Ambitieuze pionier of nationale droeftoeter?
#incacademie
De eerste Inc. Academie is gister ten einde gekomen. Terugkijkend was het een hele leerzame en inspirerende periode! Deze week blikt Kees zowel terug als vooruit en volgende week volgt er nog één afsluitende blog.
“Afgelopen donderdag zag ik, vanaf een balkon in de zaal, mijn verhaal verteld worden tijdens TEDxUtrecht. Zeker 120 mensen luisterde naar Inc. collega Bob Egberink, die mij citeerde en keken naar een foto met daaronder mijn quote. Het voelde vreemd en onwerkelijk tegelijk. Ik was trots op hoe Bob daar stond te presenteren maar ik kreeg ook een beetje een ‘shit just got real’ gevoel. Hoe komt dit verhaal over op het publiek? Zien ze de persoon op de foto als een ambitieuze pionier of als een nationale droeftoeter?
Inc. Academie
Met plaatsvervangende schaamte kijk ik terug op mijn eerste drie maanden als werkloze. Plaatsvervangend ja. Er is een klimaat gecreëerd waarin bedrijven al het fatsoen zijn verloren. Maximaal 50% van de bedrijven waar ik gesolliciteerd heb stuurde mij een sollicitatiebevestiging. Van dat percentage nam maar 20% de moeite om mij te laten weten dat ik het niet was geworden. 1 op de 10. Er zijn dus 9 bedrijven die sollicitatiebrieven openmaken met een grote middelvinger. De uitleg “Ja, maar we krijgen ook zoveel brieven…” ervaar ik als een punaise in mijn voet. Als er iemand belangstelling toont in je bedrijf dan komt het aan op gedragsregels. Als iemand je wil feliciteren met je verjaardag dan roep je toch ook niet “Je bent na oma en tante Trees alweer de derde vandaag. Donder maar op met je hand.”
Het is een klimaat waar het UWV zich op dit moment ook geen raad mee weet. Om een WW-uitkering te ontvangen moet je melding maken van vier sollicitaties per maand. Op de site werk.nl word je doodgegooid met middelmatige vacatures waar je de ene na de andere louche franchise in wordt geluld. Franchises uiteenlopend van bespaaradviseur tot nagelstudiohouder. Worden deze vacatures überhaupt wel gescreend of is ‘een baan een baan’? Laatst kreeg ik van het UWV een uitnodiging voor een bouwbeurs in Duitsland. Ik krijg een klap stroom als ik een lamp indraai en ik teken een huis door een driehoek op een vierkant te plaatsen. Wat denk je UWV, maak ik kans bij de bouwondernemingen in de Heimat? Jullie hebben mijn CV toch ontvangen?
Het zijn ervaringen met bedrijven en instanties die je laten beseffen dat je altijd de regie moet blijven houden op je eigen succes. De buitenwereld neemt je niet bij de hand maar kan hooguit een tool zijn. Een tool die je pas aan kan spreken wanneer je je eigen doelen hebt bepaald. Pas op het moment dat je deze doelen voor jezelf helder hebt, kunnen anderen iets voor je betekenen.
In mijn vorige blog sprak ik over ‘goud in handen hebben’. Het scheikundige symbool voor goud is Au. Toevallig precies de twee letters die het gevoel beschrijven wanneer je een teleurstelling te verwerken krijgt. De Inc. Academie was verre van chill. Mijn comfortzone was op sommige momenten behoorlijk ver te zoeken. Regelmatig dacht ik ‘Zoek het uit met de kroam’ na wederom een verhitte discussie. Degene aan de andere kant van de tafel zal ongetwijfeld hetzelfde gevoel hebben gehad. Toch ben ik er trots op dat we allemaal hebben doorgezet. Of het nu Tom, Lieke of Ilse was, iedereen is er beter van geworden.
In mijn eerste blog hoopte ik dat ik in de toekomst anderen kan inspireren om hetzelfde te doen. De Inc. Academie heeft inmiddels bijval gekregen door het UWV en er hebben 150 bedrijven interesse getoond in het ‘learning by doing’ concept. Met dit in mind denk ik terug aan donderdagavond. Vanaf het balkon zag ik 120 mensen die naar een foto van een ambitieuze pionier keken. Een ambitieuze pionier op zoek naar Au.”
Volgende week verschijnt er nog één afsluitende blog. Tot dan!
