Hoe Jeroen Kemperman ruimte maakt door stappen die te overzien zijn
Happyplaces Stories (video)
Laatst had ik een bijkletsafspraak met Barbara van der Steen. Ik sprak haar al weer lang geleden in 2014, ook in Kockengen, een klein lief plaatsje in de buurt van Utrecht. We kletsen bij in haar werkplek, niet meer aan huis maar ietsje verderop, met een soortgelijk eindeloos uitzicht. Een boel is gebeurd in die tussentijd. Ik vroeg haar of ze misschien suggesties had voor mensen om me af te spreken en Jeroen was daar één van, omdat hij ruimte maakt in de wereld van zorg. Omdat het ‘helemaal in het beginstadium van innovatie is het de kunst om ruimte te creëren waarin mensen zelf kunnen ontdekken wat ze nog niet weten en eigenaarschap kunnen nemen op de vernieuwing die ze willen realiseren’ zoals hij zelf uitlegde per mail. Daarom had hij ook veel samengewerkt met Barbara en Aart Goedhart, omdat zij dat begrijpen en dat erg goed kunnen in groepsprocessen, waar al veel moois uit is ontstaan. Ook Aart filmde ik eerder, waarin hij vertelt over ‘ontgrenzen’ als manier van ruimte maken.
Jeroen Kemperman is Senior Manager Strategy & Business Development bij Zilveren Kruis. Een hele mond vol. Maar naast die formele rol is Jeroen hypernieuwsgierig en gedreven om datgene wat hij niet snapt te vatten zoals hij vertelde, thuis in Amsterdam. Hij schreef al weer aan een volgend boek, want ik leerde al snel dat het niet de eerste was. We hadden een geweldig gesprek over werkelijk van alles. Maar we vonden toch nog een moment om op te nemen hoe hij in een organisatie ruimte maakt én hoe hij dat voor zichzelf doet, voordat ik met een veel zwaardere tas dan waarmee ik kwam, gevuld met drie van zijn boeken, uiteindelijk moest sprinten naar een volgende afspraak.
Ruimte voor zelfvertrouwen
Als we het hebben over hoe je ruimte creëert en hoe ik dat doe, dan is de eerste puzzel om eerlijk te zijn de ruimte in mijn eigen hoofd. Mijn hoofd is meestal wel vol met ideeën en als je niet uitkijkt dan neem ik daarmee zelf al teveel ruimte in. Dus ik heb zelf altijd wel een soort ‘state of mind’ nodig om het ego to overstijgen en echt open te staan. Dat speelt. Maar meestal probeer ik voor mezelf een volgorde aan te houden. Er zijn in elk geval drie dingen die relevant zijn als je probeert ruimte te geven, ruimte te te creëren of een beetje beweging te maken. Als je het ideaal doet, dan wil ik die ook nog wel eens in volgorde doen. Wat ik dan meestal doe is starten met komen tot zelfvertrouwen. Zelfvertrouwen, bewustzijn, ego overstijgend, dat je er mag zijn. Dus het basiscomponent van ruimte creëren is wat mij betreft dat je in elk geval weet dat je er mag zijn. Dat je je ego kunt overstijgen, dat je je verhaal mag hebben verteld. Pas als je je verhaal mag hebben verteld weet je waar je vandaag komt, weet je waarom dingen zo zijn zoals ze zijn en hoe het in essentie in elkaar zit. Waar je dan je zelfvertrouwen uit haalt. Dan kan je verbinding maken met niet alleen jezelf, maar vervolgens ook met je directe omgeving, je grotere omgeving, de wereld, enzovoort. Dus eerst een soort rust creëren, een pas op de plaats om uit te vinden hoe het nou eigenlijk zit.
Pas als je je verhaal mag hebben verteld weet je waar je vandaag komt, weet je waarom dingen zo zijn zoals ze zijn en hoe het in essentie in elkaar zit. Waar je dan je zelfvertrouwen uit haalt.
Ruimte voor kunnen ontdekken wat je niet weet
Het tweede is, kun je ook een interessante ‘pool’ of ‘moonshot’ creëren die ergens over gaat? Als we het hebben bijvoorbeeld over zorg, dat is mijn wereld — dan hebben we het niet alleen over het betalen van zorg, het regelen van zorg maar ook het verbeteren van gezondheid als een totaalplaatje waarin ook je omgeving meespeelt, je relaties meespelen, dus eigenlijk de hele wereld om je heen die belangrijk is voor je gezondheidsbeleving, en perceptie is waar — dan moet je pooltjes creëren die wat verder gaan dan normaal.
Het is aardig om niet alleen zelfvertrouwen te creëren en het vertrouwen aan mensen te geven dat je er mag zijn als start van ruimte, maar dan moet je vervolgens ook een ‘open space’ creëren en een ‘pool’ om te verkennen. Zonder dat je precies dichttimmert wat je gaat doen.
