İŞ ANALİSTİNİN TEMEL YETKİNLİKLERİ VE İŞ ANALİZİNDE TEKNİK TERİMLER
BABOK (IIBA) İŞ ANALİSTİ TEMEL YETKİNLİKLERİ
Analitik Düşünme ve Problem Çözme
- Yaratıcı düşünce,
- Karar verme,
- Öğrenme,
- Problem çözme,
- Sistemsel düşünme,
- Kavramsal düşünme,
- Görsel düşünme.
- Davranışsal Özellikler
- Etik
- Kişisel Hesap
- Verebilirlik
- Güvenilirlik
- Organizasyon ve Zaman Yönetimi
- Uyarlanabilirlik
İş bilgisi
- İş Zekası
- Sektör Bilgisi
- Organizasyon Bilgisi
- Çözüm Bilgisi
- Metodoloji Bilgisi
İletişim yetenekleri
- Sözlü İletişim
- Sözlü Olmayan İletişim
- Yazılı İletişim
- Dinleme
Etkileşim becerileri
- Kolaylaştırma
- Liderlik ve Etkileme
- Takım çalışması
- Müzakere ve Anlaşmazlıkların Çözümü
- Öğretme
Araçlar ve Teknoloji
- Ofis Verimlilik Araçları ve Teknolojisi
- İş Analizi Araçları ve Teknolojisi
- İletişim Araçları ve Teknolojisi
BABOK (IIBA) TEKNİK TERİMLER
1. Acceptance and Evaluation Criteria (Kabul ve Değerlendirme Kriteri)
Kabul kriteri ortaya çıkarılacak çözümün paydaşlar tarafından kabul edilmesi için gerekli gereksinimleri, çıktıları ve koşulları tanımlar. Bir çözümün gerçek hayata geçirilmesine değecek minimum gereksinim setini belirlemek için kullanılır.
Değerlendirme kriteri ise bir problem veya tasarım için birden fazla çözüm bulunduğu durumda bu çözümler arasında seçim yapabilmek için bir takım gereksinimleri incelemeye almak için belirlenen ölçümleme değerleridir.
2. Backlog Management (Rezerv Yönetimi)
Backlog (Rezerv), Agile (Çevik) yazılım geliştirme mehodolojisinde karşımıza çıkan terimlerdendir. Agile ortamlarda işler büyük bloklar yerine, küçük parçalar şeklinde ele alnır. Bu parçalara backlog adı verilir. Backlog, işin bütününü tamamlamak için kalan iş parçacıklarını kaydetmek, takip etmek ve önceliklendirmek amacıyla kullanılır. Backlog yönetiminde en üstteki kalemler en çok değer katan ve en öncelikli olanlardır.
3. Balanced Scorecard (Kurumsal Karne)
Balanced Scorecard (Kurumsal Karne) herhangi bir iş modelinde, organizasyon yapısında veya iş süreçlerinde performans yönetimi amacıyla kullanılır. Geleneksel finansal hesaplamaların ötesinde organizasyonel verimi hesaplamak için kullanılan bir stratejik planlama ve yönetim aracıdır. Kurumsal karne, organizasyonun birden çok seviyesinde kullanılabilir. Bu, üst yönetim (makro seviye), birim ve fonksiyon, hatta proje veya girişim seviyesi dahi olabilir.
4. Benchmarking and Market Analysis (Benchmark ve Pazar Analizi)
Benchmark ve Market (Pazar) Analizi çalışmaları, organizasyonel operasyonların iyileştirilmesi, müşteri memnuniyetinin ve paydaşlara katılan değerlerin artırılması amacıyla yürütülür.
Benchmark çalışmaları organizasyonal uygulamalar ile sınıfının/sektörün en iyi uygulamalarını (best practices) karşılaştırmak amacıyla yürütülür. En iyi uygulama örneklerine rakip firmalarda, devlette veya sektörel derneklerde rastlanabilir.
Pazar Analizi, müşterilerin ihtiyacı olan veya istedikleri ürün veya servisleri, satın alma kararlarını etkileyen faktörleri ve marketteki rakipleri belirlemek amacıyla araştırma çalışmalarını içerir. Bu çalışmanın amacı organizasyonun çeşitli karar süreçlerine katkıda bulunmaktır.
