Op stap met onze Haagse handhavers

Blogger Jetty Scholten liep een dienst mee met de blauwe brigade.

‘Dit soort dingen komen we helaas nog al eens tegen.’ FOTO: privé

Omdat ik over het werk van de handhavers van onze gemeente communiceer en ik het belangrijk vind om betrokken te blijven bij hun belevingen, liep ik onlangs een dag met ze mee in Transvaal. Wat zouden ze in de op straat tegenkomen? En, nog belangrijker: hoe reageren ze hierop?

Voor wie niet weten wat integrale handhavingsacties zijn: dit zijn controles waarbij de politie, brandweer, handhavingsteams, pandbrigade, Belastingdienst, Voedsel- en Warenautoriteit samenwerken. Deze veertigste integrale handhavingsactie draaide om de verbetering van leefbaarheid en veiligheid in de Haagse wijken.

Volgens een van de politieagenten die ik voorafgaand aan de dag spreek, gaat het tijdens deze acties voornamelijk om de zichtbaarheid op straat. ,,Het is belangrijk om te laten zien dat je op de signalen van bewoners en ondernemers ingaat. Dat kan bijvoorbeeld gaan om het overtreden van regels en vergunningen, maar daarbij controleren we ook direct op andere mogelijke criminele activiteiten.” Elke wijk heeft zijn eigen unieke kenmerken waar extra op gelet wordt.

Briefing door de gemeente en politie voor alle deelnemende partijen, bureau de Heemstraat. FOTO: privé

,,Kijk daar staat een frituurpan. Dat mag dus niet’’

Transvaal
Deze dienst loop ik mee met de handhavers op het Kaapseplein in het multiculturele Transvaal. Om 17.00 uur trappen we af met een gezamenlijke briefing door de politie voor alle deelnemende partijen op het politiebureau aan de Heemstraat. We krijgen informatie over waar we extra op moeten letten en welke personen er gezocht worden.

Handhavers Gerrie Pabst, Rini van Hijkoop en Raymond Oppers klaar voor vertrek. FOTO: privé

Hierna ga ik met de handhavers Gerrie en Raymond, hun mentor Rini en teamhoofd Sheila de straat op.

Als er van tevoren een afspraak met grofvuil was gemaakt, had de eigenaar geen overtreding begaan en konden de kasten en stoelen gewoon opgehaald worden. FOTO: privé

Het duurt niet lang voor we ons eerste ‘probleemgeval’ tegenkomen. Iemand dacht dat het een goed idee was om zijn bijna complete inboedel op straat achter te laten. Dit blijkt volgens mijn collega’s van vandaag vaker voor te komen. ,,Bijplaatsingen [vuilniszakken naast de container neerzetten in plaats van erin] is echt een ding in deze buurt”, leggen ze uit. Of het nu om afvalzakken, zwerfafval of zoals nu, zwerfval gaat - in Transvaal ligt het vaker op straat dan in andere wijken.

Frituurpan in de bakkerij
We lopen richting Kaapseplein. Door het mooie weer is het aardig druk op straat. We gaan naar binnen bij een kroeg. De papieren blijken na controle netjes op orde, dus kunnen we zonder bekeuringen onze route vervolgen.

Verderop staat Rini stil voor de etalage van een bakker. ,,Kijk daar staat een frituurpan. Dat mag dus niet’’, zegt hij naar binnen wijzend. Het is niet duidelijk wat het apparaat daar ineens in de bakkerij doet en deze ondernemer mag volgens de regels maximaal twee elektrische apparaten mag bezitten. ,,Daar gaan we morgen maar eens poolshoogte nemen”, besluit Rini.

Gokken
Wanneer we een grote speeltuin naderen waar regelmatig overlast door alcoholmisbruik en zwerfvuil is, zien we politiebikers rondjes rijden.

We lopen langs een verplicht gesloten koffiehuis, waar de handhavers al vaker aan de deur zijn geweest om te waarschuwen dat de gokpraktijken die daar plaatsvonden illegaal waren. Toen daar geen gehoor aan werd gegeven, is het Haags Economisch Interventie Team (HEIT) erop af gegaan. Dit team richt zich op horeca en detailhandel, maar ook op situaties rondom mensenhandel en uitbuiting. De conclusie: het koffiehuis moest drie maanden dicht.

Hier was ‘het laatste woord nog niet over gezegd’. FOTO: privé

Lovende woorden
Tijdens de route komen we nog veel meer tegen: bedrijfsafval dat te ver van de gevel staat en vooral nog veel meer afval op straat. Een vervelende ervaring? Helemaal niet: wat me opviel was de positieve toon waarop de politieagenten over hun samenwerking met de handhavers spreken. Heel lovend over hun werkwijze en benadering tot de omgeving.

En hoewel over het algemeen niemand erop zit te wachten om terecht gewezen te worden, zag ik ook hoe ze het gesprek met ondernemers aangingen. Hoe ze wijzen op de onvermijdelijke regels, maar daarbij tegelijkertijd wel de juiste toon aanslaan en dus duidelijke afspraken kunnen maken. Zo blijft het voor iedereen duidelijk en eerlijk.

Ik snap wel dat teamchef Sheila zo trots is op haar handhavers. En ik? Ik hoop dat ik nog eens mee mag in een andere wijk om te ervaren hoe het er daar aan toe gaat.