Een paar jaar geleden was ik bezig met dat er misschien wel gezonder gegeten moest worden. In 2010 dacht men toen: ‘Jeroen, wij zijn zorgverzekeraar, wat moet jij nou met eten?’ We hebben toen wat spin-off bedrijfjes gemaakt voor sociale woonoplossingen. Ons verdiept in hoe het bijvoorbeeld zit met hoveniers hofjes of Mehr-Generationen-Wohnen in Duitsland. Dan vroegen mensen zich ook wel af wat dat nou was met die woonoplossingen. Op het gebied van voeding zie je dat we concreet werken aan bijvoorbeeld leefstijlprogramma’s en sociale woonoplossingen. Met SAREF, onze vastgoedclub zie je nu voor het eerst concrete vormen en dat men begint te begrijpen waar dat over ging.
Het is dus aardig om niet alleen zelfvertrouwen te creëren en het vertrouwen aan mensen te geven dat je er mag zijn als start van ruimte, maar dan moet je vervolgens ook een ‘open space’ creëren en een ‘pool’ om te verkennen. Zonder dat je precies dichttimmert wat je gaat doen. Waar mensen vaak zoeken naar wat concreetheid om vooruit te komen, is het in de eerste ‘fuzzy’ fase vaak juist zaak dat je die open houdt en dat je het vaag houdt, want anders kun je niet ontdekken wat je niet weet. Dat vraagt vaak ook wat andere vormen, dat is dan namelijk nog geen project, niet een team van vier of vijf mensen die daar fulltime mee aan de slag is, want dat maakt het allemaal veel te heftig en vraagt teveel formele structuur.
Ruimte maken is stappen vinden die mensen wél snappen, die een risico behelzen die ze kunnen overzien waarmee ze begrijpen wat ze nu doen en waarmee ze de goede richting op gaan.
Ruimte om te kunnen overzien
Dan kom je op het derde: kan je manieren vinden om wanneer je weet waar je staat en wanneer je weet wat een interessante richting is voor de toekomst, kan je dan een letter vinden die je dichterbij brengt bij de ‘z’? We starten altijd bij de ‘a’, maar alle andere letters helpen je dan ook dichterbij. Het is interessant om te verkennen hoe je een stap kunt zetten die je begrijpt en die we durven nemen, ook in corporate omgevingen waarin in zelf werk. Dan is het altijd relevant om er van uit te gaan dat mensen willen innoveren, die willen de wereld verbeteren, maar niet iedereen wil meteen alle stappen van ‘a’ tot ‘z’ nu al vastleggen. Kun je dan stappen vinden die mensen wél snappen, die een risico behelzen die ze kunnen overzien waarmee ze begrijpen wat ze nu doen en waarmee ze de goede richting op gaan? Waarbij het vaak niet eens veel uit maakt wat die eerste stap is. Het gaat er alleen om dat het een stap is waarvan je weet dat die de goede richting op gaat. Dus moet je ongeveer wel weten waar die ‘z’ zit, alleen ongeveer het gebied. Zoals in mijn geval sociale woonoplossingen, andere werkomgevingen, ontspanning, yoga en mindfulness introduceren in je dagelijks bestaan op zo’n manier dat je kunt samenwerken. Vervolgens ga je eerst stapjes maken, waarbij een paar dingen belangrijk zijn. Het moet ongeveer in de goede richting zijn, het moet te overzien zijn qua hoeveelheid inspanningen die je moet doen én het is relevant om te weten wat de ‘no regret moves’ zijn; dus zijn er specifieke dingen die ik moet vermijden? Als er geen dingen zijn die je moet vermijden, dan kun je dat gewoon gaan doen. Dan ga ik er van uit dat mensen over het algemeen graag willen. Je moet ze alleen de gelegenheid en de mogelijkheid geven om ja te zeggen. Dat is ongeveer hoe ik denk hoe je van ruimte geven in innovatie wat kunt maken om zo een beetje de goede kant op kunt komen.
Doe-het-zelf-ruimte-maken
Als ik dan kijk naar mezelf, dus als ik dat toepas op mezelf, dan is het eerste misschien wel het moeilijkste. Het eerste gaat over hoe je ego kunt overstijgen. Stiekem wil ik ook altijd winnen, de beste zijn. Dat betekent dat ik allemaal ideeën heb en die buitelen ook wel over elkaar heen. Als ik niet uitkijk, dan heb ik daardoor weinig openheid en vrijheid van geest. Dus wat ik in eerste instantie moet doen is zorgen dat ik de rust voel en de ‘state of mind’ heb om wat te kunnen doen. Ik heb me wat verdiept in states of mind. Je hebt een state of mind die meer gaat over ‘mindfulness’: op jezelf, verbinding met jezelf, ontspannen en dat soort dingen. Maar je hebt ook een state of mind die zit aan de andere kant van de energie, die gaat over ‘performing’. Daar heb ik niet zoveel moeite mee, daar zit ik vrij makkelijk en snel in. Dan heb je ook kans dat je misschien wel een beetje verbinding hebt met jezelf maar minder met de rest van de wereld. Bij mij is het dan interessant of ik dan ook de ‘tussen state’ bereiken waarbij ik meer verbinding heb met de wereld, omdat ik rust voel, een pas op de plaats zet en echt open kan staan.