5. Brainstorming (Beyin Fırtınası)
Beyin fırtınası yaratıcı düşünceyi teşvik etmek için mükemmel bir yoldur. Beyin fırtınasının amacı birçok yeni fikir üretmek ve bunları daha sonraki analizler için temalar haline dönüştürmektir.
Beyin fırtınası belirli bir konuya veya probleme odaklanıp, birçok çözüm üretmektir. Beyin fırtınası bir grup aktivitesidir ve doğru yürütüldüğünde eğlenceli olduğu kadar ve verimli çıktılar üretebilmektedir.
6. Business Capability Analysis (Kurumsal Yeterlilik Analizi)
Business Capability Analysis (Kurumsal Yeterlilik Analizi), ortak anlaşılır çıktılar üretip, strateji ile hizalanmayı tanımlayıp, kapsam ve önceliklendirme filtrelerini oluşturarak kapsam belirleme ve planlama için sağlam bir framework sağlar. Kurumsal Yeterlilik Analizi bir kurumun veya kurumun bir bölümünün yapabileceklerini tarifler. Bir kurumun iş hedeflerine ve amaçlarına ulaşabilmesine yardımcı olacak aksiyonları alacak yeterlilikte olup olmadığını belirler.
7. Business Cases
Business Case, ihtiyacı tanımlamak, arzu edilen çıktıları belirlemek, kısıt, varsayım ve riskleri belirtmek ve çözüm önermek için kullanılır. Genellikle resmi dokümanlar olarak sunulur. Business case çok karışık ve derin olmayan, bilgilendirme yapacak ve onay alacak kadar uygun bilgiler içermelidir. Business case çalışılırken alternatiflerin de değerlendirilmesi gerekir.
8. Business Model Canvas
Business Model Canvas, bir kuruluşun müşterilerinden nasıl değer elde edeceğini veya müşterileri için nasıl değer yaratacağını ve bunu sunacağını tarifler. Bir stratejiyi hayata geçirmek için taslak görevi de görür. Business Model Canvas bir strateji veya girişim için teşhis ve planlama aracı olarak da kullanılmaktadır.
9. Business Rules Analysis (İş Kuralları Analizi)
Business Rules Analysis (İş Kuralları Analizi) günlük iş davranışlarını şekillendiren kuralları tanımlamak, ifade etmek, doğrulamak, düzenlemek ve organize etmek ve operasyonel iş kararlarını yönlendirmek için kullanılır.
10.Collaborative Games (İşbirlik Oyunları)
Collaborative Games (İşbirlik Oyunları), bir gereksinim toplama aktivitesi sırasında bir problem veya çözüm için ortak bir anlayış oluşturmak için katılımcıları yüreklendirir. Oyunsallaştırmadan esinlenilmiş birçok yapısal tekniği içerir ve işbirliğini kolaylaştırmak için tasarlanır. Her oyun katılımcıları belirli bir hedef üzerinde odaklamak için bazı kurallar içerir. Bu oyunlar sırasında katılımcılar, bilgi ve tecrübelerini paylaşır ve gizli varsayımları tanımlarlar.
11.Concept Modelling (Kavram Modelleme)
Concept Modelling (Kavram Modelleme), bir alandaki bilginin istikrarlı ve etraflıca paylaşılması ve iletilebilmesi için, İş Sözlüğünün (Business Vocabulary) düzenlenmesidir. Kavram Modelleme, Terimler Listesi (Glossary) ile başlar ve tasarım, veri ve uygulama prensiplerinden bağımsızdır. İletişimde kullanılacak doğru terimlerin seçilmesini sağlar, buna iş analizi bilgileri de dahildir.
12.Data Dictionary (Veri Sözlüğü)
Bir veri elemanının tanımının standartlaştırılması ve ortak bir şekilde yorumlanmasında kullanılır. Veri elemanlarının standart tanımlarının, anlamlarının ve alabileceği değerlerinin belgelenmesi için kullanılır. Her bir veri elemanının tanımlarını ve bu elemanların bütüncül veriyi nasıl oluşturduklarını içerir.
