Tijd voor diploma’s die onze diverse persoonlijkheid weerspiegelen

Waarom we nood hebben aan kunstenaars-wiskundigen

Goede ideeën ontstaan niet door jezelf te specialiseren. Het is het aannemen van verschillende invalshoeken dat innovatief denken genereert. Het verschil ondersteunt menselijke creativiteit. Dus waarom komen we terecht in een onderwijsstructuur die noodzakelijk rechtlijnig is?

Voor de bedrijfswereld is dit niets nieuws. Een manager die verantwoordelijk is voor innovatie zal altijd proberen om een divers team samen te stellen. Verzamel een groep mensen met verschillende vormen van expertise, ervaring en culturele achtergrond en watch the magic happen. Al deze invalshoeken samen brengen als het ware noodzakelijk vernieuwing en vooruitgang.

Dit geldt ook voor al onze interpersoonlijke relaties. In The Social Origins of Good Ideas bewijst onderzoeker Ronald Burt dat goede ideeën komen van mensen met een divers sociaal netwerk. Collega’s van andere werkvloeren, buitenlandse vrienden, kennissen met andere interesses, allen helpen ze bij het vormen van creativiteit. Toch zetten we niet in op een diversificatie van het eigen denken. How come?

Hoog tijd dat het diploma de reflectie van onze persoonlijkheid wordt en niet de erkenning van één geprofessionaliseerd aspect.

Ons onderwijssysteem steunt op rechtlijnigheid. Jaar na jaar verhoogt de individuele specialisatie. Alle beschikbare onderwerpen blijven binnen de afgebakende parameters van de gekozen richting. “The right man for the right job” weerklinkt door de hallen van onze maatschappij.

We creëren hierdoor een tekort aan innovatieve denkers. Een tekort aan mensen met een mentale wereld die opgebouwd is uit diverse onderwerpen. De rijkheid van onze persoonlijkheid wordt afgeknot door een maatschappelijke tendens naar specialisatie. Hoog tijd dus dat het diploma de reflectie van onze persoonlijkheid wordt en niet de erkenning van één geprofessionaliseerd aspect.

Diploma’s als een boomstructuur erkennen het belang van specialisatie en geven tegelijkertijd ruimte voor diversificatie.

Enter MOOC’s: Massive Open Online Courses. Online cursussen gegeven door buitenlandse universiteiten waarbij een erkenning te verdienen valt. Hier biedt men zeer rijk scala aan van onderwerpen: creatief schrijven, talen, ICT, ondernemerschap etc. De mogelijkheid tot het samenstellen van een divers diploma ligt dus binnen handbereik. Enkel de institutionele implementatie ervan laat op zich wachten.

Natuurlijk is het niet allemaal malaise, een tendens naar diversificatie is al aanwezig binnen de onderwijskundige wereld. Denk maar aan het minorsysteem of het Erasmusprogramma. Toch blijft men ook hier krampachtig vasthouden aan één richting, waarbij erkenning pas te verdienen valt na het doorlopen van het aangeboden canon.

We zouden diploma’s meer moeten zien in een boomstructuur. Geen vooraf ingestelde weg die men moet bewandelen, maar wel het vrij behalen van capacity badges. Het succesvol slagen in één vak opent dan de mogelijkheid tot verdere diepgang. Zo erkennen we het belang van specialisatie en geven we tegelijkertijd ruimte voor diversificatie.

Do I contradict myself? Very well then I contradict myself. (I am large, I contain multitudes.) — Walt Whitman

Wat we nodig hebben zijn personen die zaken benaderen met verschillende invalshoeken. Literatuurwetenschappers met een achtergrond in de astrofysica, wiskundigen met een achtergrond in de moderne kunsten. Op deze manier creëren we personen die met een inventieve blik naar actuele vraagstukken kijken. Want creatieve oplossingen eisen rijke geesten.

Wat managers kunnen, moet ook ons onderwijssysteem kunnen. Laten we dus niet achter hinken op het klimaat van innovatie ingesteld door innovatieve ondernemingen, maar laat ook onze educatie hier blijk van geven. We hebben verschillende aspecten, tijd dus om ze allemaal te laten bloeien. Om het in de woorden van Walt Whitman te zeggen: “Do I contradict myself? Very well then I contradict myself. (I am large, I contain multitudes.)”