ေရာက္တက္ရာရာ
ဟိုတေလာက Code Complete ဖတ္ျဖစ္တယ္။ ေရးတဲ့သူ Steve McConnell ေကာ အဲဒီစာအုပ္ထဲမွာ ညြန္းထားတဲ့ Mythical man-month ေရးတဲ့ Fred Brook ေရာ တကယ္ကို Software ေလာက ရဲ့ ဘိုးေအေတြခ်ည္းပဲ။ Mythical man-month ကလည္း ကိုအိေမာင္ ညြန္းထားတဲ့ quote ေတြအရဆိုရင္ စိတ္ဝင္စားစရာပဲ။ ေနာက္မ်ားမွ ဖတ္ပါဦးမယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း ဘိုးေအႀကီးေတြ ေရးတဲ့ စာအုပ္ေတြ ဖတ္တာ အရသာေတြေတြ႕ေနတယ္။ အသက္အရြယ္ ရလာတာလည္း ပါမွာေပါ့။ အရင္ကဆိုရင္ ဒီလိုစာအုပ္မ်ိဳးဆို ဖတ္ၿပီး ေလးငါးမ်က္ႏွာ ေလာက္ဆိုရင္ လူက အိပ္ငိုက္လာၿပီ။ တႏွစ္က အေစာပိုင္းေလာက္ကဆိုရင္ေတာင္ Uncle Bob ေရးတဲ့ Code Clean ေလာက္ပဲ ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တာ။ ဖတ္ျဖစ္သြားတဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခုကေတာ့ Stackoverflow Founder ျဖစ္တဲ့ Jeff Atwood ႀကီး ညြန္းထားတဲ့ စာအုပ္ေတြထဲ တစ္ခု ျဖစ္တာလည္းပါတယ္။ တကယ္လို႔ ကိုယ့္က ဒီလိုင္း လိုက္ေနတယ္ဆိုရင္ Jeff Atwood ရဲ့ Coding Horror ကလည္း ဖတ္သင့္တဲ့ ထဲမွာပါတယ္။
အတိုင္းအတာ တခုၾကရင္ ဖတ္ခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြက အစ ကြာသြားတယ္။ ဥပမာ ငယ္ငယ္တုံးက မင္းျမတ္သူရတို႔ ႀကိဳက္ခဲ့ေပမယ့္ အသက္လည္း နည္းနည္း ရလာေတာ့ တကၠသိုလ္ဘုန္းနိုင္ ကို ႀကိဳက္လာသလိုေပါ့။ အခုအခ်ိန္မွာ Understanding Something တို ့ For Developers ဆိုတဲ့ စာအုပ္ေတြကို သိပ္ၿပီးေတာ့ မဖတ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဖတ္ျဖစ္ရင္ေတာင္ ေက်ာ္ဖတ္ျဖစ္တာမ်ားတယ္။ စာအုပ္ေတြကလည္း documentation ေလာက္ ေကာင္းတာက ရွားတယ္။ ေနာက္ၿပီး ပိုဆိုးတာက သိတဲ့ စာအုပ္ထြက္ဖို႔ဆိုတာက အခ်ိန္က ေပးရတာ။ စာအုပ္လည္း တကယ္ထြက္လာေရာ အဲဒီနည္းပညာက version 2.0 ေရာက္သြားၿပီ ဆိုရင္ ေအာက္သြားျပန္ေရာ။ အဲဒီေတာ့ စာအုပ္ကေန အတည္အတံႀကီး ေလ့လာဖို႔ စဥ္းစားတာ ခဲယဦးလာတယ္။ စာအုပ္ဆိုေတာ့ သိတဲ့ အတိုင္း ေမးမရ ျမန္းမရနဲ႔။ အျပင္မွာေလ့လာတာက ပိုၿပီး အလုပ္ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္ေနတာ။
အဲဒီေတာ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဖတ္တဲ့ စာအုပ္ေတြက abstract ျဖစ္တဲ့ concept ပိုင္းဆိုင္ရာ စာအုပ္ေတြ ဖတ္ျဖစ္တာမ်ားတယ္။ ကေလးဘဝကထက္စာရင္ Code ေရးတာ ပိုေႏွးလာတယ္။ အရင္တုံးက မစဥ္းမစားပဲ လြတ္လြတ္ေရးမယ့္အစား ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၿပီးမွပဲ ေရးျဖစ္ေတာ့တယ္။ ေနာက္ၾကရင္ ကိုယ္ေရးတာ ကိုယ္ျပန္မဖတ္တက္လို႔ မျဖစ္ဘူးေလ။ ကေပါက္တိကေပါက္ခ်ာ Code ေတြကို ဖတ္ရင္းနဲ႔ ကိုယ္ခ်င္းစာလာတာလည္း ပါပါတယ္။ အရင္ကထက္စာရင္လည္း Refractor ျပန္လုပ္ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာရမွာပဲ။
