Bir Programlama Dilinin Anatomisi
1. Kontrol Yapıları
2. Karar Yapıları
3. Mantık Yapıları
4. Fonksiyonlar
- Kontrol Yapıları
Kontrol yapıları üç komuttan oluşur:
if, else, else if
Bu komutlar sayesinde program akışına, uygun yönlendirmelerde bulunabilinir. Kelimenin tam manasıyla program kontrol edilir. Programın gideceği yön bu komutlar sayesinde tayin edilir. Bu komutlar ile programı istenilen yere ulaştırma sağlanır. Kontrol yapıları programın görevini kontrol eder.
Burada, program yönetilir!
2. Karar Yapıları
Karar yapıları şu komutlardan oluşur:
for, while, do while, when, continue, break, pass, return, switch, case, default…
Program artık bu yapıyla belirli bir sonuçlar kümesine ulaşmayı güder. Bunu açıkça belli eder. Bu yapının herhangi bir komutundan sonra okunan her bir emir, değişken, oluşturulan fonksiyon artık belli bir amaç içindir. Programcı bir karar vermiştir. Program içinde artık bir karar vardır ve tek gaye bu kararı uygulamaktır. Program içinde tüm olanlar ve kaynakların hepsi tamamıyla bu kararı uygulamaya yönelik var olur. Makine tümüyle, bu karar için işlemlerini sürdürür. Karar yapılarında herhangi bir hata kritik işlemlere ve sonuçlara sebep olur. Verilen karar doğrultusunda programın kaderi belirlenir. Herhangi bir eksik, yanlış, zamansız, yersiz karar sonucunda makine çalışmayı durdurur ve program hata verir. Yani çöker! Ayrıca sınırsız ‘bug’ oluşabilir.
3. Mantık Yapıları
Mantık yapıları şu komutlardan oluşur:
ve, veya, değil, ancak ve ancak, true, false…
Mantık yapıları kontrol ve karar yapılarından sonra gelir. Mantıksal işlemlerin emir kümesidir. Programın hatasız çalışıyor oluşu programın başarılı olduğu anlamına gelmez. Programın akla uygun olması gerekir. Mantıksız bir program kesinlikle işe yaramaz bir programdır. Her program kesinlikle bir işe yaramalıdır. Her program bir ürün olabilmelidir. Böylelikle bir işe yarayabilmelidir. Bunun için piyasaya uygun olabilmelidir.
Mantık yapıları program akışında doğru bir müdahalede bulunsa bile programa hata, eksiklik, veya bug verebilir. Bunun yaşanmaması için program bir bütün olarak ele alınmalıdır.
4. Fonksiyonlar
Tüm işlemler burada yapılır.Program fonksiyonlarla bir işe yarar. Program fonksiyonlarla ürüne dönüşür. Programcı açısından bir fonksiyon yazmak programa bir yetenek/özellik kazandırmak gibidir. Bir program, fonksiyonları ne ise o işi yapar. Programın kendisi de bir fonksiyondur. Aslında bir programlama dili tek bir yapıdan oluşur: fonksiyon! Diğer tüm yapılar fonksiyonun birer uzvudur. Bir programın fonksiyonları matematikteki fonksiyonlar değildir! Bir programcının makineye yaptıracağı her bir iş fonksiyondur. Program burada işlevleşir. Bitkilerin bazı fonksiyonları: karbondioksit solumak, oksijen gazı salgılamak, ışığa ve ısıya yönelmek, ‘meyve/sebze/çiçek’ adlı varlıklar oluşturabilmek ve benzeri…
Operatörler:
+, — , *, /, mod, <, >…
Bunlar fonksiyonların yardımcı elemanlarıdır. Aslında bunların her biri de birer fonksiyondur. Önceden hazırlanmış, programlamada kestirme yollar sağlayan fonksiyonlardır.
Veri Yapıları:
liste, sözlük, demet, küme…
Bunlar fonksiyonların yardımcı elemanlarıdır. Her biri birer fonksiyondur. Bunlar programlama için zaruri fonksiyonlardır! Görevleri yalnızca veri tutmaktır.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
BİLGİSAYAR PROGRAMCILIĞININ 4 TEMEL İLKESİ
PROGRAMLAMADA “BUG” NEDİR?
PROGRAMLAMADA VERİ YAPILARI
