👁 จุดบอด

เราหนีไม่พ้นที่จะเจอคำถามแบบ … อืม …​ ไม่สร้างสรรค์ (ในมุมมองของเรา) จากอีกฝ่าย

ในฐานะคนผลิตสินค้าและคนขาย บางครั้งเราก็ต้องรู้ว่าจุดบอดของเราคืออะไร และเราก็ควรจะรู้เช่นกันว่าเมื่อไรที่ควรหยุดและยอมรับในเรื่องเหล่านั้น 🙆🏼‍♂️

ผมทำระบบช่วยนับสต๊อกสินค้าครับ มันนับอัตโนมัติได้แบบนี้ๆๆ — “แล้วถ้าพนักงานสแกนไม่ครบหละ?”

ผมทำระบบช่วยหยิบยาให้ถูกต้องตามใบสั่งยาของแพทย์ครับ — “แล้วถ้าพนักงานไม่หยิบตามหละ เรามีอะไรป้องกันได้มั้ย?”

ผมทำระบบช่วยตรวจจับความเคลื่อนไหวของอุปกรณ์ในโรงพยาบาลครับ — “แต่แบบนี้มันกันขโมยไม่ได้ซิ ถ้าเขาหยิบมันออกไปจากระยะรับส่งสัญญาณ”

หลายครั้งเรื่องราวดีๆมักมีอุปสรรคเพราะการใช้งานของคน มันไม่ใช่ปัญหาเรื่องเทคโนโลยี มันเป็นปัญหาเรื่องคนมากกว่า และเมื่อไรก็ตามที่เรา (ผม) เจอคำถามแบบนี้ ผมก็จะตอบไปอย่างภาคภูมิใจว่า

“ถ้าแบบนี้นั้นระบบของผมก็ช่วยอะไรไม่ได้ครับ ถ้าพนักงานไม่ตั้งใจทำงานให้ดี ถ้าพนักงานตั้งใจละเมิดกฎ และถ้ามีคนคิดไม่ซื่ออยู่ในแผนกนี้ … ระบบนี้ก็ไม่ตอบโจทย์หละครับ”

เรื่องพวกนี้ผมมองว่าเล็กๆน้อยๆ ใช่ มันเป็นเรื่องที่ทำให้ลูกค้าหลายรายไม่กล้าซื้อระบบมาใช้ แต่อีกมุมหนึ่งมันเป็นเรื่องที่ช่วยสกรีนกลุ่มลูกค้าให้เรา

คนส่วนหนึ่งมองเห็นอุปสรรคในการพัฒนาการทำงานด้วยเทคโนโลยีใหม่ๆ คนที่ตั้งคำถามเหล่านี้และพยายามป้องกันจุดด้อยจุดบอดทุกจุดก่อนจะซื้อ

คนส่วนหนึ่งมองเห็นโอกาสในการพัฒนาการทำงานด้วยเทคโนโลยีใหม่ๆ คนที่ตั้งคำถามเหล่านี้และพยายามแค่ทำความเข้าใจจุดด้อยจุดบอดให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เพื่อการออกแบบและปรับปรุงรูปแบบการทำงานให้เหมาะสมที่สุด

หน้าที่ของเราคือการมองหาคนกลุ่มที่สองมากกว่าการเอาเวลาไปตอบคำถามที่ไม่มีวันสิ้นสุดของคนกลุ่มที่หนึ่ง

ทำใจสบายๆ มันเรื่องเล็กน้อยที่ขายไม่ได้ มันซีเรียสกว่าถ้าเราพยายามขายผิดคน 😅