Vandejong interviewt: Marcel Kampman
Door Vandejong (6 jul 2012)
Vandejong legt graag verbindingen en is nieuwsgierig naar personen, merken en organisaties die ons inspireren. In de wekelijkse serie ‘Vandejong interviewt’ vragen we naar de visie van inspirerende personen op merken en branding. Vorige week was dat Anne van der Zwaag, vandaag interviewen we Marcel Kampman(36), Creative Director bij Happykamping en PICNIC.
Hoe ben jij in je huidige werk beland?
Door telkens projecten te blijven doen en daardoor mensen te ontmoeten. En dan weer meedoen met die mensen en hun projecten en zij met die van mij. Altijd gedreven door de nieuwsgierigheid of ik zou kunnen doen wat ze me vragen. Achteraf blijk ik dat vaak wel te kunnen. Ik ben eigenlijk steeds van het ene in het andere gerold, op een natuurlijke manier, zonder een echt vooropgezet plan. Van mijn 18e tot 26e een eigen praktijk gehad, daarna gewerkt bij Mattmo in Amsterdam, …,staat, Fabrique, en WAACS. Ondertussen deed ik allerlei projecten, zoals Texelse Boys, en later ben ik gevraagd om een nieuwe opleiding op te zetten en te leiden aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag: Interactive/Media/Design. Dat heb ik iets meer dan vier jaar gedaan als hoofd, docent en duizenddingendoekje, met een fijn team van leuke mensen en geweldige studenten.
Toen ik uiteindelijk weer voor mezelf ging werken, kwam ik een aantal mensen tegen met dezelfde mindset, uit allemaal verschillende sectoren. Samen werken we in vrijblijvend netwerkverband aan de meest uiteenlopende — liefst complexe — opdrachten, op strategisch en op visie-niveau, en helpen we mee met het realiseren van die projecten.
Wat drijft jou in je werk?
Complexiteit helder maken, zodat mensen er wat mee kunnen. Mensen koppelen aan ideeën, ideeën aan mensen, ideeën aan ideeën en mensen aan mensen, om dingen mogelijk te maken. Linken, verbinden, nieuwsgierigheid. Willen blijven leren. Weten dat alles kan en dat als ik niets doe, er niets gebeurt. Werken met leuke mensen aan projecten waar ik in geloof. Lol hebben. Altijd werken aan dingen die groter zijn dan ik, liefst betekenisvolle, waardevolle projecten. Weten dat het altijd beter kan. Weten dat ik niet de beste ben dus van iedereen kan leren om beter te worden.
Wat is de waarde van je werk?
Ik moet energie uit mijn werk krijgen. Wat een beetje vreemd voelt is het ‘werk’ noemen. Ik werk aan allerhande projecten en daarin wil ik een mooie balans hebben tussen betaalde opdrachten, en projecten die mogelijk worden gemaakt door die betaalde opdrachten, maar waar ik rijker door word. Ik ben heel blij dat die twee heel mooi samengaan en die scheiding eigenlijk niet bestaat. Het ene loopt naadloos over in het andere, het ene maakt het andere mogelijk.
Wat vanzelf zo gelopen is, is dat ik ook werk aan een aantal projecten die meehelpen de wereld een beetje beter te maken. PICNIC is natuurlijk een plek waar dat een centraal thema is, maar ik werk ook veel met/in onderwijsprojecten.
Ook klantprojecten worden steeds maatschappelijker omdat iedereen inmiddels wel snapt dat een merk, bedrijf of dienst een rol moet vervullen in de maatschappij, en dat je dankzij technologische ontwikkelingen poedelnaakt bent. Goed doen is beter voor iedereen, dus ook voor je merk, bedrijf of dienst. Ik zie ook dat de meeste vragen veel verder gaan dan het maken van alleen iets moois of slims. Dit zit zo ingebakken, dat het in elk project als vanzelf vervlochten is in oplossingen.
Waar haal jij je inspiratie vandaan?
Paul Smith heeft gelijk. Inspiratie is overal. En als je het niet ziet, kijk dan nog eens. Ik leer van alles wat ik doe, iedereen die ik ontmoet, alles wat ik zie. Van hoe mijn zoontje Wout van drie kijkt naar de wereld, slimme zinnen van mijn dochtertje Susa van vijf, koffie drinken met mensen die ik waardeer of nog nooit heb ontmoet. Natuurlijk van conferenties als TED, PICNIC, LIFT, 99%, maar ook net zoveel van kleinere momenten waar wordt gedeeld, zoals iTunes U, Kahn Academy, MITx, magazines, tentoonstellingen, wandelen door de stad, reizen, tv-kijken, urenlange skype-gesprekken, boeken, niks doen en ‘waarom?’ vragen.
