Er zit muziek in
“Mijn moeder zegt altijd dat ik eigenwijs ben, maar dat vind ik zelf niet echt.” Suzanna de Vries (18) is een rustige en gedreven journalistiekstudente, die meestal lekker haar eigen gang gaat. Ze komt uit het Zeeuwse plaatsje Kloetinge, maar woont nu alweer een tijdje op kamers in Ede. De kans is groot dat ze muziek luistert als je haar tegenkomt, want muziek is niet meer weg te denken uit het leven van Suzanna.
Altijd muziek
“Ik luister echt bijna altijd muziek. Ook op de fiets, in de trein en thuis. Ik heb bijna altijd wel muziek aan. De muziek die ik luister, is wel een beetje uiteenlopend, maar het meeste is een beetje richting rock, alternatief. Lana Del Rey vind ik wel chill en bijvoorbeeld Tame Impala.
Een beetje van die rustige muziek vind ik top. Ik vind dat gewoon muziek die je altijd op kunt hebben en waar je niet per se in een bepaalde bui voor moet zijn. Dat kun je luisteren tijdens het leren of tijdens het fietsen, echt altijd.”
Suzanna heeft al heel wat concerten bezocht, maar eentje is haar extra bijgebleven. “Het leukste concert waar ik ben geweest is denk ik die van Twenty One Pilots. Daar wilde ik echt al vet lang heen en toen heb ik echt last minute nog kaartjes kunnen regelen. Dat was wel echt superleuk, omdat het eerst de hele tijd niet lukte, maar toen toch wel.”
Zelf is ze ook muzikaal. “Ik speel viool al sinds ik negen ben en voor de rest speel ik soms een klein beetje piano en gitaar, want die hebben we thuis.” Ze lacht even. “Dat kan ik niet, maar dat probeer ik, want ik wil het heel graag kunnen. Mensen beschrijven mij denk ik wel als een doorzetter, want als ik iets wil, ga ik er wel echt voor.”
Gelukkig
“Ik vind sporten wel leuk met vlagen. In de zomer ga ik dan hardlopen en ’s winters naar de sportschool. Dingen die ik leuk vind om te doen zijn eigenlijk best wel een beetje basic. Ik vind het altijd wel echt superleuk om lekker met mensen af te spreken en daar krijg je dan altijd weer een beetje energie van.
Soms maakt afspreken met vrienden me wel echt heel gelukkig, maar na een lange dag vind ik het ook wel chill om lekker in m’n eentje in m’n bed te liggen. Dat vind ik dan echt top en dat maakt me dan heel gelukkig. Het ligt een beetje aan wat voor dag je hebt gehad.”
Van Kloetinge naar Ede
Dat bed staat nu ook in Ede, maar Suzanna is opgegroeid in Kloetinge in Zeeland. “Ik heb daar zeker een leuke jeugd gehad. Kloetinge is gewoon echt heel klein dus je kent echt iedereen. Je fietst dan bijvoorbeeld steeds met dezelfde mensen naar school en dat vond ik altijd wel leuk. Ik zat ook op een redelijk kleine school, waar je iedereen snel kende en dat vond ik ook wel gezellig. Iedereen kent elkaar wel uit de straat. In Ede is dat minder, want daar heb ik met mijn buren echt geen contact. Ik weet net hoe ze er uitzien, maar dat is het dan ook wel.”
“Ik heb altijd wel geroepen dat ik op kamers wou, dus het was niet zo dat ik even random besloot dat ik op kamers ging. Maar in de eerste weken ken je echt nog niemand en toen dacht ik wel een beetje: ‘Oh wordt dit wel leuk?’. Die eerste weken vond ik wel echt wennen, maar dat kwam uiteindelijk ook wel vanzelf goed.”
“Mijn kamer is best wel klein. Ik denk twaalf vierkante meter. Er staat een bed een bureau een kledingrek en een plant. Nee, meer planten. Ik heb er best wel veel. Ik denk zes. Eentje lijkt heel erg op deze.” Suzanna wijst naar een plant in de hoek. Het is een grote kamerplant met smalle bladeren. “Ik weet niet hoe die heet en of die echt is, maar hij lijkt er wel op. Die van mij is alleen iets meer geel”, zegt ze lachend.
“Ik heb zeker een goede band met m’n huisgenoten. Vorig jaar had ik andere huisgenoten, maar twee daarvan zijn verhuisd. Met mijn huisgenoten vind ik het leuk om eten te bestellen, na school gewoon een beetje gezellig te chillen of een film kijken. Dat soort dingen.”
Een stem geven
Suzanna zit nu in het tweede jaar van de opleiding journalistiek op de Christelijke Hogeschool Ede. “Ik vind het wel chill dat de opleiding lekker breed is, want je wordt wel opgeleid tot journalist, maar het kan alsnog alle kanten opgaan. Ik wist toen ik koos ook nog helemaal niet wat ik wilde met journalistiek, maar ik vind het sowieso mooi om verhalen te delen. Mijn doel met journalistiek is om mensen die niet gehoord worden een stem te geven.”
Ze zou machtige mensen weleens willen vragen waarom ze dingen doen zoals ze doen en hoe ze omgaan met hun macht. “Eigenlijk heeft iedereen commentaar op ze, maar die weten ook niet hoe het is om zoveel macht te hebben. Ik weet niet zo goed hoe, maar het lijkt me wel interessant om dat terug te laten komen in mijn journalistieke carrière.”
Ongelijkheid
Eén van de onderwerpen waar Suzanna dan over wil praten is ongelijkheid. “Als dingen niet eerlijk verlopen, kan ik daar wel echt boos om worden. Ik zou alles wat eerlijker willen verdelen. Gisteren was ik in de kerk en toen zei iemand dat er 800 miljoen mensen op aarde honger hebben en toen dacht ik: ‘Zo dat is wel echt enorm veel, dat is echt niet normaal’. Ik heb altijd gewoon genoeg eten, maar er zijn wel 800 miljoen mensen die honger hebben. En dan bedenk je je hoeveel eten we eigenlijk weggooien. Dat soort dingen vind ik dan niet eerlijk, terwijl je er eigenlijk ook weer niet zo heel veel aan kan doen. Dat is wel iets waar ik me meer mee bezig wil houden.”
“Die kerk waar ik dat hoorde is de Gereformeerd Vrijgemaakte kerk in Goes. Geloof is voor mij een soort van zekerheid, een basis waar je altijd op terug kunt vallen. Voorlopig ben ik in die kerk wel op mijn plek. Ik weet niet of ik er mijn hele leven blijf, maar voor nu is het prima. Ik zie er ook altijd nog veel mensen van mijn middelbare school, dus het is er wel gezellig.”
Emigreren om nieuwe dingen te leren
Toekomstplannen heeft Suzanna genoeg: “Ik zou nog wel in het buitenland willen wonen voor een tijdje. Gewoon een jaar ofzo. Dat lijkt me gewoon heel leuk. Engeland of Ierland lijkt me echt superleuk. Die lijken qua cultuur nog wel een beetje op Nederland, dus het is niet zo dat je echt heel ergens anders terecht komt. De Engelse taal vind ik heel chill en daar wil ik ook graag beter in worden. Ik denk dat je daar wel echt goed de taal leert en ook leert om zelfstandig te worden.”