13.Data Flow Diagrams (Veri Akış Diyagramları)
Veri Akış Diyagramları verinin nereden geldiğini, veriyi işlemek için hangi aktivitelerin olduğunu ve çıktı sonuçlarının başka bir aktivite veya dış varlık tarfından depolanıp değerlendirilip değerlendirilmeyeceğini gösterirler. Veri dönüşümünün portresidirler. İşlem (transaction) bazlı bir sistemi belirtmek ve fizikseli mantıksal veya manüel sistemin sınırlarını belirtmek açısından kullanışlıdır.
14.Data Mining (Veri Madenciliği)
Data Mining (Veri Madenciliği), veriden işe yarar paternler ve öngörüler elde ederek karar verme sürecini geliştirmek için kullanılır. Veriyi farklı perspektiflerden inceleyen, kullanılabilir paternler ve keşfedilen ilişkileri özetleyen analitik bir süreçtir. Bu tekniklerin sonucu genellikle ilgili patern ve ilişkileri tanımlayan matematik modeller veya formüller olur.
15.Data Modelling (Veri Modelleme)
Data Model (Veri Modeli), bir alanla ilgili varlık (entity), sınıf (class), veri nesnelerini (object), bunları tanımlayacak özellikleri (attribute) ve bunlar arasındaki ilişkileri tanımlar. Genellikle metin ile desteklenen diyagram formatında olurlar. İş ihtiyaçlarına uygun elemanları ve bu elemanlara ilişkin özellikleri ve elemanlar arasındaki önemli ilişkileri gösterirler.
16.Decision Analysis (Karar Analizi)
Karar Analizi, belirsiz veya çok karmaşık durumlarda farklı çıktıların sağladığı değeri belirlemek için problem ve olası kararların değerlendirilmesidir. Farklı kararların olası sonuçlarını araştırır ve modeller.
17.Decision Modelling (Karar Modelleme)
Karar Modelleri (Decision Model) belirli bir kararı vermede kullanılan veri ve bilginin nasıl derleneceğini gösterir. Kapsamlı bir karar modeli süreçler, performans ölçümleri ve organizasyonu ilişkilendirir. İş kurallarının nereden geldiğini gösterir ve kararları analitik öngörü olarak temsil eder.
18.Document Analysis (Belge Analizi)
Belge analizi iş çevresini tanımlayan mevcut belgeler ve kurumsal varlıkların incelenerek iş analizi bilgisinin edinilmesidir. İş ihtiyacı bağlamının anlaşılması amacıyla geçmiş bilgilerin edinilmesinde kullanılabilir. Belge analizi çalışmaları, mevcut çözümlerin nasıl uygulandığını doğrulamak için mevcut çözümlerin araştırılmasını içerebilir.
19.Estimation (Tahminleme)
Estimation (Tahminleme) bir iş planı takip edilirken iş analistleri ve paydaşlar tarafından maliyet ve eforun öngörülmesi için kullanılır. Buna ek olarak Tahminleme sırasında çözümün beklenen faydaları, proje maliyeti, performans, çözümden beklenilen potansiyel değer, çözümü yaratma maliyeti, çözümün yaşatılma maliyeti ve potansiyel risk etkisi gibi özellikler de belirlenebilir.
20.Financial Analysis (Finansal Analiz)
Finansal analiz bir yatırım, çözüm veya çözüm yaklaşımının finansal yönlerini anlamak için kullanılır. Bir yatırım seçeneğinin beklenen finansal yaşayabilirlik, sabitlik ve faydalarının değerlendirilmesidir. Toplam değişim maliyeti olduğu kadar çözümü kullanma ve yaşatmanın toplam maliyet ve faydaları değerlendirilir.
21.Focus Groups (Odak Grupları)
Etkileşimli bir grup ortamında, belirli bir ürün, servis veya fırsat ile ilgili fikir ve düşüncelerin toplanmasıdır. Bir konunun üzerinde tartışmak ve yorum yapmak için toplanmış yetkin kişilerden oluşur. Katılımcılar kendi bakış açılarını ve yaklaşımlarını paylaşır ve tartışırlar.