Het is voor mij interessant om te kijken hoe ik in mezelf de ruimte en de rust creëer om echt open te kunnen kijken en niet per se gelijk te hoeven hebben, maar om gewoon wat te kunnen leren. Vaak haal ik mijn inspiratie uit gesprekken mensen die dingen vertellen en veel weten van onderwerpen waar ik bijna niks van snap.
Daarnaast is het voor mij interessant om te kijken hoe ik in mezelf de ruimte en de rust creëer om echt open te kunnen kijken en niet per se gelijk te hoeven hebben, maar om gewoon wat te kunnen leren. Dat is ook de invloed van de omgeving, want je gedraagt je ook naar wat de omgeving je vertelt. Dat is ook waarom ik af en toe geen pak aantrek, omdat dat net even een anders voelt, wat feitelijk nergens over gaat, maar toch zo werkt. Daarnaast kijk ik naar interessante pooltjes, qua moonshots en gebieden. Die zijn er vaak wel en die zoek ik ook vaak wel op, waarbij ik met name altijd gefascineerd ben door de werelden die ver buiten mezelf staan. Daar kan je veel van leren. Vaak haal ik mijn inspiratie uit gesprekken mensen die dingen vertellen en veel weten van onderwerpen waar ik bijna niks van snap. Op het moment dat je er 80% van snapt, of 60% of 40%, dan leer je niet meer zoveel. Maar op het moment dat je er maar 10% of 20% van snapt, dan begint je geest een beetje de wonderen en dan komen er de interessante ideeën. Gek genoeg kan je daar zelf wat van leren, maar dan kun je andere mensen ook wat leren door wat stomme kinderlijke vragen aan hen te stellen over het betreffende onderwerp.
Dat derde is er eentje dat ik voor mezelf in elk geval probeer ruimte te creëren, en ik probeer dat ook in mijn omgeving te krijgen, dat het oké is om kleine stapjes te mogen nemen. Dat doe ik ook door schaarste te creëren. Dus in plaats van dat ik vraag om heel veel middelen om te investeren, is mijn eigen ‘out of pocket’ budget momenteel nul. Er is dus geen budget. Maar toch is er nooit gebrek aan middelen. Want er zijn altijd middelen te vinden voor ideeën die de moeite waar zijn. Als je die niet kunt vinden, dan zijn ze niet de moeite waard. Maar wat interessant is van ruimte creëren, stapjes te kunnen zetten, is dat ook voor jezelf de stappen te overzien zijn, dus niet te groot zijn. Dat je ook performt. Dat vindt de omgeving ook belangrijk, dus ik probeer altijd te zorgen dat ik niet alleen ga over de business development kant, maar ook over de concrete planning, de premiestelling, de integraties en van dat soort dingen. En dat lever, want dat geeft je de vrijheid en de ruimte om de ruimte op te kunnen zoeken.
Ik doe gewoon wat ik graag wil doen en zolang niemand me dat verbiedt, dan is dat prima, dan gaan we daar gewoon mee verder. Het is dus ook doen wat je wilt doen en zijn wie je wilt zijn en vervolgens kijken of je omgeving dat toestaat. Maar die vinden het over het algemeen een vanzelfsprekendheid, dus creëer je ook eigenlijk je eigen werkelijkheid.
Er zijn best wel veel mensen die zeggen dat ik leuk werk heb en dat het fijn is dat Achmea me die ruimte geeft. Ja leuk werk, maar ik maak mezelf altijd wel een beetje gek met de hoeveelheid. Krijg ik daar de ruimte voor? Nee, ik doe gewoon alles wat ik moet doen en daarnaast doe ik deze dingen erbij. Ik vind dat je betaald moet worden voor doen wat je graag wilt doen. Dus ik doe gewoon wat ik graag wil doen en zolang niemand me dat verbiedt, dan is dat prima, dan gaan we daar gewoon mee verder. Het is dus ook doen wat je wilt doen en zijn wie je wilt zijn en vervolgens kijken of je omgeving dat toestaat. Maar die vinden het over het algemeen een vanzelfsprekendheid, dus creëer je ook eigenlijk je eigen werkelijkheid.
Thank you for taking the time to read the article and/or watch the video. I hope that you enjoyed it. If you did, don’t forget to hit the clap button (the icon of the hands below or on the left side of your screen) so I know I connected with you. Follow me here on Medium to automagically see new stories pop up on your Medium homepage. Or follow me on LinkedIn, I also share updates and stories there. Thank you for your support!
