En aydınlık gecemsin.
Saçlarının dalgasında,
saçlarının karanlığında,
saçlarının ormanında kaybolurum.
Yürüyorum.
Ormanında göğsünün gümbürtüsü,
kendisi çağırıyor içeri.
Kuşlar havalanıyor ayak sesimden,
kanat seslerinde ezgi.
Şakağından,
kulağının arkasına kadar bir yol çizilmiş bana,
kuytusunda duruyorum,
kurutulmuş saç diplerini sarıyorum kısacık tütün kağıdıma,
kendisi yanıyor,
aydınlanıyor yüzüm,
ellerim sen kokuyor.
En aydınlık gecemsin.
Onlarca yıldız,
yüzlerce yıldız var yüzünde.
Yüzünde kaybolurum, senin yüzünden.
Sakinleşiyorum.
Gözlerinde gecenin bir yarısı,
kendisi çağırıyor içeri.
Seviyorum dudaklarının birleştiği yeri,
Seviyorum seni.
Sapağından,
şafağına kadar bir yol çizilmiş bana,
sinem yükseliyor ayak sesinden,
birikmiş gülüşlerini koyuyorum daracık rakı bardağıma,
adam gibi içiyorum,
aydınlanıyor yüzüm,
yastığım sen kokuyor.
En aydınlık gecemsin.
En beyaz günler,
en mavi deniz,
en yeşil çimen senin.
Ben sokak lambalarını sapanımla dövdüm,
yüzümü sana döndüm.
