EPISODE 6 — Movement to Balance

Boudewijn de Boer on Psychomotor therapy and Haptonomie at Montgó Lifestyle

About this Podcast

Go deep into a world of personal growth and inner balance with ‘Montgó Mindset: Listen to your inner balance’. In this podcast, we explore the powerful connection between mind, body and spirit and share inspiring stories, insights and practical tips to help you find your own balance. Whether you’re looking for more peace, confidence, mindfulness or just some positive energy, our talks and guests will guide you on a journey to a fulfilled life. In this podcast series, Connie Fluhme invites therapists, coaches, chefs, Montgó Lifestyle Retreat participants and other experts to share their stories to help listeners overcome barrier fears and enrol in a life-changing programme.

This is the English transcript of the Dutch podcast. Scroll down for the Dutch transcript. Subscribe today and let us inspire you to become the best version of yourself.

Boudewijn:

In every session I refer to how someone feels. So with a psychologist you often have a conversation and it’s about your ratio, your cognitions. And with a psychomotor therapist and even more so with a haptotherapist, it’s about your feelings, about how you’re feeling at that moment.

Welcome to this episode of Montgó Mindset. I am Connie Fluhme and today, together with my guest Boudewijn de Boer, we dive into the fascinating world of psychomotor therapy and haptotherapy.

Station Voice:

Montgó Mindset listen to your inner balance

Connie:
Welcome to a new episode of Montgó Mindset. Today we have Boudewijn de Boer with us. Boudewijn is a passionate psychomotor therapist and haptotherapist with a deep connection to the interaction between body and mind. Today we talk to Boudewijn to learn more about his approach to therapy, his insights into the interaction between body and mind, and how he helps participants get more in touch with their feelings and make choices from intuition. Boudewijn, thank you for your presence and willingness to share your wisdom with us.

Boudewijn:
Definitely. My pleasure

Connie:
Tell us a bit about yourself, your personal background. Where are you from and who are you?

Boudewijn:
Well, I am Boudewijn de Boer. I’m forty years old now. I was born once a long time ago so, in the village of Ede. Between Utrecht and Arnhem that is. I outgrew that at some point and then I did the Psychomotor Therapist course in Zwolle. That is a specialisation of the ALO. Popularly known as the sports academy. After living and studying there for about six years, I moved to Amsterdam. I have lived there for the past fifteen years. And via a diversion and also somewhat on impulse, I ended up in Spain last year.

Connie:
Boudewijn can you tell us more about your journey from physiotherapist to psychomotor therapist and eventually haptotherapist. What has this journey meant for you personally?

Boudewijn:
Yes, nice question. Indeed, I once started as a physiotherapist, I did the propaedeutic at the physiotherapy course in Utrecht. When I was studying there and when I did my internship there, I found out that just approaching people from the body, just approaching the body, was too short-sighted and didn’t suit me very well. So I would get clients who had a lot of complaints. Then I had to do exercises with them. Then they wouldn’t do the exercises, but the following week they would come and the complaints would stay. I think there might be something in the mental piece that we also have to approach. And a physiotherapist doesn’t do that. So then I made the decision to quit the physiotherapy course and went to Zwolle to do the psychomotor therapy course, which for me bridges the mental and motor parts very nicely. In which, to explain it in a nutshell, what psychomotor therapy is is that through exercises, activities, movement activities, you work with people on their personal themes, for example boundaries or aggression or learning.

Connie:
You have worked in a variety of therapeutic settings, including forensic psychiatry and psychotherapeutic day clinics. How has this variety of experience and shaped your therapeutic approach?

Boudewijn:
Yes, good question. Yes, I did indeed start out forensic. So there I did a lot of aggression, regulation therapy. These were mainly people who had come into contact with justice a lot. And also with violent crimes, so learning to dose or control your aggression and also learning to relax. And at some point, I couldn’t do it anymore. I couldn’t bring myself to work with that target group anymore because it was really quite tough. Then I followed a psychiatrist friend to the day clinic and made the jump to doing a lot of group therapy there. And after having done that for a couple of years, I went back to a more individual setting, i.e. to a day clinic or an outpatient setting where people just live at home, and with lighter symptoms. That’s how I started to downscale a bit, where you’re less involved in crisis intervention and get a bit more in-depth with people. But you can really look — what do you encounter? What do you run into every time? What are your themes a bit more in depth? Learning to dose or become a bit assertive or get people out of depression a bit. That for me really perfectly made the connection between head and body, and so the interests I had in that. Yes.

