De het-is-schrijnend-maar-we-moeten-door-situatie

Anne-Lisa van Maastricht

Zoals veel aspecten van het nieuws doen denken aan datgene wat Rob Wijnberg in zijn boek De nieuwsfabriek beschrijft, is dat ook weer het geval met dit onderwerp: Oekraïne.

Waar het een paar weken geleden wereldnieuws was en alles op de voet werd gevolgd, zwakt het nu al langzaam af. De NOS bracht elke dag verslag uit van alles wat er gebeurde en het medelijden met de vluchtelingen was groot. Nederland kwam massaal op voor de Oekraïners. Kleding, voedsel en geld werden ingezameld. Huizen en scholen werden opengesteld en vluchtelingen werden opgehaald bij de grens. Als kers op de taart reisden mensen af naar Oekraïne om mee te vechten tegen het grote, boze Rusland.

Even is het een hot topic, maar ook bij dit onderwerp zien we hoe vluchtig het nieuws is. Na een week heeft de helft van de bevolking het wel weer gezien. Een groot aantal Oekraïners zit hoog en droog in het veilige kikkerlandje en de Nederlanders beginnen in te zien dat een vluchteling in huis nemen kan zorgen voor irritaties. Ze gebruiken immers ónze spullen en nemen ónze ruimte in beslag. En hoe zit het met de solidariteit, als blijkt dat de Oekraïners eerder een huis toegewezen krijgen dan de Nederlanders?

Nieuws is vluchtig. Net als het brein van de mens. Even is het interessant maar we hebben er al snel genoeg van. We gaan door met ons dagelijkse leven. We kunnen ook niet stil blijven staan toch? De situatie is schrijnend maar we moeten ook door. Het nieuwtje is eraf. Door naar het volgende onderwerp.

In zijn boek De nieuwsfabriek legt Rob Wijnberg, hoofdredacteur van De Correspondent, op een goed beargumenteerde manier uit dat de dagelijkse lawine van nieuws, die elke dag tot ons komt niets meer is dan een waan van de dag. Het is vluchtig en enkel incidenteel. Dat deze mening niet zomaar uit de lucht is gegrepen, wordt bij deze situatie weer pijnlijk duidelijk. Want de het-is-schrijnend-maar-we-moeten-door-situatie kwam ook deze keer weer om de hoek kijken.