Radicale vernieuwingen of geleidelijke verbeteringen?
Donderdag: dag 2 van de safari. Wat een verschil met de eerste safaridag vorige week! Waar we de eerste dag zagen dat alle groepjes nog aan het worstelen waren om het vraagstuk eigen te maken, en het achterliggende probleem te achterhalen, zijn er op dag 2 al heel wat zaken in beweging gebracht!
Prototypes en interventies
Zo blijken de leerlingen op De Optimist superenthousiast te reageren op het buiten leren, maar ook wel eigen ideeën te hebben over hoe en wat ze in de natuur kunnen leren. Het lerarenteam in De Krim staat heel erg open voor nieuwe manieren om van en met elkaar te leren, en de bedachte interventies van de safarigroep worden met veel enthousiasme beantwoord. En op de Watergeus in Lelystad wordt volop geëxperimenteerd om de structuur die zo goed binnen de school wordt geboden, ook op het schoolplein te creëren. Erg leuk om te zien hoe hard er wordt uitgeprobeerd, geëvalueerd, geleerd en gereflecteerd!
Hoe kom je echt te weten wat er speelt en wat werkt?
Bij het begeleiden van de groepen, hebben wij ook weer nieuwe inzichten op gedaan. Wat ons opvalt, is dat in het onderzoek doen, er vaak toch weer wordt teruggevallen op de standaard onderzoeksmethoden. Een logische neiging, maar ook jammer, want via een enquête of invulformulier, verzamel je toch andersoortige informatie dan in de wandelgangen, of tijdens een gesprekje bij de koffie-automaat. Het onderzoek tijdens de safari is eigenlijk bedoeld om een indruk te krijgen van het vraagstuk; een korte steekproef die geenszins representatief hoeft te zijn, maar wel een idee geeft in welke richting de interventies zouden moeten wijzen.
Papieren werkelijkheid versus sociale werkelijkheid
En dat is ook een van de interessante vragen die we onszelf bij het ontwerpen van interventies moeten blijven stellen: ‘wat betekent dit in de echte wereld?’. Ga je zelf ander gedrag vertonen als je een ander formulier of poster voor je neus krijgt, of ga je je pas anders gedragen als er iets in de sociale interactie verandert? En hoe zorgen we ervoor dat deze interventies niet alleen aansluiten bij de behoefte van de betrokkenen (adhv. het onderzoekje), maar zij ook daadwerkelijk het eigenaarschap voelen over de veranderingen? Want alleen op die manier creëren we duurzame innovatie.
Aan eigenaarschap in de safari geen gebrek
Na 2 dagen safari is er al veel gedaan en veel geleerd, en ook al gaat het vaak met vallen en opstaan, zien we dat de groepen op dag 2 al helemaal thuis zijn op de school van hun vraagstuk, en het volledige eigenaarschap over hun vraagstuk doorleven. Wat jammer dat we maar 3 dagen hebben eigenlijk! Voor dag 3 zien we nog een uitdaging voor de boeg, om de aanbevelingen aan de school opnieuw niet alleen op papier of in de presentatie ‘mede te delen’. Het zou fantastisch zijn als het lukt om de betrokkenen echt mee te nemen in de bevindingen van de safari en ze te laten ervaren wat het betekent als zij voort zetten wat de safarigroepen in gang hebben gezet. Kunnen we misschien aanbevelingen in de vorm van interventies vormgeven? Op naar dag 3!
