een tandje bij doen.

Een ander bekend merk Noppies haalt een E-label omdat zij in hun beleid niets kenbaar maken over hun aandacht voor milieu, klimaat en arbeidsomstandigheden. Weer een stap verder gekomen in mijn zoektocht. Rank a Brand helpt goed om een bewustere keuze te maken welke kleren je koopt.

Marktplaats
Ik heb ondertussen nog steeds niets nieuws en besluit nu voor een andere optie te gaan: marktplaats. Natuurlijk! Recyclen is altijd een goed idee en zo hoeft duurzaam ook echt niet altijd ‘duur’ te zijn. Ik koop twee truien voor 10 euro, betaal verzendkosten en zie hier het resultaat.

Mijn conclusie na wat online speurtochten: het aanbod duurzame, nieuwe zwangerschapskleding is erg gering. Sites als Duurzaam Zwanger lijken te beloven dat er allerlei toffe online shops zijn waar je duurzame kleren kunt kopen, maar de meeste van de aangeprezen shops hebben daar weinig mee te maken. Ik heb eigenlijk maar één website ontdekt met een goed verhaal. Verder is het bekende merk Mamalicious al een paar stappen op weg richting duurzamere kleding dus dat is ook goed om te weten. Verder doe ik het gewoon met marktplaats. Want zeker zwangerschapskleren kunnen nog wel twee of drie rondes mee.

Als iemand van de zwangere vrouwen die dit lezen WEL ervaring heeft met het nieuw kopen van duurzame positiekleding, deel dan je tips: ik hoor ze graag!

Meer vlogs en blogs bekijken? Je vindt ze HIER.