De hashtag-manie

De hashtag was gisteren jarig. Op 23 augustus 2010 stelde Chris Messina deze vraag aan zijn volgers op Twitter: “How do you feel about using # (pound) for groups. As in #barcamp [msg]?”. Precies twee maanden later werd #sandiegofire geïntroduceerd om tweets rondom de bosbranden in San Diego te groeperen. De hashtag was geboren.

Na #sandiegofire was het hekje van de dam, want in de jaren daarop verspreidde de hashtag zich over het wereldwijde web: van Twitter naar andere sociale media en van het veld van de (burger)journalistiek naar marketing, events, politiek en maatschappelijke discussie (zoals #metoo). Elf jaar later is de hashtag niet meer weg te denken uit onze cultuur en heeft hij zelfs meer dan alleen zijn oorspronkelijke toepassing in ons digitale taalgebruik gekregen. Een fascinerende ontwikkeling die ik, met name op Instagram, volg. Ik nam er een paar onder de loep.

Beter te veel dan te weinig

Kort na het ontstaan van de hashtag is er een tijd geweest waarin men duidelijk zoekende was naar wat de algemeen acceptabele hoeveelheid hashtags was. Iedereen kende wel iemand die onder zijn of haar foto een bericht plaatste met een hashtag voor elk woord. Waren het early adopters die het toch nog niet helemaal begrepen of gewoon volk dat liever geen interpunctie gebruikte? Geen idee, maar gelukkig is het een uitstervend ras.

#interpunctie #is #niet #mn (of erger: #me) #ding #dus #fuckit #yolo #zet #overal #een #hashtag #voor #dan #heeft #niemand #het #door #jatoch

Dit was het eerste symptoom waaruit bleek dat de hashtag een eigen leven ging leiden en aan zijn doel van nieuwsberichten groeperen voorbij ging.

Beestje bij de naam

Soms kom ik de omschrijvende hashtag tegen, die letterlijk zegt wat je op de foto ziet. Ik snap dat je dat doet in het geval van bijvoorbeeld #newyorkphotography, #exoticbirds of zelfs #rainbow, want hoe handig is het om met één druk op de knop alle regenbogen van Instagram op een presenteerblaadje aangeboden te krijgen? Maar waarom schrijven mensen #selfie onder een selfie? Wie wil er nu een overzicht van alle selfies van het platform? Of deze: #hashtag! Meer dan 18 miljoen Insta-berichten zijn getagd met #hashtag. Wat is je punt?!

Zou het ros Hashtag heten?

Ik ben dus echt zo trots

Dan zijn er ook nog beschrijvende hashtags die zich in een grijs gebied bevinden, #trotsemama is een goed voorbeeld. Is er een community van trotse mama’s die ook graag andere mama’s bewonderen? Niet per se. Ik kwam laatst namelijk een #trotsemama tegen, een foto van één van mijn vriendinnen met haar kind, maar de vriendin in kwestie had een privé-account. Dan wil je klaarblijkelijk niet dat jouw bericht in de grote, voor iedereen vindbare verzamelbak van Insta’s trotse mama’s terecht komt.

Mijn theorie is dat de mama’s van #trotsemama willen benadrukken dat ze trots zijn. Als een soort statement. Misschien kan niet iedereen aan de foto zien hoe trots ze zijn (of hoe goed/knap/sterk/lief/leuk hun kind is), dus vermelden ze het er even bij. Waar selfies onomstotelijk selfies zijn (en de #selfie dus nog steeds raadselachtig is), is de invulling van een subjectief begrip als ‘trots’ afhankelijk van de interpretatie door de ontvanger. Dus wil je zeker weten dat je sociale contacten jouw foto op de juiste manier interpreteren? Vertel hen voor de zekerheid wat je erbij voelt in een statement mét hashtag.

Van #nofilter naar #nofilter

Als je zoekt op #nofilter kom je veel tropische vergezichten, slanke en/of gespierde halfnaakte lijven, of een combinatie van beide tegen. Het merendeel van de fotografen van deze 233.258.389 kiekjes wil graag laten zien dat ze de mooiste foto’s maken met de meest perfecte belichting en timing. Helemaal zelf, zonder hulp van een filtertje. Je zou dus verwachten dat deze hashtag allemaal mooie plaatjes oplevert, maar het tegendeel is waar: de borstklopperij blijkt veelal onterecht. Wat ik dan wel weer vermakelijk vind, is de sarcastische #nofilter, van mensen die de draak steken met de eerste categorie #nofilter. Ook noemenswaardig is de #nofilter om ongefilterd taboes aan te kaarten, zoals ongecontroleerd urineverlies. Heel creatief…

Over urineverlies, ongefilterd.

Epic fail

Hoewel ik betoverd ben door de hashtag en eeuwig door kan gaan met het geven van voorbeelden, sluit ik af met deze epic fail van een marketeer die het te veel moeite vond om zich te verdiepen in het marketingmechanisme achter de hashtag, vervolgens# maar# wat# probeerde# en er wat budget tegenaan gooide om dat te compenseren:

Het lijkt me duidelijk dat de hashtag inmiddels meer doet dan trending topics categoriseren. Ik ben benieuwd welke functionaliteiten nog volgen.