Een ontbijtsessie op 7 juni 2018…. over Wonen in Overbetuwe
“Wonen” is zoveel meer dan enkel het huis waarin je woont. Wonen gaat o.a. over het ergens gevestigd zijn, gehuisvest zijn, over het leven dat je er leeft, jezelf (met anderen) nestelen, onder dak zijn, onderdak hebben, er verblijven ….
Voor een ontbijtsessie zijn diverse betrokkenen uitgenodigd door Jan van Baal (wethouder), die zich actief hebben ingezet rondom dit “Wonen”. Er zijn vertegenwoordigers van o.a. woningcorporaties, huurdersverenigingen, architecten, partijen op het gebied van zorg- en welzijn, marktpartijen en inwoners aan tafel. Zie hier een compleet overzicht van foto’s en filmpjes van de ontbijtsessie.
Op veel vlakken is er in de afgelopen 2 jaar (grofweg gerekend vanaf “de nacht van het woonvraagstuk”) veel ondernomen door de aanwezigen. Ieder heeft daarin zijn eigen ervaringen opgedaan. Angelique Kruger van omroep Gelderland is gevraagd om ons ter plekke, onder het genot van een kop koffie en een croissantje te begeleiden. Zij nodigt iemand uit om op te staan om zo in een kort gesprek ons als tafelgenoten een beeld voor te schotelen van de ondernomen activiteiten en de ervaren successen en knelpunten van deze persoon. De verhalen gaan o.a. over de huisvestingsnood, verduurzaming, woningbouw, woonomgeving en het Langer Thuis Kunnen Wonen. Mooi vind ik het om de betrokkenheid bij het “wonen”, die voor ons allen groot én divers is, te ervaren. Ik hoor bevlogenheid, gemeenschap en eigenaarschap in de verhalen terug.
Ik hoor, ieder in zijn eigen woorden, zeggen dat wij als actieve partners vooral door moeten gaan op de goede weg die we zijn ingeslagen. Dat het helpt om een “vreemde blik” aan te laten sluiten bij een project. Specifiek een onderzoekende en analyserende blik zoals bv de HAN en in samenwerking met studenten.
Ook hoor ik de oproep om regels en regelgeving vooral te zien als kader en dat wij met elkaar in overleg best buiten de kaders mogen en kunnen werken. “Laten we de grenzen opzoeken en kijken hoe we daar met elkaar overheen kunnen gaan”. Dit vraagt van ons allen op de eerste plaats om ieder vanuit zijn eigen perspectief te waarderen. Een vervolg stap is dat wij de diverse geapprecieerde perspectieven samenvoegen. Alle blikken gezamenlijk kunnen de “echte” grenzen in beeld brengen. Ik hoor aan tafel dat de wil om samen te werken groot is.
Zelf vertel ik over de beweging die op gang is gekomen “het Langer Thuis Kunnen Wonen.” Opmerkelijk is dat hierbij het uitgangspunt is om waarderend vanuit verschillende blikken een nieuw pad in te slaan. Dit nieuwe pad loopt langs en over bestaande begrenzingen. En waarom zouden we dat eigenlijk willen? Om dát voor elkaar te krijgen wat werkt! Niet telkens het bestaande geitenpad aflopen waarin we tegen dezelfde obstakels oplopen. Wél gezamenlijk de vrije weide inlopen, op onbekend terrein, met schuren en schaven en vooral met elkaar in gesprek. En bij “met elkaar in gesprek” doel ik met name op ons als betrokken partijen inclusief de inwoner waar het over gaat.
In de beeldspraak van het “Wonen” gezegd: Dat vraagt van ons allen om over de grens van je eigen erf te stappen, bij de buren koffie te gaan drinken en “onverwacht” bezoek binnen te laten. Ik stel dan ook voor dat de volgende ontbijtsessie over een jaar bij een van de betrokkenen in de achtertuin plaats vindt. Kunnen we met elkaar onder het genot van een kop koffie ook dáár eens achter de schutting kijken …..
Paulien Huijbrechts, lid kerngroep Langer Thuis Kunnen Wonen
Bestuurder Naar Huus Toe Dagverzorging