22.Functional Decomposition (Fonksiyonel Ayrıştırma)
Functional Decomposition (Fonksiyonel Ayrıştırma), süreçleri, sistemleri, fonksiyonel alanları veya teslimatları küçük basit parçalarına ayırarak yönetimini kolaylaştırır, belirsizlikleri azaltır ve her bir parçanınn ayrı ayrı analiz edilmesine izin verir. Büyük ve karışık sistemlerin analiz edilmesi için faydalı bir tekniktir. Büyük parçaları daha küçük parçalara bölmek iş eforunu ölçeklendirme, takip etme ve ölçümlemeyi kolaylaştırır.
23.Glossary (Terimler Listesi)
Bir iş alanı ile ilgili anahtar terimleri tanımlar, paydaşlar arasında ortak bir dil oluşturur. Bir terim iki farklı kişi tarafından farklı anlamlandırılabilir. Glossary (terimler listesi) düzenli olmalı ve tüm paydaşlar tarafından sürekli erişilebilir olmalıdır.
24.Interface Analysis (Arayüz Analizi)
Çözüm bileşenleri arasında veya çözüm sınırları içinde hangi bilginin kim için, nereden, neden, ne zaman ve nasıl aktarılacağını belirler. Interface (arayüz) iki bileşen veya çözüm arasındaki bağlantıdır. Çoğu çözüm diğer çözüm bileşenleri, organizasyonel birimler veya iş süreçleri arasında bilgi değişimi için bir veya birden fazla arayüze ihtiyaç duyar.
25.Interviews (Görüşme)
Görüşme tekniği, ilgili soruları sorarak bir kişi veya bir gruptan iş analizi bilgilerini alan ve cevaplarını belgeleyen sistematik bir yaklaşımdır. Bu teknik aynı zamanda iş analistleri ve paydaşlar arasında iletişim ve güven ilişkisi kurarak paydaş katılımını artırmak veya paydaş desteği edinmek için de kullanılır.
26.Item Tracking (Öğe Takibi)
Bu teknik, çözüm üzerinde etkisi olan durumların ve paydaş endişelerinin yakalanıp sorumlularına atanması amacıyla kullanılır. İş analistlerinin paydaş endişelerini adreslemesi için kullandığı düzenli bir yaklaşımdır. Paydaşlar bazı öğe tiplerini aksiyon, varsayım, kısıt, bağımlılık, kusur, geliştirme ve olay olarak tanımlayabilirler. Bu teknik öğeyi, endişenin ve etki seviyesinin ilk tanımlanmasından kabul edilen kapanışına kadar takip eder.
27.Lessons Learned (Öğrenilmiş Dersler)
Başarıların, gelişim fırsatlarının, başarısızlıkların ve önerilerin gelecek proje veya proje fazlarının performansının geliştirilmesi için derlenmesi ve belgelenmesi amacıyla bu teknik kullanılır. Öğrenilmiş dersler seansı, aynı zamanda retrospective (geçmişe yönelik) olarak da bilinir, gelecek işlere dahil edilebilecek iş analizi süreçlerinin ve teslimatlarının değişimini veya başarıları tanımlamaya yardımcı olur. Temel paydaşların kabul edebileceği her formatta bu belge hazırlanabilir.
28.Metrics and Key Performance Indicators (KPIs) (Ölçüler ve Temel Performans Göstergeleri)
Çözümü, çözüm bileşenlerini ve paydaşların için diğer önemsediği konuların performansını ölçmek amacıyla kullanılır. Metrik, bir kurumun ilerlemeyi ölçebilmesi için kullandığı ölçülebilir seviyedeki göstergedir. Gösterge, bir amaç, hedef, çıktı, aktivite veya ileriki girdilerin elde edilmesi için süreçteki gelişmeyi temsil edecek belirli sayısal ölçümlere denir. Raporlama da paydaşları metrikler ve göstergelerle ilgili belirli aralıklar ve formatlar ile bilgilendirme sürecidir ve bu tekniğin bir parçasıdır.
