“Ik ben een luisteraar; verhalen van mensen vind ik heel bijzonder”
Het is dinsdag. Het is lunchpauze. Ik zit in een (overigens veel te benauwde) gesprekskamer in de Christelijke Hogeschool Ede. Hier doet Wilma haar studie Journalistiek. Maar wie is Wilma? Wat zijn haar drijfveren, haar passies? En hoe is ze hier bij Journalistiek terechtgekomen?
Wilma van der Wal is geboren en getogen in Apeldoorn, in een gezin met twee kinderen: Wilma zelf, en haar twee broers. Ook al is ze prettig opgegroeid in het gezin, toch merkte ze weleens dat het lastig was om als enig meisje op te groeien. “De band met het gezin was heel goed, maar de mannen wilden graag voetbal kijken, maar daar vond ik helemaal niets aan. Gek genoeg vind ik voetbal nu wel steeds leuker worden.” Misschien is het voetbal er onbewust toch ingesleten…
Identiteit
Het gezin Van der Wal is christelijk. Wat betekent dat voor Wilma, behalve dat ze zelf ook christelijk is? “Het christelijk geloof betekent voor mij best wel veel. Ik ben dus gelovig opgevoed, en op mijn 18e heb ik belijdenis gedaan. Dus toen heb ik zelf ook voor het geloof kozen. Verder betekent het voor mij dat er iemand is die altijd voor mij zorgt en er altijd voor mij is. En dat geeft mij een heel fijn gevoel.”
De christelijke identiteit komt ook buitenshuis naar voren. Zo is haar middelbare school, het Guido de Brès, een overwegend gereformeerd-vrijgemaakte school met twee locaties in Amersfoort en Arnhem. Op de locatie Amersfoort is er elk jaar een Grote Avond, maar in Arnhem gaat het net even anders: daar wordt soms een musical opgevoerd. “Ik heb meegedaan aan de musical ‘Joseph’. Daar speelde ik de vrouw van een van de broers van Jozef. Ik weet niet meer precies welke. Dat was erg leuk om mee te maken. We hadden natuurlijk de repetities, en we hebben twee keer de musical gedaan. De sfeer met de anderen was heel gezellig.”
Wilma zat op een christelijke basisschool, een christelijke middelbare school, een openbaar mbo, en nu weer op een christelijke hogeschool. Kennelijk is de christelijke identiteit voor Wilma heel belangrijk. Hoe zit dat precies? “Ik was van huis uit christelijk en mijn ouders vinden christelijk geloof erg belangrijk. We gingen wel elke zondag twee keer naar de kerk. Maar ik heb bijvoorbeeld wel zelf voor mijn middelbare school gekozen.”
Journalistiek
Waardoor heeft Wilma voor Journalistiek gekozen? “Verhalen schrijven zat er bij mij altijd al wel in. Ik ben naar de open dagen geweest en merkte dat Journalistiek echt wel iets voor mij was.” Maar schrijven is niet de enige reden dat ze voor de journalistiek heeft gekozen. “Ik ben meer een luisteraar. Verhalen van mensen over wat ze hebben meegemaakt vind ik heel interessant.”
De journalistiek is heel breed, met hele verschillende kanten die je op kunt. Waar zouden we Wilma later kunnen zien? “Ik zou eerder kiezen voor de schrijvende journalistiek. De audiovisuele journalistiek vind ik veel te moeilijk met die camera’s. Ik zie mezelf ook niet in het nieuws of zo, daar ben ik niet nieuwsgierig genoeg voor. Ik vind het nieuws wel interessant en hou het wel bij, maar het is niet dat ik vooraan sta om het nieuws te horen.”
Schooltijd
Wilma ging naar de christelijke basisschool ’t Schrijvertje. Daar heeft ze wel het een en ander beleefd. “We deden in groep 7 mee aan het ‘markant songfestival’. We hadden als klas zelf een lied geschreven en dat mochten we toen, net als andere scholen, live zingen voor publiek. We hebben toen gewonnen met ons lied, en toen mochten we een clip opnemen voor bij het lied. Dat was natuurlijk erg leuk om mee te maken.”
Haar middelbare school was het Guido de Brès, waar ze de musical had gedaan. Wilma zat op de locatie in Arnhem en volgde daar het vmbo. “Ik vond dat een hele fijne school, mijn broer zat er toen nog op. Het was een vrij kleine school, dus het onderwijs was heel persoonlijk. Als er iets was kon je altijd bij een docent terecht, dat was heel fijn.”
De bubbel uit en in
Daarna stroomde ze door naar het mbo. Het was een openbare school, waar ze Communicatie & Journalistiek volgde. “Het was wel goed om even uit de christelijke bubbel te zijn. In mijn klas waren alleen ik en nog iemand christelijk, dus soms werden er wel wat dingen gevraagd. Het was wel wennen dat we geen dagopeningen hadden. Ik had 4 jaar op een christelijke middelbare school gezeten, dus ja…”
Maar toen ging ze door haar keuze voor de CHE weer terug de “christelijk bubbel” in, en dat zorgde ook weer voor nieuwe ervaringen. “Het was wel wennen dat we hier weer dagopeningen deden. Ook al ben ik christelijk opgevoed, het was toch anders.” Zo zie je maar hoe nieuwe omgevingen eigenlijk heel normaal voor je kunnen worden, ook al ben je misschien niet zo opgevoed.
Inspiraties
Veel mensen hebben drijfveren of passies. Wilma weet nog niet precies of ze die heeft. Ze vindt human-interestinterviews dus heel mooi vanwege de verhalen.
Wilma is niet per se iemand die bij de populaire groepjes wil horen. “Ik vind twee beste vriendinnen al goed eigenlijk.” Je zou kunnen zeggen dat Wilma graag haar eigen weg gaat.
Wilma’s favoriete artiest is Demi Lovato. Ze vindt haar vooral heel inspirerend. “Ze heeft veel meegemaakt. Ze is gepest, had een eetstoornis, zat in een kliniek, heel veel zeg maar. Met haar muziek heeft ze veel mensen weten te redden.” Voor Wilma is vooral haar nummer ‘Skyscraper’ heel belangrijk. “Dat was haar eerste nummer na een moeilijke periode in haar leven, en dat liedje heeft een hele mooie betekenis.” Die betekenis is in essentie: ook al zit je zo diep in de put, het komt altijd weer goed.
Kort samengevat, de Apeldoornse Wilma wordt geboeid door de verhalen van mensen, en wil daarover schrijven. Ze hoeft niet op de televisie en ze is niet per se de nieuwsgierigste als het gaat om nieuws. Maar de echte — misschien zelfs emotionele — ervaringen van mensen, die maken het vak journalistiek zo mooi voor haar. Bij Wilma kun je wel terecht met je verhaal, want daar komt geheid waardevols uit.
Luister ook eens naar ‘Skyscraper,’ het nummer waar Wilma over heeft verteld:
Wil je meer weten over de redactie van Solum? Lees dan het interview met Rawina!
Dit interview is geschreven door Arend Jan Vermaat.
