Komt de boodschap over?

De afgelopen week zouden onze videoboodschappen worden getoond in de aula. We waren erg nieuwsgierig naar de reacties van de studenten. Op de KPZ aangekomen kregen we te horen van de kantinebeheerder, hij zou zorgdragen voor het afspelen van de videoboodschappen, dat er amper gebruik is gemaakt van de aula. Hierdoor had het weinig zin om de filmpjes af te spelen. Nu hadden we geen gegevens om het prototype eventueel bij te stellen. Wat nu? Het leek ons een goed idee om op zoek te gaan naar studenten en medewerkers van de KPZ om ze de filmpjes te tonen en daarna om feedback te vragen.

Maar eerst het rondje kwaliteiten en complimenten. We hebben hiervoor het kwaliteitenspel als instrument toegepast. Het was leuk om er achter te komen hoe we over elkaar dachten.

Toen was het tijd voor de enquêtes. We hebben diverse studenten en medewerkers het 1e prototype getoond en vervolgens het tweede. Het doel hiervan was om erachter te komen of er daadwerkelijk nuttig verschil zichtbaar was na aanpassing van het 1e prototype en of prototype 2 toepasbaar is in de praktijk.

Bij het eerste prototype werd vooral opgemerkt dat de boodschap wel overkwam maar dat het filmpje te kort was en niet iedereen kon verstaan wat er werd gezegd. Ook werd er gezegd dat het leek alsof de opruim-musketiers alles opruimen. Dit was natuurlijk niet helemaal de bedoeling. Of helemaal niet de bedoeling!

Na het zien van het tweede prototype waren de reacties positiever. Nu kwam de boodschap wel over, stukje bewustwording kwam naar voren en het sprak de studenten wel aan omdat voor hen bekende personen (van de KPZ) een boodschap overbrachten. Een aantal studenten viel het op dat er op het filmpje meer prullenbakken in de kantine te zien waren dan daadwerkelijk het geval is. Ook bij de studieruimtes staan weinig tot geen prullenbakken. Dit laatste konden we mooi als aanbeveling bieden aan de KPZ.

Na de interviews kwamen Simone, Willemein en Roald langs. Ze stelden kritische vragen die ons weer aan het denken hebben gezet waardoor we het vraagstuk nog verder uit konden diepen. Want waar ligt nu de focus op? Uit meerdere gesprekken met betrokkenen kwam vooral als oorzaak gemakzucht naar voren. Maar moeten wij het de studenten nog makkelijker maken door bijvoorbeeld nog meer prullenbakken in de kantine te plaatsen of schaaltjes op tafel zodat ze daar hun troep in kunnen gooien? Dit zal geen verandering van gedrag tot gevolg hebben. Stof tot nadenken dus.

Na de pauze hebben we gewerkt aan de tweede interventie: posters om op de prullenbakken in de kantine te plakken, zodat ze meer op zullen vallen. Daarna aan de slag met de presentatie. Dit hebben we weer in een filmpje gegoten. Hopelijk zal onze pitch overtuigen zodat wij deze presentatie kunnen tonen. We hebben ons met z’n drieën over de inhoud gebogen en Jorie heeft het met veel toewijding in elkaar gezet.

Al met al hebben we twee hele leuke en leerzame dagen gehad en samen mogen werken met leuke, dynamische en creatieve teamleden! We hebben echt heel veel geleerd:

- Communicatie met steakholders
— Probleemstelling vanuit verschillende invalshoeken bekijken
— Flexibel inspelen op onverwachte situaties
— Transparant werken in het proces, door direct betrokkenen continue op de hoogte te houden
— Tussentijds evalueren om vervolgens de interventie bij te stellen
— Betere draagvlak creëren.

Het eind is nu in zicht maar gelukkig hebben we de presentaties nog! We verheugen ons erop! Tot donderdag!

De opruim-musketiers,
Sabine, Jorie, Julia