29.Mind Mapping (Zihin Haritalama)
Zihin Haritalama düşünce, fikir ve bilgileri açık bir şekilde ifade etmek ve yakalamak için kullanılır, doğrusal olmayan bir diyagramda not alma şeklidir. Zihin haritaları görselleri, kelimeleri, renkleri ve ilişkileri kullanarak düşünce, fikir ve bilgileri bir yapıda oluşturmak amacıyla kullanılır. Bir zihin haritasında ikincil fikirlerle desteklenen merkez bir fikir bulunur ve bunu gerektiği kadar katmanda fikirler bağlanarak takip eder.
30.Non-Functional Requirements Analysis (Fonksiyonel Olmayan Gereksinim Analizi)
Fonksiyonel gereksinimlerin ne kadar iyi performans göstermesi gerektiğini tanımlayan gereksinimleri araştıran tekniktir. Belirli davranışlardan ziyade (fonksiyonel gereksinimler olarak adlandırılır) bir sistemin işleyişini değerlendiren kriterleri belirtir. Kalite gereksinimleri olarak da bilinirler. Genellikle yazı formatında açıklayıcı deyimler veya matrisler şeklinde ifade edilirler.
31.Observation (Gözlemleme)
Aktivite ve aktivitelerin bağlamları izlenmek suretiyle bilgi toplamak için kullanılan tekniktir. İhtiyaçları ve fırsatları belirlemek, iş süreçlerini anlamak, performans standartlarını tayin etmek, çözüm performansını değerlendirmek ve eğitim ile gelişimi desteklemek için dayanak olarak kullanılır. Job shadowing (işbaşı eğitimi) olarak da bilinir. Bir aktiviteyi, aktivite sahibi tarafından gerçekleştirilirken gözlemlemek anlamına gelir.
32.Organizational Modeling (Kurumsal Modelleme)
Bu teknik, bir kurumdaki rol, sorumluluk ve raporlama yapılarını tanımlamak ve bu yapıları kurumun amaçları ile hizalamak için kullanılır. Bir kurum veya kurumdaki birimin nasıl yapılandığını tanımlar. Bir birimin amacı bir grup insanı belirli bir amaca ulaşmak için bir araya getirmektir. Grup, kendini oluşturan kişilerin ortak yetkinlik ve bilgileri düzeyinde olduğu veya belirli bir pazara hizmet ettiği sebebiyle oluşturulabilir.
33.Prioritization (Önceliklendirme)
Paydaş kararlarını kolaylaştırmak ve iş analizi bilgileri arasındaki göreceli önemi anlamak için iş analistine bir çerçeve sağlar. Önem derecesi değer, risk, uygulama zorluğu veya diğer kriterlere göre belirlenebilir. Bu öncelikler, hangi iş analizi bilgilerinin ileriki analizlerde adresleneceğini, hangi gereksinimlerin en önce uygulanması gerektiğini veya ne kadar zaman veya detaylı çalışma ayrılacağını saptamak için kullanılır.
34.Process Analysis (Süreç Analizi)
Bir sürecin yeterliliğini ve etkililiğini ölçmenin yanı sıra değişim için fırsatları tespit edebilme yeteneğini de değerlendiren tekniktir. İş analisti bir süreci analiz ederken:
Sürecin kuruma nasıl değer kattığını veya değer yarattığını,
Sürecin kurumun amaç ve stratejileri ile nasıl hizalandığını,
Sürecin hangi derecede yeterli, etkili, tekrarlı, ölçümlenen, kontrollü, kullanılan ve şeffaf olduğunu ve olması gerektiğini vb araştırır.
35.Process Modeling (Süreç Modelleme)
Süreç modelleme, işin nasıl yerine getirildiğini gösteren ve süreç analizine dayanak sağlayan standartlaştırılmış grafik modeldir. İş veya aktivitelerin sıralı akışını tanımlar. Bir iş süreç modeli, bir kurum veya kurumun bir bölümünün iş akışını belirli görevler ve aktiviteler aracılığı ile tanımlar. Bir sistem süreç modeli ise bilgisayar sistemindeki programlar veya birimler arasındaki sıralı kontrol akışını tanımlar.
