Ο νέος μικρόκοσμος των μεταφορών
Αυτό το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στις “Πόλεις για Ανθρώπους”, όπου κάθε δύο εβδομάδες γράφω και μοιράζομαι ιδέες και ειδήσεις γύρω από τις πόλεις και τη βιώσιμη αστική κινητικότητα.
Μπορεί να μην έχει γίνει ακόμα εμφανές στο μικρό μας χωριό, αλλά η μικροκινητικότητα είναι πλέον ο βασικός τρόπος με τον οποίο ο κόσμος μας προσπαθεί να ανεξαρτητοποιηθεί από τον άνθρακα στις μεταφορές. Αυτή την εβδομάδα δημοσιεύτηκε ότι το 2020 πουλήθηκαν στη Γερμανία παραπάνω ηλεκτρικά ποδήλατα (1,95 εκ., +43%) από ηλεκτρικά αυτοκίνητα σε όλη την Ευρώπη (1,34εκ.). Το 2016 στη χώρα για κάθε 1 ηλεκτρικό ποδήλατο, πωλούνταν 5.5 αυτοκίνητα. Το 2020, 1.5!
Ακτιβιστές στην πρωτεύουσά της χώρας, που αποτελεί των μεγαλύτερο κατασκευαστή αυτοκινήτων στην ήπειρο και μια από τις μεγαλύτερες αγορές αυτοκινήτου παγκοσμίως, πιέζουν για δημοψήφισμα που θα απαγόρευε τη χρήση αυτοκίνητου από μεγάλο μέρος της πόλης εντός έξι ετών. Και θα μου πείτε, εντάξει ακτιβιστές είναι, για τι θα πιέζουν. Σύμφωνα όμως με μια πρόσφατη δημοσκόπηση, η υποστήριξη για πόλεις χωρίς αυτοκίνητα (ή Πόλεις για Ανθρώπους όπως προτιμάμε), βρίσκει πλέον μεγάλη δυναμική γενικότερα στη Γερμανία, με το 52% των ερωτηθέντων να απαντούν θετικά σε περιορισμό των αυτοκινήτων από τα κέντρα των πόλεων.
Και δεν είναι μόνο η Γερμανία, ούτε η Ολλανδία στην οποία ήδη πωλούνται περισσότερα ηλεκτρικά ποδήλατα από αυτοκίνητα γενικά. Οι εκτιμήσεις είναι ότι το 2025 θα πωλούνται 7 με 10 εκατομμύρια ηλεκτρικά ποδήλατα στην Ευρώπη. Συγκριτικά, οι τωρινές ετήσιες πωλήσεις αυτοκινήτων είναι στα 15,5 εκατομμύρια. Εκτίμηση μου πως όλο και περισσότεροι θα απαντάνε ηλεκτρικό ποδήλατο σε αυτό το δίλλημα και η αναλογία θα είναι 1:1 πριν το πέρας της δεκαετίας.
Και ενώ η Ευρώπη φαίνεται να γεμίζει e-bikes, στην Ινδία έχουν ρίξει το βάρος τους στα ηλεκτρικά μοτοποδήλατα (mopeds). Μέσα στην εβδομάδα η Ola, μία μόνο από αρκετές μεγάλες Ινδικές εταιρείες στο χώρο, ανακοίνωσε το καινούριο της μοντέλο που θα παραχθεί σε μια νέα βιώσιμη και εξοπλισμένη με ηλιακούς συλλέκτες μονάδα. Ο ρυθμός παραγωγής? Ένα μοτοποδήλατο κάθε 2 δευτερόλεπτα. Ακούγεται υπερβολικό, αλλά η συγκεκριμένη αγορά αναμένεται να μεγαλώνει 60% κάθε χρόνο για τα επόμενα 5 χρόνια.
Λίγο ανατολικότερα, στην Κίνα, κάνουν πλάκα στην Tesla και τη Δυτική αντιμετώπιση στο αυτοκίνητο γενικότερα (την οποία αναλύσαμε και στο προηγούμενο τεύχος). Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα λοιπόν που κάνουν θραύση εκεί, κοστίζουν από €400 έως €2,000, δε ξεπερνούν το ενάμιση μέτρο, ούτε και τα 50 χλμ. / ώρα, φορτίζουν όπως ένα λάπτοπ, και δε θέλουν άδεια και δίπλωμα. Κάτι σα τα ηλεκτρικά ποδήλατα δηλαδή. Τα μικροσκοπικά αυτά αυτοκίνητα, που άρχισαν να εμφανίζονται στις αρχές της δεκαετίας του 2010, έχουν υπερδιπλάσιες πωλήσεις των κανονικών ηλεκτρικών αυτοκινήτων, και ας μην επωφελήθηκαν ποτέ από επιδοτήσεις.
Αυτή που συνεχίζει να κινείται σε τελείως άλλο μήκος κύματος είναι η Αμερική, που, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, ακούει “μίκρο-” και βγάζει φλύκταινες. Το επενδυτικό και ερευνητικό βάρος έχει πέσει στα αυτόνομα αυτοκίνητα, και η λύση για τις πόλεις τους συνεχίζει να είναι η ακόμα μεγαλύτερη εξάπλωση, μεγαλύτεροι δρόμοι, κτλ. Δεν λένε να καταλάβουν την έννοια της προκαλούμενης από την προσφορά ζήτησης (induced demand), που προβλέπει ότι όσο πιο πολλούς και φθηνούς δρόμους έχεις, τόσο περισσότερα αυτοκίνητα θα έχεις σε αυτούς, και καταλήγουν να μοιάζουν κάπως έτσι:
Υπάρχει όμως ελπίδα να δούμε σύντομα δυναμικές προσπάθειες, καθώς οι νεότερες γενιές, που είναι πιο ευαισθητοποιημένες σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά θέματα, φαίνονται διατεθειμένες να πάνε κόντρα σε αυτό τον τρόπο ζωής. Πάμε δυνατά Mayor Pete!
