*Su değildim
İç çekiş. Florya sahilinde , akşam güneşi ve deniz eşliğinde içilen bir acı kahve.
— — — -
Ben su değilim
kaldıramadım üzerime gelen ağırlıkları
bileklerimde kuvvet
ciğerlerimde nefes kalmadı
çok acıdı da canım
durduramadım gelen yalnızlığımı
fırtınalı bir günde bir küçük serçe bir çiçek
edasıyla kaldım yalnız başıma
karşıladım fırtınamı karşılamasına ama
çölün ortasındaydım güneş yüzüme vurunca
kaybolmuştum
tuttuğum el yoktu artık
akşam güneşinde ki kahvenin acı tadı gibi
kalmıştım damaklarda
kırk yıl hatırımda olmayacaktı nasıl olsa
üzerine su içilmedikçe
takılır dururdum akıllarda
su intiharımdı benim
ve ben su değildim
sen suyu içtin
ben
ölmekten daha kötü olan yokluğa bir adım kala
yaşadım bilmiyorum neden
bir gün bir yağmurda
karışmıştım artık sonsuzluğa
okyanuslarca