36.Prototyping (Prototip çalışması)
Gereksinimlerin model veya tasarımını iteratif bir süreçle yaratarak paydaş ihtiyaçlarını toplamak ve doğrulamak için kullanılır. Aynı zamanda kullanıcı deneyimini en iyi hale getirmek, tasarım seçeneklerini değerlendirmek ve iş çözümünün son haline temel olmak için iş analizi süreçlerinde kullanılır. Ürün tasarımı için kanıtlanmış bir yöntemdir. Sonuç çözümün erken bir modeli (prototipi) sunulur.
37.Reviews (Gözden Geçirme)
Çalışma ürününün içeriğinin değerlendirilmesi için kullanılan tekniktir. İş analizi çalışma ürünleri için farklı tipte gözden geçirme işlemleri yürütülebilir. Her gözden geçirme, bir kişinin yetenek veya eylemleri yerine bir çalışma ürününe odaklanır. Çalışma ürünü birçok teslimat paketinden, tek bir teslimattan, teslimatın bir bölümünden veya devam eden bir işten oluşabilir.
38.Risk Analysis and Management (Risk Analizi ve Yönetimi)
Çözümün sağladığı değeri olumsuz etkileyebilecek belirsizlik alanlarını tespit etmek, bu belirsizlikleri analiz edip değerlendirmek ve bu riskleri yönetmek için kullanılan tekniktir. İş analisti riskleri önlemek, azaltmak veya düzenlemek için plan yapar ve gerektiğinde bu planları uygular. Risk yönetimi sürekli bir aktivitedir. Paydaşlara sürekli danışma ve iletişim kurulması yeni risklerin tanımlanması ve mevcut risklerin izlenmesine yardımcı olur.
39.Roles and Permissions Matrix (Görev ve İzin Matrisi)
Sorumlulukları listelemek, rolleri tanımlamak, eksik rolleri keşfetmek ve planlı değişiklik sonuçlarının haberleşilmesi ile tüm aktivitelerin kapsandığının garantiye alınması amacıyla kullanılır. Bir rol ortak fonksiyonlara sahip bir grup insanın ortak etiketidir. Her fonksiyon bir veya birden fazla çözüm aktivitesi ile resmedilir. Bir aktivite atama organları tarafından bir veya birden fazla rollerle ilişkilendirilebilir.
40.Root Cause Analysis (Kök Neden Analizi)
Bir sorun altındaki asıl sebebi tanımlayan ve değerlendiren iş analizi tekniğidir. Bir sorun veya durumun yalnızca etkileriyle ilgilenmek yerine sorunun köklerine odaklanarak sistematik şekilde araştırılmasıdır. Etkileri meydana getiren birden fazla kök neden olması ihtimaline karşılık iteratif olarak uygulanması gereken bir tekniktir.
41.Scope Modeling (Kapsam Modelleme)
Bir veya birden fazla limit tanımlama ve bu limitlerin iç ve dış sınırlarını belirlemek için kullanılan tekniktir. Genellikle kontrol, çözüm, değişiklik veya bir ihtiyacın sınırlarını tanımlamak için kullanılır. Bu modeller kapsam içi, kapsam dışı veya ikisini birden içeren elemanlar bulundurabilirler. Kapsam modelleri kontrol, ihtiyaç, çözüm ve değişiklik kapsamının sınırlarını anlayabilmek için temel oluştururlar.
42.Sequence Diagrams (Sıralama Diyagramları)
Sistemdeki nesneler arasında gönderilen bilgileri göstererek kullanım senaryolarının mantığını modellemek amacıyla kullanılırlar. Süreçlerin veya nesnelerin kullanım senaryosu ile nasıl etkileştiklerini gösterirler. Diyagramda senaryoyu icra eden sınıflar ve bunlar arasında iletilen mesajlar gösterilir.
43.Stakeholder List, Map, or Personas (Paydaş Listesi, Haritası veya Karakteri)
Paydaşların ve karakteristik özelliklerinin analiz edilmesi için iş analistine yardımcı olan tekniktir. Bu analiz tüm gereksinim kaynaklarının belirlenip belirlenmediğini öğrenmek için önemlidir. Önerilen bir girişimden etkilenen ve ortak iş ihtiyaçlarını paylaşan paydaşların belirlenmesini içerir.
