My Birthday Present
ผมจำได้รางๆว่าเริ่มอ่านตำราเรียนภาษาอังกฤษครั้งแรกสมัยเรียนปีสองวิชาการสืบค้นข้อมูล (Information Retrival) … เป็นวิชาที่ไม่ชอบเลย (จริงๆแล้วผมไม่ชอบคอมพิวเตอร์สักวิชานั่นแหละ 😩) แต่ผมชอบอ่านตำราเล่มนั้น ผมรู้สึกเพลิดเพลินและมีสมาธิ ผมรู้สึกติดใจและอยากอ่านเพิ่มอีก
โชคดีที่ผมไม่กลัวการอ่านเท๊กซ์บุ๊ค วิชาที่เรียนต่อมาอย่างการวิเคราะห์และออกแบบระบบ (System Analysis and Development) หรือระบบปฏิบัติการ (Operating Systems) และอื่นๆก็สร้างความสนุกสนานให้กับผมได้ตอนอ่านตำรา จนมาถึงเรียนปริญญาโทซึ่งตำราทุกเล่มก็เป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด … แฮปปี้ดีครับ
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นซ้ำๆนี้น่าจะเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมชอบการอ่าน (ไม่อยากพูดว่า “รัก” เพราะมันดูจะเกินจริงไปนิดนึง) มันคงเป็นที่มาของการถูกดึงดูดเข้ามาในโลกของหนังสือและบทความ ถ้าพอจะมีเวลาและไม่ขี้เกียจจนเกินไปผมจะใช้เวลานั้นอ่านและอ่านในเรื่องที่ผมสนใจ … มันเป็นแบบนี้มานับสิบปี
ทุกวันนี้ผมอ่านบทความจากมีเดี่ยมเป็นหลัก โดยเฉลี่ยประมาณ 3–5 บทความต่อวัน ได้ความรู้และข้อมูลที่แปลกใหม่ตามสมควร ถึงแม้สิ่งที่ผมได้จากการอ่านตอนนี้จะยังไม่ออกดอกออกผลเป็นรูปธรรมมากนักแต่ผมรู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีที่เกิดขึ้นกับตัวเองทั้งในด้านแนวคิด ด้านการมองคุณค่าของการดำเนินชีวิต ด้านการเข้าใจตัวตน ด้านมุมมองในการตั้งเป้าหมายต่อไปของตัวเอง ด้านการเรียนรู้ที่จะมองโลกนี้แบบที่ต่างไปจากเดิม รวมถึงความรู้ในรายละเอียดปลีกย่อยที่ช่วยให้ผมดำเนินชีวิตในแต่ละวันด้วย
แต่อย่างที่เค้าว่า “ของฟรีในโลกนี้” … จริงๆก็มีเยอะแหละแต่ขี้เกียจเสียเวลาหา 😑 ครับ มีเดี่ยมเริ่มต้นระบบสมาชิกแบบพรีเมี่ยมเมื่อปีที่แล้วทำให้บทความดีๆส่วนหนึ่งถูกจำกัดสิทธิ์การอ่านไว้สำหรับสมาชิกผู้จ่ายค่าบริการเท่านั้น (แน่นอน ไม่ว่าเล็กหรือใหญ่เราก็ต้องมองหากำไรจากธุรกิจ) ก็ยังดีที่เค้าเปิดให้คนทั่วไปอย่างผมได้อ่านบทความพรีเมี่ยมเดือนละสามบทความแต่นั่นมันไม่พออยู่แล้ว ผมบุ้กมาร์คบทความเหล่านี้ไว้เพียบและต้องรอขึ้นเดือนใหม่ถึงจะได้โอกาสเข้าถึงสามบทความที่อยากอ่านมากที่สุด ลำบากพอตัวแต่ผมก็อยู่กับมันมาได้หลายเดือน … แค่รู้สึกว่าตอนนี้ความอดทนผมใกล้หมดแล้วครับ
ไม่ใช่จะเลิกอ่านแต่จะอ่านมากขึ้น ไม่ใช่จะต่อต้านไม่จ่ายแต่พร้อมและเต็มใจอย่างยิ่งที่จะจ่ายแบบรายปีไปเลย เพราะการอ่านเป็นช่องทางที่ดีที่สุดที่ช่วยเพิ่มความรู้ให้ผม เพราะการอ่านช่วยให้ผมรู้สึกว่าชีวิตนี้ไม่อยู่นิ่งและหมดเวลาไปกับเรื่องที่ไม่มีสาระมากเกินไป
ของขวัญวันเกิดของตัวเองวันนี้คือสมาชิกพรีเมี่ยมรายปีของมีเดี่ยมครับ จำไม่ได้แล้วว่าให้ของขวัญวันเกิดตัวเองครั้งสุดท้ายเมื่อไร จำไม่ได้แล้วว่าซื้อของขวัญในโอกาสพิเศษไหนที่ไม่ใช่สิ่งของนอกกายหรือเรื่องกิน จำไม่ได้แล้วว่าตัวเองรู้สึกถูกใจกับของขวัญที่ได้รับครั้งไหนมากเท่าครั้งนี้อีกมั้ย
ผมมั่นใจว่ามันจะคุ้มค่าเงินทุกบาททุกสตางค์ที่ผมจ่ายไปเพราะคนที่ประสบความสำเร็จมาก่อนหลายคนพูดไว้ … สิ่งที่แตกต่างระหว่างคนที่ประสบความสำเร็จและคนทั่วไปคือการอ่าน ผมก็แค่พยายามจะรักษานิสัยที่ชอบการอ่านแบบนี้เอาไว้ต่อไปอย่างน้อยอีกสักหนึ่งปีครับ 🙂🎁 ❤️ เลิฟ เลิฟ
คิดและเขียนคือสิ่งที่ผมชอบ แบ่งปันคือสิ่งที่ผมรัก เพราะแบบนี้ทุกวันผมเขียนเพื่อถ่ายทอดเรื่องราวจากชีวิตจริง จากประสบการณ์ จากแนวคิด จากอนาคตที่ดีผมมองเห็น และทุกอย่างที่ผมประยุกต์ใช้เพื่อสร้างให้อินเท็นติกเป็นบ้านที่น่าอยู่ บ้านที่เป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงเล็กๆที่สร้างความแตกต่างในสังคมได้ — มันน่าภูมิใจที่ผมรู้ว่า … ไม่ใช่มีแค่ผมคนเดียวที่อยากเห็นการพัฒนา :)
Inthentic On Facebook | Inthentic On Twitter | Inthentic On Instagram
