Yazılımcı Yaşam Döngüsü

Ercan Baran
Kodcular

--

Yeni mezun
* Kendimi geliştireceğim bir iş olsun. Startup’a gireyim de kısa sürede çok şey öğreneyim.
* Yaşasın çok fazla şey öğreniyorum. Yeni teknolojiler, dinamizm, her şey burada var. Yoruluyorum ama zevk de alıyorum.

1–2 yıl sonra
* Bu şirkette hep ben çalışıyorum eski çalışanlar yatıyor. Oysa tüm işi ben yapıyorum.
* Kendime zaman ayıramıyorum. Şirketi ben mi kurtaracağim? Bu kadar baskıyı niye yapıyorlar ki? İşler yetişmese ne olur yani? Takım kaptanı neden bu kadar kendini kasıyor sanki onun şirketi.
* Ben burdan gidersem ne yapacaklar? Bence şirket batar. Yerimi dolduramazlar. İstifa edeyim de görsünler. Ararlarsa açmayacağım telefonları.

Kurumsal hayata geçiş
* Önceki iş yerinde ne kadar çok çalışıyormuşum. Ohhh be rahatladım. Yaşasın kurumsal hayat. Bir projede kendimi gösterirsem kariyerim de olur. Benden iyisi yok.
* Bir proje 1 yıl sürüyor çok sıkıcı. Ne kadar hantal bir yapı var? Kariyer için çok uzun yıllar beklemek gerekiyor.
* Kaç yıl oldu şirket bana hiçbirşey katmıyor boş boş oturuyorum. İyice köreldim.
* Eğitim talep ediyim de CV’imde kendimi geliştirdiğime dair sertifika bulunsun.
* Çalışıyorum çalışıyorum yaptığım görülmüyor. Benim yaptıklarım olmasa da işler bir şekilde yürür gibi geliyor.
* Buradan bir şey olacağı yok. Şirket çok kötü yönetiliyor. Öncelikle çalışana değer verilmeli.

Artık zengin olunmalı
* Akşamları nasıl olsa vaktim oluyor. Kendi projemi yapayım da zengin olayım.
* Projem çok güzel oldu ama hiç kullanılmıyor. Milyonlarca kişinin kullanıyor olması lazımdı. Bu işler çok zormuş. Para lazım, takım lazım, reklam lazım..
* Beni tatmin edecek bir yere gitsem iyi olacak. Çok çalışırım ama en azından tatmin olurum. Para çok da önemli değil zaten önemli olan şey günün sonunda tatmin.

Kürkçü dükkanı
* İşte istediğim şeyi Startup’ta buldum. Eve gidince en azından yaptığım işten tatmin olarak gidiyorum. Sorumluluk da aldım. Takım lideri olmak ve insanları yönlendirmek ne güzelmiş.
* Bu işler neden yetişmiyor? Takıma fazla mesai yaptırmak lazım. Bu arkadaşlar neden çok çalışınca söyleniyorlar? İşi yetiştirmek önemli değil mi? Kimse neden sahiplenmiyor? Şirket kazanınca bizim de kazanacağımızı görmüyorlar mı?
* İşten habire birileri ayrılıp kurumsala gidiyorlar. Gitsinler de görsünler kurumsalın nasıl bir yer oldugunu.
* Ürünü sonunda çıkarabildik. Yorulduk ama değdi. Artık arkama dönüp baktığımda yaptığım somut birşey olduğunu hissedeceğim.

Kurt dönem
* Senelerdir çalışıyorum artık kendi işimi açmanın vakti geldi.
* Biz böyle çalışmıyorduk yeni nesil ne kadar zor iş beğeniyor? Ne kadar az çalışıyor? Başarı diyorum, hedef diyorum, geleceğiniz diyorum kimsede tık yok. Biz o yaştayken uyumazdık. İşimize sımsıkı bağlıydık.
* Çıkardığımız ürün ne kadar da güzel. Dünyanın en iyi ürününü biz yaptık artık senelerdir beklediğim servete kavuşabilirim.
* Hep bu yazılımcılar yüzünden. O sorunlar çıkmasaydı yolumuz daha açık olurdu. Yazılım yapmayı bilmiyor bunlar. Kendilerini geliştirmiyorlar. Herşey yolunda gitse dünya şirketi olurduk. Bunlarla uğraşılmaz. İlerlememiz çok zor. Yeni nesil yetişmiyor. Ben onların yerinde olacaktım ki…
* Keşke paramı köfteciye yatırsaydım.

Son istasyon
* Takım yönetme tecrübem var, ürün tecrübem var, şirket kurmuşluğum var, o zaman şirketlerin benim gibi bir yöneticiye ihtiyacı var.
* ‘Ben de yazılım kökenliyim arkadaşlar. Yaşadıklarınızı çok iyi biliyorum ve sizi anlıyorum ama önemli olan satış, satış ve de söylemeyi unutmuş olabilirim satış.’
* Az kaldı az çocuğun okul masrafları bitsin herşeyi bırakıp bir sahil kasabasına yerleşeceğim. Senelerdir çalışmaktan bıktım.
Yerleşemedi….

--

--

Ercan Baran
Kodcular

Problem Solver, Mobile Application Development Guru, Product Guy, Technology fan, Father of two super heroes, Co-Founder @Gametator