Wat is jouw favoriete manier om te communiceren?
Liefst met een goede espresso en ergens met een mooi uitzicht. Voor de rest loopt alles door elkaar, omdat ik niet woon in de Randstad en projecten ook vaak een internationaal karakter hebben. Een mix van Skype, e-mail, Twitter, Facebook, WhatsApp, iMessage, Basecamp en Google-services is dominant. En soms bellen, dat werkt voor veel mensen toch nog steeds het beste.
Wat is voor jou het sterkste merk ter wereld, en waarom?
De kerk, geloof. Wegens de belofte dat het echt beter wordt als je er niet meer bent. Dat een verhaal zo’n impact kan hebben op leven, cultuur, architectuur, kan een merk anno nu alleen van dromen.
Alhoewel het natuurlijk nu ook niet zo gemakkelijk meer is voor het geloof. Een sterk merk benoemen is tegenwoordig nogal een risico. Facebook verliest waarde op de beurs, Apple is ook geen echte zekerheid. Alles is in beweging.
Hoe beïnvloeden merken jouw dagelijkse leven?
Ooit meer dan nu. Althans, actief. Ik ben niet zo merkvast, ze bepalen niet heel actief mijn keuze. Denk ik. Zal vast onbewust ook worden gestuurd, net zoals ik zelf ook mag werken aan projecten waarmee je dat doet. Maar ik vind ‘goed’ en ‘mooi’ belangrijker. Ik heb wel een aantal merken die het bij me niet gemakkelijk goed kunnen doen. Maar zelfs die hebben hun momenten. Merken zijn ook niet meer dan een vertaalde opvatting van een groep mensen die daar in geloven en dat uitdrukken in producten met een bepaalde signatuur. Daar kun je wat mee hebben of niet. Net als bij mensen. Allemaal prima. Zoals mijn opa altijd zei: ‘Gelukkig is niet iedereen hetzelfde, anders liepen we allemaal achter hetzelfde wief an.’
Welk merk mis je nog of zou je terug willen zien?
Ik weet niet welk merk ik nog mis. Ik zou wel graag willen dat bepaalde dingen beter, slimmer of anders zouden zijn. Maar dat is ook niet per se gebonden aan een merk, eerder aan mogelijkheden, diensten of wat een merk dan zou kunnen hebben/zijn. Welk merk ik mis, ehm. Tjolk. Niet de smaken van de drankjes, wel de leuke simpelheid van de verpakkingen.
Kun je een campagne noemen die grote indruk op je heeft gemaakt, en waarom?
Kony 2012 vond ik interessant. Omdat het bewees dat je de hele wereld over één onderwerp kunt laten praten binnen een week. Ik zag van de week de nieuwe film van Triodos Bank, die heeft een mooie essentie gevat: ‘We leven in een geweldige tijd. Een tijd waarin iedereen bij kan dragen aan een andere economie. Groener. Menselijker. Innovatiever. Wat je elke dag doet maakt verschil. Wat je wel of niet koopt. Hoe je werkt. Hoe je reist. Al die handelingen samen zorgen voor de grote, de echte verandering. Zo maken we van klein, het nieuwe groot.’ Fijn dat een partij dat zo heeft gevat. Hoop dat veel mensen het zien, dat het inspireert en dat het leidt tot acties. Groot of klein. Of beter: groot door klein.
Met welke merken of personen zou je graag een verbinding aan willen gaan?
Werkt bij mij een beetje ad hoc, het is gebonden aan projecten waaraan ik werk. En dat zijn eerder mensen dan merken, waarbij die mensen wel kunnen werken bij een merk, of het zelf zijn. Ik ontmoette laatst bij LEMZ Johan Kramer. Van wat hij doet, gaat een boel energie uit. Hij is ook een projectenman en het lijkt me leuk om eens wat samen te doen. En ik zat gisteren met iemand waarvan ik hoop dat het leidt tot iets moois rondom water. Ik blijf het leuk vinden te werken met de mensen in het netwerk met wie ik werk, die blijven energie geven en zich doorontwikkelen, en dat is mooi.
