“Later zou ik graag iets met komedie willen doen of documentaires maken over serieuze onderwerpen”

Invisible Cities
Invisible Cities NL
4 min readDec 14, 2018

De geur van humus dwaalt door het lokaal als Phoebe haar broodtrommel opent. Terwijl de andere droog brood met kaas of ham eten, geniet zij van de heerlijke oosterse specerijen. Smaak, passie en creativiteit zijn drie woorden die onlosmakelijk met haar verbonden zijn. Ze is een kleurrijk persoon met een duidelijk visie en dat straalt er van alle kanten af.

Foto door Jeanine Steenhoven

Ipswich, Engeland

Haar leven begint op 11 juli 1995 in Ipswich, een plaats met ongeveer 100.000 inwoners in het oosten van Groot-Brittannië. Al vroeg verhuist het gezin naar Bradford een plaats vlakbij Leeds. Als ze drie jaar is gaan haar ouders uit elkaar. Na een paar jaar ontmoet haar moeder een Nederlandse man waarmee ze verhuist naar Dordrecht. Niet veel later verhuist het gezin naar haar uiteindelijke woonplaats, Arnhem waar ze nu ook op kamers zit.

Phoebe heeft in haar prille bestaan al veel meegemaakt, ze moest vaak oppassen op haar zes jaar jongere half-broertje waardoor ze al vroeg volwassen werd. Vooral toen haar moeder ging scheiden van haar Nederlandse man had het gezin het even moeilijk. Ze moesten anti-kraak wonen en de koelkast was vaak gevuld met maar enkele producten. “Maar dit komt waarschijnlijk door de minimalistische levensstijl van mijn moeder,” verteld ze lachend.

“Mijn oma is heel slim en denkt over veel dingen hetzelfde na als ik.”

Familie

Ze komt nog regelmatig in Engeland om haar familie op te zoeken. Haar vader heeft daar een gezin met vier kinderen. Ze heeft daar een halfzusje, twee stiefzusters en een stiefbroer. De familie is complex en het duurt ook even voordat het duidelijk op papier staat.

Ze heeft ook een goede band met haar oma: “Mijn oma is vaak naar Nederland gekomen en als ik in Engeland ben dan ga ik ook altijd bij haar op bezoek.” Ze hebben dan altijd goede gesprekken: “Mijn oma is heel slim en denkt over veel dingen hetzelfde na als ik.” Het is overduidelijk dat familie een belangrijke rol speelt in haar leven

Ondeugend

Er verschijnt een ondeugend lachje als Phoebe een anekdote uit haar jeugd verteld: “Ik was twaalf jaar en ging vaak met mijn vriendinnetje de stad in om te shoppen. Als we dan bij de plaatselijke H&M kwamen dan verwisselde we altijd stiekem de prijskaartjes. Het lukte altijd we hebben zelfs een keer een tas van vijftig euro voor vijf euro meegekregen.” Ze is er nog steeds een beetje verbaasd over: ”Dat heb je toch door! Misschien kwam het omdat we er zo jong en onschuldig uitzagen.” Op een dag worden de twee deugnieten door de manager aangesproken: ”We hebben jullie wel door en als we het nog een keer zien dan schakelen we de politie in.” De twee zijn niet onder de indruk van zijn woorden, niet veel later proberen ze het opnieuw. Alleen dit keer met minder succes de politie wordt er bijgehaald en de twee worden zes uur opgesloten.

Foto door Jeanine Steenhoven

”Ik geloof wel dat er meer is alleen wat dat precies is weet ik nog niet.”

Onrecht

Ondanks haar streken heeft Phoebe wel een duidelijk idee van goed en kwaad. Ze kan zich dan ook erg boos maken om al het onrecht in de wereld. Racisme en seksisme zijn dan ook onderwerpen waar haar haren van overeind gaan staan. “Mijn moeder heeft weleens last gehad van vrouwonvriendelijkheid,” verteld Phoebe enigszins genuanceerd maar haar blik zegt anders. Tot concrete voorbeelden komt het niet maar er zijn overduidelijk dingen voorgevallen.

Aan alles is te zien dat Phoebe strijdlustig en midden in het leven staat. Ze heeft een duidelijke mening, dit komt vaak terug in de hevige discussies die zij soms met klasgenoten voert, maar deze worden vaak met een luchtig grapje afgesloten.

Creatief

In alles wat Phoebe doet komt haar creativiteit naar voren de schoolprojecten, de ludieke filmpjes voor Adrem, waarmee ze samen met haar klasgenoot Lucas de actualiteit weergeeft. Voordat Phoebe op de CHE zat, heeft ze een jaar op de kunstacademie gezeten. Ze haalde haar propedeuse en besloot toch journalistiek te studeren.

Ze zit nu dan wel op een christelijke school alleen ze is niet gelovig opgevoed. Op de vraag ben je gelovig antwoord ze heel eerlijk: ”Ik geloof wel dat er meer is alleen wat dat precies is weet ik nog niet.” Haar vriend is wel religieus: “ik heb vaak gesprekken met mijn vriend over het geloof. Hierdoor heb ik wel meer interesse gekregen in religie.”

Over haar toekomst is ze nog niet helemaal duidelijk: “later zou ik graag iets met komedie willen doen of documentaires maken over serieuze onderwerpen.” Eén ding is zeker Phoebe is ambitieus en we gaan ongetwijfeld nog veel van d’r horen.

Op de valreep verteld ze nog: ”Oh ja… ik heb trouwens ook nog een Markplaats-verslaving.’ Het gesprek eindigt met een brede glimlach.

Geschreven door Theo van den Berg

--

--