30 Kasım — 11 Aralık 2015 tarihleri arasında Birleşmiş Milletler’in düzenlediği Paris İklim Değişikliği Konferansı’nda dünya liderleri ve bilim insanları küresel ısınmayı durdurmak için bir araya geldi. Bu anlaşma ile hedeflenen küresel iklim sıcaklığı tavanını 1.5 derece altında tutmaya yönelik bir eylem planı oluşturulmasıydı.
Bu durum neden önemli?
Bilim insanlarının uyarısına göre sera gazı salımı bu şekilde devam ederse ülkeler karbon salımının azaltmaya yönelik anlaşmaya varsalar dahi, bu yüzyıl sonunda 3 derecelik bir sıcaklık artışı olacak. Rakamlar az gibi gözüksekse de bugünün ortalama sıcaklığı ile son buzul çağı sıcaklığının arasındaki fark 5 derece. Bu da durumun ne kadar ciddi olduğunu ortaya koyuyor. Eğer bu durum yavaşlatılmazsa kasırgalar, ani sel baskınları, var olan ekosistemin yok olması, kuraklık, kuraklık sonucu yaşanan ölümler ve hatta bugün Suriye iç savaşının nedenlerinden biri olarak gösterilen kuraklık ve sonrasında olan mülteci göçlerinin önü kesilemeyecek.
Daha önce hiç iklim anlaşması yapılmadı mı?
Aslında yapıldı. 1992'de Rio de Janeiro’da hükümetler bir anlaşmaya varmak için toplandı ve nasıl eylemler yapılması gerektiği toplantılar sonucu net belirlenmedi. Sonraki 5 yıl boyunca gelişmiş hükümetler gelişmekte olan ülkeler ve olmayan ülkelerle beraber rollerüini tartışlar. Tüm bu tartışmalardan sonra 1997 yılında, Kyoto Protokol’ü imzalandı. Bu protokolü imzalayan ülkeler, karbon dioksit ve sera etkisine neden olan gazların salımını %5 azaltmayı gerekli kılmaktadır. Protokol, ülkelerin atmosfere saldıkları karbon miktarını 1990 yılındaki düzeylere düşürmelerini gerekli kılmaktadır. 1997'de imzalanan bu protokol, 2005 yılında yürürlüğe girebilmiştir. Çünkü, protokolün yürürlüğe girebilmesi için, onaylayan ülkelerin 1990 yılındaki emisyonlarının (atmosfere saldıkları karbon miktarının) yeryüzündeki toplam emisyonun %55'ini bulması gerekmekteydi ve bu orana ancak 8 yılın sonunda Rusya’nın katılımıyla ulaşılabilmiştir. Ancak, gelişmekte olan Çin, Güney Kore ve Meksika gibi ülkelere hedef verilmemiştir ve bu ülkele sera gazı salımına devam etmektedir. O zamanlar George Bush yönetiminde olan Amerika Birleşik Devletleri ise Kyoto Protokol’ünü imzaladı fakat daha sonra anlaşmayı onaylamadı.
Daha sonra dünyadaki tüm ülkelerle iklim anlaşmasına varıldı mı?
2009'daki Kopenhag Konferansı’nda ülkeler tekrar bir araya geldi ve ilk defa sera gazı salımını azaltmak için hepsi işbirliğine vardılar.
Peki, Paris’te anlaşmaya varmanın anlamı nedir?
En yüksek karbon salınımı yapan ülkeler Kopenhag’da bir anlaşmaya vardılar, Avrupa Birliği karbon salınımını 1990'lara göre %40 azaltacak, Amerika Birleşik Devletleri karbon salımını 2005'e göre %28 azaltacak.
Karbon salımının %90'ından sorumlu olan ülkelerin hedefleri belirlendi fakat bu hala yeterli değildi, ısınmada sadece 2.7 ile 3 arasında bir değişime etki etmekteydi. Bu nedenle Paris’te hükümetler haricinde şehir, belediyeler ve iş dünyasının katkıları ile daha fazlası umuluyor.
Rakamlarla İklim Değişikliği
France24, COP21'de ele alınan 30 konuya rakamlarla dikkat çekiyor. Paris İklim Zirvesi’nin resmi basın sponsoru olan France24, hazırladığı videolarla, Paris’te ele alınacak konuları rakamlarla anlatıyor.
İklim değişikliği sebebiyle Irak’ta haftada 4 gün zorunlu tatil yapıldı:
2014 yılında 91 adet büyük çaplı kasırga gerçekleşti, bu bir dünya rekoru:
Norveç’te 2015 yılında kayda geçen araçların %33'ü elektrikli:
Google’da yapılan her aramada 7 gram CO2 üretimi gerçekleşmektedir:
Sigorta firmaları iklim değişikliğine bağlı doğal felaketler nedeniyle her yıl $50 billion kaybetmektedirler:
Bu yazı İyi Ekim tarafından derlenmiştir. http://iyiekim.com/