Hipster ဘဝကေန တျဖည္းျဖည္း အထိုင္လာၾကတာတယ္လို႔လည္း ေျပာရမွာပဲ။ အရင္ကဆိုရင္ ေနာက္ဆုံး ဟာ အလန္းဆုံး ဘယ္လိုေရးရမလဲ စဥ္းစားေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာက အသက္ရွည္ရွည္ ေနရေလာက္မယ့္ Code မ်ိဳးကို ပိုေရးခ်င္လာတယ္။ Code ေတြလည္း အိုတာပဲေလ။ ကိုယ္တိုင္ မၾကဳံရေပမယ့္ ပတ္ဝန္းက်င္ ကလူေတြ Legacy Code ေတြကို ျပင္ရတာ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ကိုယ္ခ်င္းစာလာတယ္။ ငါေရးတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာခံမလဲနဲ႔ ျပန္ျပင္ရလြယ္မလား ဆိုတာမ်ိဳးေတြေပါ့။ သူမ်ားၾကည့္ရင္ အဆင္ေျပေအာင္ ဆိုၿပီးေတာ့ ကိုယ္ဂုဏ္ကိုယ္ေဖာ္ မသူေတာ္ လုပ္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အနည္းဆုံးေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္ကို ေဆးမထိုးခ်င္တာပဲ။
ဘယ္စာအုပ္ဖတ္ရမလဲ ဆိုတာ ေမးလာရင္ တိုင္ပတ္တာ မ်ားတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္က သီးသန္ျဖစ္တာေတြကို Documentation မဖတ္ပဲနဲ႔ Ebook ဖတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာကိုး။ ကိုယ္ညြန္းလိုက္တဲ့ စာအုပ္ၾကျပန္ေတာ့ သူတို႔နဲ႔က မအပ္စပ္သလို ျဖစ္ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါကလည္း ပုဂၢိဳလ္ခင္လို႔ တရားမင္တာလည္း ပါတာေပါ့။ ကိုယ္က အမ်ားအားျဖင့္ talk ေတြနားေထာင္ conf ေတြၾကည့္ရင္းနဲ႔ ဒီဘဲမိုက္တယ္ဆိုၿပီး စာအုပ္ကို ရွာဖတ္တာကိုး။
ျပန္ဆက္ရရင္ Code Complete က စာမ်က္နာေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ စာအုပ္မ်ားထုတ္ရင္ ေက်ာင္းတုံးက DBMS စာအုပ္နီးနီးေလာက္ ရွိမလား မသိ။ ေခါင္းအုံးလုပ္လို႔ရေလာက္တယ္။ ibook မွာဖတ္တာေတာင္ စာမ်က္နာ ၁၈၀၀ ေက်ာ္။ Cover to Cover ဖတ္လို႔ရလို႔ ေတာ္ေသးတယ္။ Rework လိုမ်ိဳး ဆက္တိုက္လည္း မဖတ္နိုင္ေပမယ့္ ဖတ္ရတာ ေလးေလးပင္ပင္ ရွိေတာ့ တမ်ိဳးမိုက္တာပဲ။ ဘိုးေအေတြ စာအုပ္ဖတ္ရင္းနဲက Generation ႏွစ္ခုရဲ့ အျမင္ကို တျဖည္းျဖည္းသေဘာေပါက္လာတယ္။ ဒီဘက္မွာလည္း X နဲ႔ Y ရွိတာပဲ။ Uncle Bob တို႔ Linus Torvald တို႔က X ဆိုရင္ DHH တို႔က Y ျဖစ္မယ္။ ကိုယ္က Z ထဲမွာမွ တကယ့္ကုိ ပိစိေညႇာက္ေတာက္ေလးေပါ့။
