Tien dingen die digital nomads je niet vertellen

Als online marketeer en oprichter van De Moderne Nomaden verdient Mick van Zadelhoff (23) geld terwijl hij reist, en inspireert hij anderen om hetzelfde te doen. Met 34 landen op de teller mag hij zichzelf een doorgewinterde digital nomad noemen. Maar de lifestyle gaat niet altijd over rozen. Vandaag deelt hij tien dingen die digital nomads je niet snel vertellen, maar er onlosmakelijk bij horen.

1. Afleiding, afleiding… waar ging dit artikel ook alweer over?

Tijdens het reizen is er overal wel iets te ontdekken. Je ziet alleen maar moois om je heen en maakt overal nieuwe vrienden die wel houden van een biertje. Wanneer je normaal reist zeg je waarschijnlijk nergens “nee” tegen, maar als digital nomad moet je soms wel en leer je dit woord in alle talen kennen. Want: zonder werk, geen reis. En dan kan afleiding cruciaal zijn. Zelf ga ik afleiding te lijf door een deel van de tijd een meer afgelegen verblijf te boeken. Denk aan een hotel in een levenloze stad. Puur om de concentratie voor een paar dagen weer echt op mijn werk te zetten. Een andere optie is natuurlijk om vroeg in de ochtend te werken, zodat je de rest van de dag tijd overhoudt voor leuke dingen. Maar daar ben ik dan weer wat minder goed in.

2. Eenzaamheid en het syndroom van de korte vriendschap

Soms ben ik wel een half jaar alleen onderweg. Natuurlijk, ik maak genoeg vrienden. Maar deze vriendschappen zijn meestal kort en krachtig. Om die reden moet je voor het digital nomad bestaan wel écht iemand zijn die ook goed op zichzelf kan zijn. Zelf merk ik dit met name wanneer ik écht iets heel vets meemaak, en dit heel graag met iemand wil delen. En dan is het lastig als je niemand om je heen hebt die daar ook maar iets van begrijpt. Op dat soort momenten kan ik me aardig alleen voelen.

“Niemand heeft mij dit van te voren verteld en zo heb ik inmiddels al een tas vol aan internationaal geld waar ik niets meer mee kan”

3. Het valutaprobleem

Wil je er weer even aan herinnerd worden waarom leren hoofdrekenen op de basisschool de moeite waard was? Reis dan de wereld over. Je komt met zoveel verschillende valuta in aanraking dat hoofdrekenen een tak van sport wordt. Het blijft toch altijd even wennen om in een nieuw land weer een andere som te gebruiken. Niet zo gek dus als je in de eerste dagen vaak makkelijker wordt opgelicht door een taxichauffeur dan wanneer je ergens langer verblijft. Tip: wissel je lokale valuta altijd in het land zelf weer terug voor een internationale valuta. Zo kun je Servische Dinars bijvoorbeeld nergens anders inruilen dan in Servië zelf. Niemand heeft mij dit van te voren verteld en zo heb ik inmiddels al een tas vol aan internationaal geld waar ik niets meer mee kan. Oeps!

4. Reis als een slak, niet als een tijger

Vroeger op reis wilde ik in zo min mogelijk tijd zoveel mogelijk zien. Herkenbaar? Dan raad ik je aan om die gedachte als digital nomad vooral uit je hoofd te zetten. Zowel het reizen en het werken vereisen veel van je tijd, energie en hersencapaciteit. Om je goed te concentreren tijdens het werken, is het daarom slimmer om ook echt de tijd te nemen voor je reis. Probeer niet te overhaasten of teveel dingen in te weinig tijd te doen. En als het goed is heb je die luxe ook. In mijn geval ligt de terugkeer naar Nederland niet vast en heb ik in principe alle tijd en ruimte om te gaan en staan waar ik wil.

5. Onderschat je verantwoordelijkheid niet

Veel digital nomads werken als zelfstandige, net als ik. Dit geeft de nodige vrijheid, maar vereist daarmee ook een flinke dosis discipline en doorzettingsvermogen. Alles wat je doet is namelijk je eigen verantwoordelijkheid. Je zal zeker niet de eerste zijn die een klant verliest, omdat een avondje stappen fataal werd voor een harde deadline. Daarom is het belangrijk écht je verantwoordelijkheid te nemen in zowel het werk als in het reizen. Want — ik kan het niet vaak genoeg zeggen — zonder werk geen reis.

