Kafa!
Bu müzik eşliğinde okuyabilirsen daha güzel olur sanki…
Nolur beni oyala, zihnimi meşgul et, gözlerimi kapatmak istemiyorum. Uyuyamıyorum. Uyursam eğer… Neyse, belki çok yorulurum. Şu camlar. Bişeyler bulmalıyım. Boş durmamam gerek. Şikayetçi olduğum, yoğunluğum, nerdesin. Yorgunluktan olsun. Unutmuştum. Çok uzun süredir... Noldu şimdi anlamadım. Saat de çok geç oysaki. Bir daha gündüzleri uyumak yok. Bunun ne demek olduğunu herkes bilmez. Zihni yalnız olamayanlar vardır. Karmaşa dolu bu zihnimi çözmelerini beklemiyorum tabiki. Yalnızca, her şey daha güzel olsun… Yazınca noluyor sahi, yazıp yazıp silince, nereye gidiyor sahi, yazılan bir olsa da, herkesin görmesini arzulamak nedir peki, saçmalamak aptallaştırır mı insanı, rahatlatır mı, güldürür mü, mutlu eder bence, hüzünle başladığın bir sayfaya gülerek veda ettirir:) Hem de noktayı, virgülü hiçe sayarak. Özgür olmak, kimseye zarar vermediğin sürece, ne dedikleri umrunda olmamak… Ne çok endişe taşıyorum yani, nasıl yaşıyorum, mutlu olmak değil bu, mutlu olmak anda olmak, teslim olmak, akışta olmak, herkesin bildiği, kimsenin beceremediği belkii. Gökyüzüne bakmak bu arada, her şeyin yolunda gitmesine sebep oluyor. Dene istersen…
Yıldırım
