Haar controledrang heeft haar leven gered!

Barbara Boschman
Leren van verhalen
Published in
5 min readMay 16, 2016

‘Als ik nu onder een bus kom vind ik dat prima’. Een vreemde zin voor de meeste mensen, maar een normaal gevoel voor deze vrouw van 26 met verschillende problemen. Ze heet anders maar we noemen haar Haya. Leonie van de gemeente en ik (Lotte, student aan de HAN) hebben met haar afgesproken om haar levensverhaal te horen en te horen hoe zij haar WMO-voorziening ervaart.

‘Wat is precies de bedoeling? Moet ik vertellen wat ik van het RIBW vind of ook over mijzelf?’ Een vraag waar het gesprek mee begon. Leonie vertelt dat we van beide onderwerpen graag haar verhaal wilde horen en dat het natuurlijk anoniem blijft. Wat volgt is een indrukwekkend verhaal.

Van psychische problemen naar student psychologie

Van jongs af aan heeft Haya psychische problemen. Dit begon rond groep 7 of 8. Ze had last van angsten, stemmingsstoornissen en somberheid. Later ook gediagnosticeerd met borderline. Ze had met name in haar jeugd last van nachtmerries. Deze waren zo heftig dat ze niet meer wist wie ze was toen ze wakker werd. De pubertijd was voor haar een lastige fase. Ze had een moeizame band met haar ouders, had veel sombere momenten en haar problemen zaten haar vaak in de weg. Na de middelbare school is ze Psychologie in Nijmegen gaan studeren. ‘Ik weet eigenlijk ook niet waarom ik psychologie ben gaan studeren, volgens mij heeft iedereen die psychologie studeert wel een psychisch probleem’. Toch is ze blij dat ze haar studie ondanks dat het wat langer duurde heeft afgemaakt.

Oppervlakkige band

‘Ze geven op hun manier om mij’. De band met haar ouders is zoals ze het zegt ‘oppervlakkig’. Vanaf haar jeugd zijn de spanningen vaak hoog opgelopen, ze heeft nooit een emotionele connectie met haar ouders opgebouwd. Haar ouders willen inhoudelijk niets van de ziekte weten en kunnen er moeilijk mee omgaan. Toen Haya nog thuis woonde is uithuisplaatsing ook regelmatig ter sprake gekomen. Nadat ze van de middelbare school afging en Psychologie ging studeren is ze in Nijmegen gaan wonen. Dit gaf haar rust, maar haar problemen namen niet af. Haar angsten en stemmingsstoornissen, continue gevoelens van leegte, bleven haar in de weg zitten. Haar moeder heeft een paar jaar geleden kanker gekregen en kan niet meer genezen. Ze is op een oppervlakkige manier betrokken geweest bij dit proces.

Drugs

Drie jaar geleden begon Haya drugs te gebruiken. ‘Ik ontdekte dat speed mijn angsten wegnam en rust bracht’. Ze gebruikte ongeveer vier dagen in de week en sliep vijf nachten. In het begin gebruikte ze voornamelijk met een van haar geliefden. ‘Ik zag drugs als oplossing voor mijn problemen’. Op een gegeven moment stopt haar vriend en gaat ze er zelf nog een jaar mee door door. Ongeveer een jaar later word ze zich ervan bewust dat ze er geen voldoening meer uit haalt en komt met behulp van Iriszorg van haar verslaving af. Ze gebruikt nu nog weleens tijdens een festival of concert, maar nooit meer zoveel als voorheen.

1.5 jaar geleden vond Haya een antidepressivum dat bij haar past. Daarvoor kreeg ze veel verschillende soorten medicijnen - waaronder antidepressiva -voorgeschreven, maar de bijwerkingen waren te heftig waardoor ze deze niet kon slikken. Gelukkig heeft ze nu wel een medicijn dat haar wat meer rust geeft waardoor ze ook weer leuke dingen kan gaan doen, zoals lezen.