44.State Modeling (Durum Modelleme)
Sistemdeki varlıkların olası farklı durumlarının, bu varlıkların bir durumdan başka bir duruma nasıl geçtiğinin ve varlığa tüm durumlarda ne olabileceğinin tanımlanması ve analiz edilmesi amacıyla kullanılır. Bir varlık bir sistemdeki nesne veya konsepttir. Bir varlık birçok süreçte kullanılabilir. Her bir varlığın yaşam döngüsünün bir başı ve sonu bulunur.
45.Survey or Questionnaire (Anket veya Soru Formu)
Göreceli kısa bir zamanda yapısal yaklaşım ile bir grup insandan iş analizi bilgilerinin –müşteri, ürün, iş pratikleri ve davranışlarla ilgili bilgiler dahil- toplanmasına yarayan tekniktir. İlgili alandaki paydaşlara ve konunun uzmanlarına bir dizi soru göndererek gelen cevapların bir araya getirilmesi ve analiz edilmesidir. Kapalı uçlu ve açık uçlu olmak üzere iki tip soru içerirler. Kapalı uçlu sorular evet/hayır tipi daha önceden belirlenmiş cevaplar alınabilecek sorulardır. Açık uçlu sorular ise kişinin serbest formatta cevap verebileceği ve daha fazla bilgi edinilebilecek tipte sorulardır.
46.SWOT Analysis
Bir kurumun hem içerde hem dışarda güçlü yönlerini, zayıf yönlerini, fırsatlar ve tehditlerini değerlendiren basit ama etkili bir araçtır. SWOT analizinde kullanılan dil kısa ve öz, kesin, gerçekçi ve kanıtlarla desteklenebilirdir. SWOT analizi tüm kurumdan, bir bölüme, bir iş biriminden bir projeye kadar her ölçekte uygulanabilir.
47.Use Cases and Scenarios (Kullanım Gereklilikleri ve Senaryolar)
Bu teknik, bir amaca erişmek için bir kişi veya sistemin modellenen çözüm ile nasıl etkileşeceğini tanımlamaya yarar. Birincil aktörün bir amaca erişebilmesi için birincil aktörün, çözümün ve ikincil aktörlerin arasındaki etkileşimleri tanımlar. Genellikle birincil aktör tarafından tetiklenir ancak bazı yöntemlerde başka bir sistem veya dışsal bir olay veya zamanlayıcı ile tetiklenebilirler. Kullanıcı senaryoları çözümün desteklediği olası çıktıları tanımlarlar.
48.User Stories (Kullanıcı Hikayeleri)
Kullanıcı hikayesi belirli bir paydaşa değer katan fonksiyonalite ve nitelik özelliklerinin küçük, az ve öz ifadelerini belirtir. Kullanıcı hikayeleri, ihtiyaçları anlama ve çözüm önceliklendirme, tahminleme ve planlama için temel oluştururlar. En çok kullanılan format kim, ne ve neden sorularına cevap verir.
Örneğin; “Bir <kim> olarak, <ne> ihtiyacım var, çünkü <neden>.” şeklinde kısa cümlelerdir.
49.Vendor Assessment (Tedarikçi Değerlendirmesi)
Bir ürün veya servisin koşullarına ilişkin taahhüdü yerine getirme yeteneğinin değerlendirilmesi tekniğidir. Çözümün bir parçası dış tedarkiçiler tarafından sağlandığında veya çözümün tamamı dış tedarikçiden istendiğinde, üçüncü parti katılımı ile ilgili bazı gereksinimler olabilir. Tedarikçinin finansal açıdan sağlam, belirli kaynak seviyesini sürdürebilme yeteneği, standartlara uygun ve çözümü destekleyebilmesi için uygun yetenekli çalışanı sağlayabiliyor olması gerekebilir.
50.Workshops (Atölye)
Önceden tanımlı bir amaca yönelik işbirliği yapmak için paydaşların bir araya getirilmesidir. Konsantre zamanda ana paydaşlar ve konunun uzmanlarının katıldığı odaklanılmış bir etkinliktir. Planlama, analiz, tasarım, kapsam belirleme, gereksinim toplama, modelleme veya bunlardan herhangi birinin kombinasyonunun değerlendirilmesi amacıyla workshop düzenlenebilir.