👈🏼 หลังจากนั้น …

“ยิ่งมีฟีเจอร์มาก ยิ่งมีบั๊กเยอะ” และ “ยิ่งมีฟีเจอร์มาก ยิ่งมีซัพพอร์ตเคสเยอะ” เช่นกัน

บางครั้งเราหวังดีอยากแถมของเล่นและลูกเล่นเข้าไปในซอฟต์แวร์เราเยอะๆเพื่อช่วยให้ผู้ใช้สะดวกสบายขึ้น แต่ความหวังดีอาจจะแว้งกัดเราได้ถ้าเราไม่พิจารณาให้ถี่ถ้วนถึงปัญหาที่อาจจะตามมา เช่น

ถ้าเราเพิ่มลูกเล่นด้วยการอนุญาตให้ผู้ใช้ทั่วไปตามบ้านสามารถปรับความแรงของสัญญาณวายฟายได้ตามต้องการ … เหมือนจะมีประโยชน์ (แต่ก็ฟังดูไม่เข้าท่าเท่าไร) แต่ปัญหาที่ตามมาน่าจะทำให้เราปวดหัวมากทีเดียว

• ถ้าผู้ใช้ปรับความแรงสัญญาณต่ำเกินไปจนทำให้สัญญาณถูกส่งออกไปไม่ถึงห้องครัว — มีประเด็น
• ถ้าพ่อปรับลดแล้วแม่ไม่รู้ แม่ไม่ได้รับไลน์คอลล์ตอนอ่านหนังสือที่ห้องนั่งเล่น — แม่จะโมโหมั้ย?

ยิ่งปรับมากยิ่งมีช่องโหว่ ยิ่งยืดหยุ่นมากยิ่งมีโอกาสสับสน ดังนั้นในจังหวะที่เราต้องตัดสินใจเลือกทำหรือไม่ทำฟีเจอร์อะไรนั้น ไม่ใช่แค่ความยากง่ายความน่าตื่นเต้นหรือประโยชน์ใช้สอยเท่านั้นที่เราจะคำนึงถึง

สำคัญไม่แพ้กันคือผลที่จะตามมาถ้าฟีเจอร์นี้ทำงานผิดพลาด ถ้าผู้ใช้ไม่เข้าใจและสับสนในการใช้งาน ผลเสียตรงนั้นเล็กน้อยหรือใหญ่หลวงแค่ไหน และที่จริงแล้วฟีเจอร์นี้ยังคุ้มค่าต่อการลงทุนอยู่หรือไม่

มีลูกเล่นบ้างก็ดีครับ แต่มากไปก็อาจจะเป็นการหาเรื่องใส่ตัวโดยไม่จำเป็น 🥲