ผู้แพ้ – ผู้ชนะ

ผมเพิ่งชมการแข่งขันสนุ๊กเกอร์รอบชิงชนะเลิศจบไป ถึงแม้ผู้แข่งขันที่ผมเอาใจช่วยจะแพ้ไปอย่างน่าเสียดาย แต่ผมก็ได้เห็นเรื่องราวที่น่าประทับใจในระหว่างการมอบถ้วยรางวัล

การสัมภาษณ์เริ่มขึ้นจากฝ่ายผู้แพ้ และเค้ากล่าวยกย่องผู้ชนะอย่างเต็มใจเป็นอย่างแรก

“วันนี้แจ๊คเล่นได้อย่างสมบูรณ์แบบมาก เค้ามีสัปดาห์การแข่งขันที่ดีจริงๆ”

และเมื่อถึงคิวผู้ชนะ เค้าก็ทำแบบเดียวกัน

“ที่ผมได้โอกาสวันนี้ก็เพราะจอห์นเล่นได้ต่ำกว่ามาตรฐานต่างหาก ถ้าเค้าอยู่ในฟอร์มที่ดีตามมาตรฐาน ผมคงไม่ได้สัมผัสถ้วยรางวัลในวันนี้หรอกครับ”

ทั้งคู่แสดงน้ำใจนักกีฬาที่น่าชื่นชมออกมา ทั้งที่ระหว่างการแข่งขันก็ห้ำหั่นกันอย่างไม่มีใครยอมใคร

กีฬากับธุรกิจเหมือนหรือต่างกัน?

ทำไมเราแทบไม่เคยได้ยินการออกปากชื่นชมคู่แข่งจากอีกฝ่าย?

ทำไมทุกอย่างจึงเป็นเรื่องของตัวฉันๆและตัวฉันคนเดียว?

ไม่มีทางที่เราจะเป็นผู้ชนะได้ทุกเรื่องในทุกการแข่งขัน บางครั้งเราชนะ บางครั้งเราแพ้ บางครั้งเรานำหน้า บางครั้งเราตามหลัง บางครั้งเราโดดเด่น และบางเรื่องเราด้อยกว่า

“อ๋อครับ ตอนนี้ผมยังทำโปรดักท์ตัวนี้ไม่เสร็จครับ ต้องใช้เวลาอีกสักสามเดือน ถ้าคุณบอสรีบจริงๆลองติดต่อไปบริษัทนี้ดูมั้ยครับ ผมได้ยินว่าเค้าทำโปรดักท์แบบนี้อยู่เหมือนกัน ไม่แน่ใจว่าเสร็จเรียบร้อยรึยัง ลองดูนะครับ” – มันจะเป็นยังไงถ้าเราแนะนำคู่แข่งให้คนที่น่าจะเป็นลูกค้าของเรา

“ขอเรียนตามตรงกับคุณแพรวเลยนะครับ โจทย์นี้ยากไปสำหรับผมครับ ผมยังไม่พร้อมทำ แต่ได้ยินมาว่าบริษัทนี้เค้าวิจัยเรื่องนี้อยู่ ลองติดต่อไปก่อนมั้ยครับ” – มันจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราปฏิเสธงานและยื่นโอกาสให้คู่แข่ง

“ร้านผมมีแต่กาแฟดำที่ชงจากเมล็ดพันธุ์ชั้นดีทั่วโลกครับ ถ้าคุณมินอยากได้คาราเมลอร่อยๆผมแนะนำร้านที่อยู่ชั้นสองเลยครับ ผมกินแล้วยังชอบเลย ฮ่าๆ” – มันจะเกิดปัญหามั้ยถ้าเราทั้งแนะนำและชื่นชมคู่แข่งที่เปิดร้านอยู่ใกล้ๆกัน

หลายคนอาจจะคิดว่าเราโง่และบ้าที่ทำแบบนั้น ที่โยนเงินทิ้งไม่พอกลับยื่นโอกาสการขายให้คู่แข่งโดยตรงอีกต่างหาก

และน้อยคนคิดว่ามันคือเรื่องที่ฉลาดหลักแหลม มันคือช่องทางการแสดงความจริงใจและมองผลประโยชน์ของลูกค้าเป็นหลัก ถ้าเราไม่ดีและไม่พร้อม ทำไมถึงดึงและรั้งพวกเค้าไว้?

ถ้าเรามีเพื่อนสักคน เราอยากได้รับคำแนะนำที่จริงใจจากเค้ามั้ย? นั่นแหละประเด็น … เมื่อเราแสดงความจริงใจ สิ่งที่เรา (อาจจะ) ได้กลับคืนมาคือความเชื่อใจ ฉันเชื่อใจเธอเพราะเธอไม่เห็นแก่ตัว ฉันเชื่อใจเธอเพราะเธอพูดความจริง ฉันเชื่อใจเธอเพราะเธอช่วยฉันอย่างไม่หวังผลตอบแทน

ในโลกทุกวันนี้จะมีอะไรมีค่าไปกว่าความเชื่อใจ? ไม่มี … เงิน รายได้ ชื่อเสียงไม่เทียบเท่าความเชื่อใจ ความเชื่อใจคือขุมทรัพย์ที่เราจะเก็บกินได้ในระยะยาว

ความเชื่อใจซื้อไม่ได้ด้วยเงิน ความเชื่อใจถูกสร้างจากการปฏิบัติตัวอย่างจริงใจต่อเนื่องกันเป็นเวลานาน … ความเชื่อใจคือสิ่งที่ทุกบริษัทต้องให้ความสำคัญอย่างที่สุด

และเชื่อเถอะ … ว่าลูกค้าเหล่านั้นจะกลับมาหาเราในไม่ช้า เมื่อพวกเค้ารู้ว่าเราคือคนที่เค้าเชื่อใจได้มากที่สุด