Αυτό το άρθρο γράφτηκε από την Χαραλάμπους Ιωάννα
Μια νέα παρουσία στα Ελληνικά παρκέ
Στα πλαίσια του εργαστηριακού μαθήματος “Ηγεσία και συναισθηματική Νοημοσύνη”, με καθηγήτρια την Δήμητρα Ιορδάνογλου , μας ζητήθηκε να γίνουμε η “σκιά” ενός ηγέτη ή μιας ηγέτιδας που θαυμάζουμε και θα θέλαμε, ίσως, να εργαστούμε στον ίδιο εργασιακό χώρο στο μέλλον. Η εργασία αυτή θα μας έδινε την ευκαιρία να έρθουμε σε άμεση επαφή με τον χώρο που μας ενδιαφέρει, αλλά και να γνωρίσουμε καταστάσεις και ανθρώπους τους οποίους εκτιμούμε και θαυμάζουμε για την δουλειά τους.
Το ζητούμενο της εργασίας ήταν να περάσουμε μια ή δύο μέρες δίπλα σε έναν Ηγέτη που θαυμάζουμε και αφού έρθουμε σε επικοινωνία μαζί του, να τον δούμε εν δράση στον χώρο εργασίας του.
Η αλήθεια είναι πως από την στιγμή που μας ανακοινώθηκε η εργασία είχα μόνο ένα άτομο στο μυαλό μου, την Ελένη Μαρκάτη.
Ποια είναι η Ελένη Μαρκάτη;
Μπαίνοντας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο είχα έντονη την επιθυμία να εργαστώ, στο μέλλον, ως αθλητικογράφος, καθώς το ενδιαφέρον και η αγάπη μου για τα αθλήματα ήταν και παραμένει μεγάλη . Η Ελένη ήταν το πρώτο άτομο που μίλησα στο πρώτο μου μάθημα δημοσιογραφίας στη σχολή και 5 χρόνια μετά αποτελεί την Ηγέτιδα για την οποία γράφω σήμερα αυτό το άρθρο.
Η Ελένη Μαρκάτη είναι φοιτήτρια του τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου πανεπιστημίου, με κατεύθυνση Δημοσιογραφίας, και από όσο την θυμάμαι είχε ένα όνειρο, να γίνει μια από τίς κορυφαίες Ελληνίδες αθλητικογράφους. Η ίδια ξεκίνησε να γράφει σε site και περιοδικά, μέχρι που μια μέρα χτύπησε το τηλέφωνό της και της προσφέρθηκε μια θέση στο κανάλι Action 24, ως δημοσιογράφου και παρουσιάστριας της αθλητικής εκπομπής “ΠΑΜΕ ΓΗΠΕΔΟ”.
Παράλληλα, έκανε και μια συνεργασία με την STOIXIMAN στην οποία είχε τη δυνατότητα να πάρει συνεντεύξεις από 12 μπασκετμπολίστες, κάθε ένας από διαφορετική ομάδα της BasketLeague.
Mια ημέρα στα γραφεία του Action 24 παρέα με την Ελένη
Η ημέρα μας ξεκίνησε δυναμικά αφού βρεθήκαμε στις 10 το πρωί στον σταθμό του Αμαρουσίου και ανεβήκαμε παρέα την οδό Πεντέλης, με 40 βαθμούς, μέχρι να φτάσουμε στα γραφεία του Action 24. Το πρώτο πράγμα που κάναμε φτάνοντας στα γραφεία ήταν η ξενάγηση σε όλο τον χώρο και η γνωριμία με ανθρώπους που βρίσκονται πίσω και μπροστά από τις κάμερες. Από τους συναδέλφους δημοσιογράφους, οι οποίοι βγαίνουν και λένε τις ειδήσεις, μέχρι και τους εικονολήπτες και ηχολήπτες που βοηθούν στο να βγει μια εκπομπή στον τηλεοπτικό αέρα.
Την περισσότερη ώρα την περάσαμε στο γραφείο της στο οποίο και προετοίμαζε ένα θέμα που θα παιζόταν στην απογευματινή της εκπομπή. Παράλληλα, βοηθούσε και τους συναδέλφους της να ετοιμάσουν και να μοντάρουν τα βίντεο που θα έδειχναν και θα σχολίαζαν στην εκπομπή την ίδια ημέρα, ενώ μου έδειξε πως γίνεται το Σπικαζ. Το Σπικαζ είναι η φωνή που ακούει κάποιος πάνω από τα βίντεο που παίζουν σε κάθε εκπομπή. Μετά από λίγη ώρα κατευθυνθήκαμε προς το μακιγιάζ και τα ρούχα. Το τελευταίο στάδιο του job shadowing ήταν να την παρακολουθήσω εν δράση στην 45 λεπτη ζωντανή εκπομπή.
