Innovatie Safari “Connect”

Connect
InnovatieSafari 2016
4 min readJun 2, 2016

MLI Innovatie-Safari — Internationalisering op Het Palet in Hattem.

30 mei 2016 — dag 1

Na ontvangst, koffie en korte kennismaking met het team gaan we aan de slag.

De teamnaam voor onze groep zal zijn: CONNECT, passend bij onze opdracht (Internationalisering) en het hele Safariproces.

We starten met een gesprek met de directeur van de school. We proberen het probleem/de opdracht helder te krijgen en zoeken naar waar we met onze groep naar toe moeten de komende maandagen. Als innovatiesafari-groep is ons gevraagd om aansluitend bij het VVTO (vroeg vreemde talen onderwijs, Engels) waarmee de school dit schooljaar gestart is, een opzet te maken voor het (bijbehorende) internationaliseren. Er wordt daarbij gedacht aan uitwisseling over de grenzen heen. Hier ligt de uitdaging voor CONNECT: hoe kan dit opgezet worden? Omdat er het afgelopen jaar vooral veel aandacht is geweest voor de eigen vaardigheid Engels van de leraren is er aan dit aspect nog helemaal geen tijd en aandacht besteed en krijgen we carte blanche.

Al knippend, googlend, plakkend, kleurend, tekenend, lijnen trekkend

komen we tot de volgende Rich Picture, waarbij de groene ovaaltjes even weggedacht moeten worden. (Die hebben we er later aan toegevoegd toen we, na onderzoek, onze focus herzien hebben.)

Ondertussen komen de Safari-ladies langs in gezelschap van Ben Bouwhuis. We lichten onze plannen toe en komen er eigenlijk nu pas achter dat onze situatie toch wel bijzonder is omdat we zo duidelijk een opdracht hebben gekregen van de school, en dan niet een opdracht die ontstaan is vanuit een praktijk-probleem.

De rest van de ochtend maken we plannen om te onderzoeken hoe we kunnen inventariseren bij de diverse actoren wat de wensen en ideeën zijn ten aanzien van internationalisering. We besluiten een aantal leraren en leerlingen te bevragen.

De interviews leveren verrassende inzichten op. De leraren zijn nog zo bezig met hun eigen vaardigheden en het geven van de lessen Engels dat er gewoon op dit moment nog geen plaats lijkt voor contacten leggen over de grenzen. Nadenken over internationalisering is oké, maar starten is nog te snel. De leerlingen zien het echter wel zitten om allerlei contacten over de grenzen aan te gaan nu ze de Engelse taal tot hun beschikking hebben. Ze zijn enorm gemotiveerd en enthousiast. Een leerlinge uit groep 4 geeft zelfs toe stiekem een beetje jaloers te zijn op haar zusje in groep 1 die nu ook al Engels leert en dus straks in groep 4 veel meer kan! Ondertussen benaderen we ook een ouder om te vragen hoe die denkt over internationalisering en uitwisseling over de grenzen. De ouder geeft aan dat ze voor de basisschool toch echt de voorkeur geeft aan virtueel internationaal contact en niet aan fysieke internationalisering.

We vullen vervolgens de online internationaliseringsmeter van EP Nuffic in, waar een advies uitrolt welke vervolgstappen te nemen.

Resultaat advies: voortbouwen op de ingeslagen weg en verankeren van de activiteiten.

Inmiddels zijn we er ook achter dat het begrip internationalisering bestaat uit 4 domeinen:

We vragen ons inmiddels af of onze focus moeten blijven leggen op 3: uitwisseling over de grenzen en gaan opnieuw in gesprek met de directeur. Na dit gesprek herzien we ons plan. Het lijkt erop dat uitwisseling over de grens nu een stap te ver is voor het team en niet persé noodzakelijk op dit moment. (En hier verschijnen de groene ovaaltjes op onze rich picture en wordt bij domein 3 over de grens doorgestreept.)

Het richten op contacten leggen over de grenzen moeten we loslaten als focus. Maar wat nu??? We moeten volgende week toch iets doen??? Maar wat??

We zitten er even vast en raadplegen de Safari-ladies. We voelen de druk van volgende week. Wat gaan we dan doen?

Uiteindelijk komen we tot het volgende plan voor volgende week:

We gaan binnen de schoolsetting twee activiteiten uitvoeren waarbij, met Engels als voertaal, er virtueel, informatie uitgewisseld wordt. Een soort van oefenen binnen de school voor iets wat later net zo makkelijk (inter)nationaal gedaan kan worden.

Zo aan het eind van deze eerste dag concluderen we dat het toch echt wel goed is om eerst goed onderzoek te doen alvorens richting oplossing te gaan. Wij, en ook de “opdrachtgever” hebben het begrip internationalisering automatisch geduid als “uitwisseling over de grenzen” en daardoor werd de denkrichting bepaalt. Door samen te onderzoeken, waarbij de groepsdynamiek zorgt voor 1 + 1 =3 werden zaken helder. Het was een dag die we als CONNECT- members omschrijven als: “overweldigend” (Clarissa), “leuk, maar soms: en nu?” (Helly), “bewustwordend dat verandering soms in het kleine zit” (Winanda) en “(onder)zoekend” (Belinda).

We kijken uit naar het uitvoeren van de interventies op dag 2. Uiteindelijk is uitproberen van wat je hebt bedacht toch één van de leukste aspecten van innoveren!

KISS!!! KEEP IT SIMPLE STUPID!

�j�[Q�

--

--