6. Afscheid nemen bestaat wel

Als we Marco Borsato mogen geloven, bestaat afscheid nemen niet. Maar hoe vaker ik vaarwel zeg, hoe minder ik het met hem eens ben. In het begin was het afscheid nog zwaar, maar inmiddels lijkt iedereen te weten dat ik toch wel weer een keer terugkom in Nederland om mijn gezicht te laten zien. En daar ben ik blij mee. Want vaarwel zeggen tegen mensen die je lief hebt is toch echt een rotgevoel. Sterker nog, als digital nomad ontkom je er niet aan. Maar — geloof me — het went.

“Soms krijg ik wel eens de vraag “hoe was je vakantie?”. Voor de duidelijkheid, dat is het dus niet”

7. Overgewaardeerd maar niet altijd begrepen

In de korte periodes dat ik terug ben in Nederland spreek ik vaak veel mensen. Ze vragen dan honderduit naar mijn manier van leven en vinden het geweldig. Leuk natuurlijk, maar voor mij niet altijd begrijpelijk. Het is een levensstijl waar ik voor heb gekozen en ik werk net zo hard voor mijn geld, al dan niet harder, als ik in Nederland zou doen. Voor mij is dit heel normaal. Maar niet iedereen begrijpt dit. Soms krijg ik wel eens de vraag “hoe was je vakantie?”. Voor de duidelijkheid, dat is het dus niet.

8. Ontdekken wie je bent (of je nu wil of niet)

Wie ben ik? Ik denk dat het antwoord op deze vraag de nummer één reden is waarom mensen reizen. Het zien en leven in vele culturen biedt een perspectief op je eigen cultuur, persoonlijkheid en normen en waarden. Zo kwam ik in Bosnië een hotel binnen en nodigden lokale mijnenvegers uit de regio mij gelijk uit om aan te schuiven voor een lokale sterke drank. Ze bleven maar bijschenken en dat werd erg gezellig. In beschonken staat vroegen ze me mee naar de stad. Ze wilden de auto in stappen, maar aangezien iedereen dronken was leek mij dit een bijzonder slecht plan. Ze probeerden mij gerust te stellen met: “Being drunk is for us no problem, because of our work we will drive with our own ambulance. The police never holds an ambulance!” Een voor hen compleet logische redenatie. Maar voor Nederlandse begrippen not-done. Enigszins beduusd bleef ik toch maar achter in mijn hotel.

9. Ugh, de Wifi doet het alwéér niet!

Zonder twijfel mijn grootste irritatie. Als digital nomad — de naam zegt het al — ben je afhankelijk van het internet. Maar het zoeken naar openbare gratis Wifi is niet overal even makkelijk. Vaak moet je dan eerst een online formulier invullen met je naam, geboortedatum, nationaliteit en wat dan ook. Daarna vragen ze je om een account aan te maken en voor de zekerheid ook om je moeders meisjesnaam. Vervolgens ben je de hele mallemolen door, en guess what!? Nog steeds geen wifi. Ach ja, het hoort erbij denk ik dan maar.

10. De wereld is klein, maar niet zó klein

Het moeilijkste voor mij is denk ik wel dat mijn vriendin in Slowakije woont. Ouders en familie steeds voor een paar maanden moeten missen is te doen. Maar een relatie hebben is niet bepaald handig op reis. Toch schijnt zelfs dat, met uitvindingen als Skype, nog te werken. Het zal je verbazen waar je mee leert te werken als je kiest voor het leven van een digital nomad. Het komt met z’n ups and downs. Maar voor mij blijft het een levensstijl waar ik volop van kan genieten. Ik zou het dan ook zonder twijfel zeker aanraden.

Heb jij het in je om een digital nomad te worden? Doe de test met onze Digital Nomad Meetlat! Laat je naam achter in de comments en we nemen contact met je op.

Interessant? Lees dan ook: ‘Avontuur én ondernemerschap: in gesprek met digital nomad veteraan Thamara Zijlstra’

Moneyou Magazine

Vond je dit een fijn artikel? We hebben nog veel meer van dit voor je. Van praktische artikelen over de huizenmarkt tot prikkelende stukken over virtual reality. En alles ertussenin. Lees lekker verder in ons Moneyou Magazine.