We Are As Good As Our Organization
ย้อนหลังกลับไปเมื่อสี่ห้าปีที่แล้ว มันเป็นช่วงเวลาแห่งการค้นหาตัวเองในรูปแบบหนึ่ง เมื่อผมตื่นเช้ามาแล้วรู้สึกว่าเป็นพนักงานที่ไร้ประโยชน์ ทำงานไม่คุ้มค่าตัว และใช้เวลาแต่ละวันหมดไปกับการหายใจทิ้งไปเปล่าๆ … มันเป็นยุคมืดอย่างแท้จริง
ผมรู้ตัวดีในตอนนั้นว่าที่สถานการณ์มันออกมาในรูปแบบนี้ไม่ใช่เพราะผมไร้ความสามารถโดยสิ้นเชิ้ง ไม่ใช่ว่าผมไม่ใส่ใจหรือขาดความรับผิดชอบ แต่มันเป็นเพราะผมอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมาะสมกับตัวเองมากเกินไป … ผมต้องทำอะไรที่ไม่อยากทำในสิ่งที่ไม่เชื่อมั่น และผมไม่ได้ทำอะไรที่อยากทำด้วยความเชื่อและคุณค่าของตัวเอง
ผมจึงเป็นคนไร้ประโยชน์ในเวลานั้นด้วยเหตุนี้ ผมจึงรู้สึกขาดแรงกระตุ้นที่จะทำงานให้ได้ดีด้วยเหตุนี้ … และผมจึงต้องตัดสินใจเปลี่ยนแปลงอนาคตของตัวเองโดยไม่ต้องคิดนานด้วยเหตุนี้
ผมกำลังอ่านหนังสือเล่มนี้อยู่ (อ่านมานานมากแล้วไม่จบเสียที) และสายตาก็กวาดไปเจอประโยคนี้ครับ
“We are as good as our organization.” … “เราจะดีได้เท่ากับองค์กรของเรา”
ผมอ่านแล้วก็นึกย้อนกลับไปในเวลาในช่วงนั้นทันที มันเป็นความจริงที่อธิบายถึงประสบการณ์ที่ผมผ่านมาได้เป็นอย่างดี ผมจะดีจะเก่งได้เท่ากับสิ่งที่องค์กรนั้นเป็นอยู่ เพราะไม่มีพนักงานคนไหนอยู่เหนือองค์กรได้ดังนั้นทุกอย่างที่เราทำจะถูกกำหนดเป็นกฎเกณฑ์ตายตัวขององค์กรนั้นๆ มันเป็นเรื่องยากมากที่จะแหวกแนวปฏิบัติที่ถูกปลูกฝังกันมาเป็นเวลานานและเริ่มต้นทำอะไรที่แตกต่างตามความคิดของตัวเอง
ผมไม่ได้กำลังพูดว่าผมดีกว่าหรือเก่งกว่าองค์กรทั้งหมด ผมแต่กำลังจะสื่อว่าช่องว่างระหว่างตัวผมและองค์กรนั้นกว้างเกินไป เกินกว่าที่ผมจะปรับตัวได้ และทุกวันที่ผ่านไปสิ่งที่ผมมองเห็นคือความขัดกันของคุณค่าที่ต่างคนต่างเชื่อมั่น สถานการณ์จึงมีแต่จะแย่ลง
เมื่อผมรู้สึกเฉื่อยชา เมื่อผมรู้สึกขาดการพัฒนา เมื่อผมรู้สึกไม่ได้เรียนรู้ในสิ่งใหม่ ผมจึงการการเปลี่ยนแปลงเพื่อสิ่งที่เหมาะสมกับตัวเองมากขึ้น ในที่ที่คุณค่าและความต้องการของทั้งสองฝ่ายใกล้เคียงกันมากกว่านี้ ในที่ที่ผมสามารถเป็นตัวเองได้มากขึ้น ในที่ที่ผมจะได้เรียนรู้และตั้งโจทย์ความท้าทายแบบใหม่ให้กับตัวเอง ในที่ที่ผมจะมีประโยชน์มากกว่านี้
ผมเชื่ออย่างไร้ข้อสงสัยว่า “เราจะดีได้เท่ากับองค์กรของเรา” ในทางกลับกัน “องค์กรก็จะดีได้เท่ากับตัวเรา” เช่นกัน มันเป็นสมการมุมกลับที่ส่งเสริมและหักล้างซึ่งกันและกันเสมอ … ไม่ใช่ว่าเราไม่เก่งหรือองค์กรนั้นไม่ดี มันแค่คือความแตกต่างที่เข้ากันไม่ได้มากกว่า และเมื่อถึงจุดที่เราเริ่มตระหนักในเรื่องนี้แล้ว … ทางออกเดียวคือแยกทางกันไปเพื่อประโยชน์สูงสุดของทั้งสองฝ่าย เราได้เป็นอย่างที่ตัวเองอยากเป็น และองค์กรก็จะได้มีโอกาสร่วมงานกับคนที่เชื่อในสิ่งเดียวกัน
เรื่องนี้ไม่มีใครผิด
คิดและเขียนคือสิ่งที่ผมชอบ แบ่งปันคือสิ่งที่ผมรัก เพราะแบบนี้ทุกวันผมเขียนเพื่อถ่ายทอดเรื่องราวจากชีวิตจริง จากประสบการณ์ จากแนวคิด จากอนาคตที่ดีผมมองเห็น และทุกอย่างที่ผมประยุกต์ใช้เพื่อสร้างให้อินเท็นติกเป็นบ้านที่น่าอยู่ บ้านที่เป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงเล็กๆที่สร้างความแตกต่างในสังคมได้ — มันน่าภูมิใจที่ผมรู้ว่า … ไม่ใช่มีแค่ผมคนเดียวที่อยากเห็นการพัฒนา :)
Inthentic On Facebook | Inthentic On Twitter | Inthentic On Instagram
