ธุรกิจกับกีฬา

ธุรกิจก็เหมือนกีฬา ไม่มีใครที่แพ้ไม่เป็น ไม่มีใครที่จะเป็นผู้ชนะตลอดไป

แน่นอนว่ามีหลายฝ่ายที่พยายามอย่างยิ่งที่จะชนะและชนะไปเรื่อยๆแต่ส่วนใหญ่จะล้มเหลวและผิดหวัง

ในขณะเดียวกันธุรกิจก็ต่างจากกีฬาตรงที่กีฬามีกติกาชัดเจนแต่ธุรกิจนั้นไร้กระบวนท่า ครบ 90 นาทีใครยิงประตูได้มากกว่าคือผู้ชนะในฟุตบอล ไม่มีใครโวยวายขอเพิ่มเวลาเป็น 100 นาทีในตอนที่ตัวเองตามหลังอยู่

ตีโต้ลากยาวไปนานเท่าไรก็ได้แต่ใครได้แต้มถึง 21 ก่อนก็ได้เซ็ตนั้นไปในแบดมินตัน ไม่มีใครฝืนกฎขอเพิ่มเป็น 31 แต้มได้ตามอารมณ์

กีฬามีกฎและรูปแบบการคัดเลือกผู้ชนะอย่างชัดเจนและเป็นที่ยอมรับของทุกคนที่เข้าแข่งขัน แต่ธุรกิจไม่ใช่ ไม่มีใครเป็นกรรมการกลางในการกำหนดกติกา ไม่มีใครยอมรับในกติกาที่ถูกทึกทักขึ้นโดยใครคนใดคนหนึ่ง การตัดสินแพ้ชนะจึงเป็นเรื่องยาก … ทั้งยากในการพิจารณาและยากในการได้รับการยอมรับ

ผมคืออันดับหนึ่ง … หนึ่งในมาตรฐานไหน? ขนาด รายได้ กำไร จำนวนลูกค้า จำนวนพนักงาน ส่วนแบ่งตลาด ขนาดพื้นที่สำนักงาน … และใครเป็นคนกำหนดว่า “อันดับหนึ่ง” นั้นวัดจากอะไร? ไม่มีใครยอมรับ

ผมดีที่สุด … ดีในปัจจัยข้อไหน? ฟีเจอร์ เทคโนโลยี คุณภาพ ราคา การบริการ การรับประกัน … ใครเป็นคนกำหนดว่า “ดีที่สุด” นั้นวัดจากอะไร? ไม่มีใครยอมรับ

มันจึงกลายเป็นความพยายามเอาชนะในสิ่งที่ไม่มีตัวตน (โอเค มันอาจจะมีตัวตนแต่เราก็รู้แก่ใจดีว่าเรากำลังพยายามพูดเข้าข้างตัวเองอยู่ว่าเราดีเด่นกว่าผู้เล่นรายอื่นยังไง) ท้ายที่สุดแล้วเราจะกลายเป็นคนที่หมกมุ่นในการแข่งขันจอมปลอม การแข่งขันที่ไม่มีกฎเกณฑ์ที่ได้รับการยอมรับ และเป็นการเอาชนะแบบอุปโลกขึ้นมาเอง

ลูกค้าและผู้ใช้สนใจกับคำโฆษณาเหล่านั้นมั้ย? อันดับหนึ่ง ดีที่สุด แรงที่สุด … มีบ้าง ต้องมีอยู่แล้ว แต่มันเป็นคำที่สร้างแรงบันดาลใจในการซื้อและกระตุ้นความอยากได้อยากมีของผู้ซื้อรึเปล่า? ไม่หรอก ผมตื่นมาตอนเช้าแล้วเกิดอารมณ์อยากได้โทรศัพท์มือถือใหม่เพราะก่อนนอนเมื่อคืนเห็นคำโฆษณาว่า “รุ่นนี้ขายดีที่สุด” รึเปล่า มันไม่ใช่แบบนั้น ถ้าผมจะอยากได้โทรศัพท์มือถือใหม่ก็เพราะผมอยากได้สิ่งที่ผมมองว่ามันตอบโจทย์ความต้องการและแสดงออกถึงความเป็นตัวตนของผมได้ดีที่สุด ไม่ใช่ดีที่สุด แรงที่สุด แพงที่สุด ถูกที่สุด คำเหล่านั้นมีค่าเพียงเล็กน้อยเท่านั้นในสายตาผู้ซื้ออย่างผม

แค่รู้สึกว่าจะแข่งกันอย่างเอาเป็นเอาตายเพื่อคำอ้างเหล่านั้นไปเพื่ออะไร ในเมื่อไม่มีใครยอมรับในกติกา ไม่มีใครชนะตลอดไปในทุกตลาดทุกกลุ่มสินค้า … ธุรกิจคือมาราธอนที่ผู้เล่นต้องคิดไกลและพร้อมอดทนเพื่อการเดินทางระยะยาว ดีที่สุดวันนี้อาจจะแย่ที่สุดในปีหน้าก็ได้ … มันคือสัจธรรม

คิดและเขียนคือสิ่งที่ผมชอบ แบ่งปันคือสิ่งที่ผมรัก เพราะแบบนี้ทุกวันผมเขียนเพื่อถ่ายทอดเรื่องราวจากชีวิตจริง จากประสบการณ์ จากแนวคิด จากอนาคตที่ดีผมมองเห็น และทุกอย่างที่ผมประยุกต์ใช้เพื่อสร้างให้อินเท็นติกเป็นบ้านที่น่าอยู่ บ้านที่เป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงเล็กๆที่สร้างความแตกต่างในสังคมได้ — มันน่าภูมิใจที่ผมรู้ว่า … ไม่ใช่มีแค่ผมคนเดียวที่อยากเห็นการพัฒนา :)

Inthentic On Facebook | Inthentic On Twitter | Inthentic On Instagram