Sanda Dia: Levendig verhaal over dodelijke ontgroening

J. Westerbeke
Journalistiek Ede Kijk-luister-leeslijst
2 min readNov 18, 2022
Foto: Marnix Verplancke

Geschreven door: Joëlle Westerbeke

Een levende goudvis eten, visolie drinken, poep en plas over je heen krijgen, dat wil niemand toch vrijwillig? Dit gebeurde tijdens een ontgroening van de studentenvereniging Reuzegom in België. Journalist Pieter Huyberechts schrijft een merkwaardig boek over de jonge student Sanda Dia die om het leven kwam door deze ontgroening. ‘Hoe kan een kerngezonde gast van twintig nu sterven te midden van jongens die niet eens op de begrafenis waren?’ Vanuit de motivatie om bewustzijn te creëren bij de lezers, duikt Huyberechts in dit onderwerp. Hij schrijft gedetailleerd over zijn uitkomsten. Dat maakt het een intrigerend verhaal.

Misdaadjournalist Pieter Huyberechts werkt al meer dan tien jaar bij Het Nieuwsblad. Samen met Cedric Lagast en Marc Klifman, heeft hij de podcast ‘Stemmen van Assisen’, waarin ze grote en kleine rechtszaken onder de loep nemen. Mede vanuit deze ervaringen kon hij het boek beginnen over Sanda Dia.

Eervolle karakterschets

Sanda Dia was groot in het nieuws toen hij overleed aan het ontgroeningsritueel van de studentenvereniging Reuzegom. Huyberechts wilde dieper en persoonlijker weergeven wie deze jonge student was. In een mooie karakterschets beschrijft de auteur op een mooie manier zijn achtergrond en persoonlijkheid.

De journalist maakt het een levendig verhaal, wat in tegenstelling tot de nieuwsberichten, een verrijkend beeld geeft over het leven van Sanda en zijn einde. Op deze manier toont de auteur zijn eer aan de nabestaanden om met zijn objectieve blik meer persoonlijke dingen weer te geven over Sanda’s leven.

Streven naar meer gerechtigheid

In het boek wordt in detail ingegaan op de vreselijke ontgroening.

‘Sanda krijgt de vis in zijn mond gegooid. Het lukt hem niet om de vis weer op te braken, waarop de Reuzegommers beginnen te joelen.’

Door deze gedetailleerde beschrijving geeft de auteur de ernst weer van de situatie. Daardoor krijg je empathie voor de nabestaanden. In het verhaal komt er bij jezelf een rechtvaardigheidsgevoel naar boven, terwijl dit boek toch erg objectief blijft. Dat is knap werk, want zo word je als lezer, zonder beïnvloeding van de mening van de auteur, aan het denken gezet om je eigen oordeel te vormen over deze zaak.

Ook van plan om op een studentenvereniging te gaan? Check dan eerst even goed of er sprake is van net zo een ontgroening als bij Reuzegom. Door Sanda Dia als levendig karakter neer te zetten in het verhaal, voel je mee met het leed dat hij kreeg te verduren. Een verrijkend boek dat naast een goed verhaal ook nog bewustzijn creëert bij de lezers en hopelijk verdere ontgroeningsongevallen voorkomt.

--

--