Η εμπειρία μου ακολουθώντας την Ελένη στο κανάλι ήταν κάτι το συναρπαστικό. Από μικρή παρακολουθούσα τηλεόραση και το να βρίσκομαι στα παρασκήνια και να βλέπω ζωντανά πόση δουλειά χρειάζεται για να βγει μια απλή αθλητική εκπομπή ήταν εξωπραγματικό.
Ακολουθεί η συνέντευξη μου με την Ελένη Μαρκάτη
C:\Users\cioan\AppData\Local\Packages\microsoft.windowscommunicationsapps_8wekyb3d8bbwe\LocalState\Files\S0\6\Attachments\Coffee House[2163].m4a
Τι είναι αυτό που σε τράβηξε στη Δημοσιογραφία;
Η αλήθεια είναι πως από πολύ μικρή με ενδιέφερε πολύ το κομμάτι της δημοσιογραφίας, θυμάμαι όταν με ρωτούσαν στο δημοτικό τί θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω έλεγα Δημοσιογράφος. Βέβαια, τότε δεν είχα επιλέξει την κατεύθυνση του αθλητικού ρεπορτάζ.
Μέχρι και τα 18 μου χρόνια ήμουν μέσα στον αθλητισμό, έπαιζα Βόλεϊ, αλλά νομίζω πως η αγάπη μου για το Μπάσκετ είναι αυτή που με τράβηξε προς την αθλητική Δημοσιογραφία στο τέλος.
Τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ένας νέος που τώρα τελειώνει την σχολή και θέλει να ασχοληθεί ε το αθλητικό ρεπορτάζ;
Όσο καλό και υψηλό και να είναι το ακαδημαϊκό σου επίπεδο, τίποτα δεν σε προετοιμάζει για την πρώτη σου μέρα στη δουλειά ως δημοσιογράφος. Από άποψη διαχείρισης συναισθημάτων, άγχους αλλά και ακραίου ενθουσιασμού. Για να πετύχει κάποιος σε αυτό τον χώρο σίγουρα πρέπει να είναι φιλόδοξος, εργατικός, πεισματάρης και υπομονετικός. Οι ευκαιρίες δεν έρχονται από τη μια μέρα στην άλλη, πρέπει να αγαπάς αυτό που κάνεις.
Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζεις καθημερινά και ως γυναίκα αθλητικογράφος;
Ως γυναίκα αθλητικογράφος, σίγουρα υπάρχουν ακόμα προκαταλήψεις και στερεότυπα, αλλά η νέα γενιά που μπαίνει στο χώρο βοηθά στην εξάλειψη τέτοιων ταμπού. Το θετικό είναι πως όλο και περισσότερες γυναίκες επιλέγουν αυτό τον χώρο. Το κομμάτι των ωραρίων είναι σίγουρα δύσκολο, οι Δημοσιογράφοι δεν έχουν αργίες, θα είσαι πάντα εκεί, πάντα μπροστά στο γεγονός, η επικαιρότητα είναι πριν από τις δικές σου ανάγκες.
Μίλησε μας λίγο για τη συνεργασία σου με το STOIXIMAN
Είναι μια ευκαιρία που μου δόθηκε και είμαι ευγνώμων για αυτή. Είχα την ευκαιρία να κάνω συνεντεύξεις με δώδεκα παίχτες έναν από κάθε ομάδα της basket league . Νομίζω πως τόσο ο Γιαννούλης Λαρετζάκης του Ολυμπιακού, όσο και ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ του Παναθηναϊκού ήταν θα έλεγα το highlight αυτής της συνεργασίας.
Πόσο σημαντική είναι η συναισθηματική νοημοσύνη στα MME και στην εργασία που έχεις επιλέξει;
Σίγουρα είναι πολύ σημαντικό, αυτός που αναλαμβάνει να κρατήσει τα ινία μιας ομάδας, να έχει ενσυναίσθηση. Το να βγω και να πω 10 ειδήσεις δεν θα είχε την παραμικρή σημασία αν δεν υπήρχε από πίσω ένα team να ετοιμάσει το ρεπορτάζ και τα βίντεο. Η τηλεόραση δεν είναι ένα one woman show.