RIBW

RIBW is de afkorting van ‘Regionale Instellingen voor Beschermd en Begeleid Wonen’. Dit zijn organisaties in de maatschappelijke geestelijke gezondheidszorg die professionele begeleiding en ondersteuning bieden aan mensen die kampen met stevige psychische of psychosociale problemen. ‘Ze gaven met het gevoel dat ik geen prutser was’. Haya maakt nu 1,5 jaar gebruik van het RIBW en ze is erg tevreden. Ze krijgt begeleiding van 2 vrouwen die bij haar langs om haar te helpen met het ordenen van haar huishouden, activiteiten te ondernemen en gesprekken met haar te voeren. Nu het beter gaat, is 1 uur per week vaak voldoende, maar in de beginperiode kon het ook 5 uur zijn. Ze is in contact gekomen met het RIBW omdat de mensen in haar omgeving het niet vertrouwden dat ze alleen thuis was. Ze durfde door haar angsten regelmatig het huis niet uit en kon daarom ook niet eten. Haya geeft als voorbeeldje hiervan dat ze haar verstandskiezen had laten trekken en daardoor een dikke wang had. Dit maakte haar zo onzeker dat ze dagen thuis bleef. Op deze momenten is het erg fijn dat het RIBW langs komt, zodat ze toch de boodschappen doet. Ze begeleiden haar ook in andere dagelijkse activiteiten. Zo hebben ze Haya gemotiveerd om een cursus ervaringsdeskundige te volgen. Ze vindt het een waardevolle cursus en heeft leuke contacten met andere cursisten. Wat ze waardevol vind aan de samenwerking met het RIBW is dat ze een stok achter de deur heeft. ‘Als ik weet dat morgen het RIBW komt, ben ik gemotiveerder om mijn huis schoon te hebben’.

De dagelijkse bezigheden

Haya is vrijwilliger bij de organisatie NOA; hier praat ze online met twee dames die ook problemen hebben. Ze kan haar ervaringen van haar leven op hen overbrengen en begeleiden hoe ze met de ziekte borderline kunnen omgaan. Daarnaast werkt ze twee ochtenden in de week bij de thuiszorg, waar ze een goed contact met collega’s heeft. Ondanks het feit dat het tijdens het gesprek lijkt dat ze deze activiteiten leuk vindt om te doen zegt ze: ‘ik haal er geen voldoening uit’. Ze doet het om dat ze iets te doen moet hebben en om maatschappelijk betrokken te zijn. Dit kenmerkt met name de borderline die ze heeft. Borderline geeft het gevoel van leegte en zinloosheid. Ze heeft ook geen plannen voor de toekomst. ‘als ik nu onder een bus kom vindt ik dat prima’. Ze heeft daarom ook vast laten leggen dat ze niet gereanimeerd wil worden als er iets met haar zou gebeuren. De stap om zelf een einde aan het leven te maken heeft ze nooit gezet. Dit komt doordat ze iemand is die de controle moet houden over dingen: ze wil niet het risico lopen dat het niet lukt, een risico dat altijd aanwezig is bij een suïcidepoging. Ze heeft er wel vaak aan gedacht.

Geen kinderen opzadelen met mijn problemen

‘Ik ben graag bij mijn twee partners’. Ze heeft met twee mannen een liefdesrelatie. Met beide mannen brengt ze graag tijd door. Ze kan met beiden erg goed praten over haar problemen en zij kunnen haar door de moeilijke periodes heen slepen. Ook heeft ze veel goede vrienden om haar heen. Ze heeft met name veel vrienden over gehouden van haar studie Psychologie. Haya vindt het leuk om met hen naar concerten, festivals en theaters te gaan. Daarnaast heeft ze een passie voor fotografie, schilderen en het lezen van boeken Een ding wat ze voor de toekomst niet wil zijn kinderen. ‘Ik wil het ze niet aan doen om hen met mijn problemen op te zadelen’. `

--

--