Connie:
It’s also a bit more holistic so?

Boudewijn:
Yes, a bit more holistic. Yes. And so I also — to come back to your previous question — that’s how I came to be a haptotherapist, I came from my experience in psychomotor therapy, I started looking for ‘Do you have more and where can we go deeper? Then I myself came to a haptotherapist with tension problems and I found it so incredibly fascinating and it helped me so much that I thought, yes, actually that’s a great deepening of my profession to also go into haptotherapy as a psychomotor therapist, with a huge focus on learning to feel and bringing people into contact with all the emotions and feelings in their bodies and really helping them with that. That has been a very beautiful journey for me. And it’s not finished either, so I think I can call myself a haptonomist, but I still have a year to go until I can call myself a haptotherapist. But then my daughter came along two and a half years ago, and then came a Spain adventure a year ago, so it’s a bit on the back burner, but I definitely want to finish it. I think that’s a very nice combination.

Connie:
You have worked with different methodologies, such as LMPT, AFT and schema therapy. Can you explain what these abbreviations stand for, and also how you determine which approach best suits a participant, and what the most important principles are that you use?

Boudewijn:
Yes, those psychotherapeutic methodologies are mainly used in daily clinical settings with people who already have considerable problems in different areas and personality problems. That you think, ‘na, god, now I do this again. And that fits. And that’s because I went through this and that again. Then I taught myself this survival strategy.’ And some of those patterns or schemes, whatever you want to call it, whatever methodology it fits, can get in people’s way. They can be quite negative patterns. And also in contact with others, they can be harmful. So that can be very interesting for some people to find out, and I also work with psychologists, who are much more trained in this than I am, and you can do very nice combination treatments. So that you approach the physical part with a psychomotor therapist, and with a psychologist the theory according to those methods.

Connie:
You have a strong focus on body-centred work on a haptonomic basis immediately holistic approach. How does this approach help participants, to get more in contact with their feelings and intuition? How does that actually work?

Boudewijn:
Yes, Yes, if I really had a ready-made answer to that I think I would really see a gap in the market.

My vision as a psychomotor therapist and also as a haptotherapist is indeed holistic You can never see the cognitive part separate from your body and physical complaints separate from any cognitive parts or memories or traumas. It’s actually connected.

If I don’t feel good about myself mentally, my body suffers then, in my case, I get the tension in my legs. Some people suffer from lower back pain or stiffness, or eczema. With me, it’s then in my legs. But it also works the other way round. I had an injury not long ago after a cycling accident, I had broken my shoulder there. And it just made me a bit gloomy, and I couldn’t do a lot of things anymore and it limited me in a lot of things. So that in turn affected my mental piece, and I don’t think you can ever see it separately. So that holistic approach, whether it’s at Montgó Lifestyle or in a day clinic setting or wherever, is very important in my view.

Connie:
In your work, you are involved in exploring boundaries and patterns, and making choices from feelings. Can you share examples of how you guide participants through this process.

Boudewijn:
Yes, I can. A fun exercise and a very standard one in psychomotor therapy is to have someone walk towards a wall with his eyes closed. You don’t just let someone walk towards the wall and then pull their hands away. No, you guide them in a certain way. And then you actually see different behaviour in everyone. So with everyone you do the exercise with, you see that they approach it differently. Some people start walking straight away and they literally walk into the wall. And do you do this in your daily life? Do you recognise this from your behaviour. Some people don’t walk at all, but first want to know exactly what is the purpose and what is expected of me? And you are there to catch me at the wall, aren’t you? That says a lot about someone. So that gives a lot of insight into how someone deals with boundaries and trust, for instance. And someone who runs up against the wall after a considerable time, you can say: ‘Is this a piece of boundlessness that you recognise from your daily life? That’s a nice little exercise. There are lots of exercises like that and often you do them with your eyes closed, so you have to trust someone else. In it you also see how someone deals with strength and with boundaries, for example, and some people you really have to encourage a bit of ‘Hey, it’s okay to explore that boundary’ and others you have to slow down. Then the very nice theme of dosing, which is also important in addiction care of course, comes up. Can you dose yourself a bit in how hard you are boxing? Yes. When it comes to boundaries, I think that’s a very nice methodology and I like working with boxing.

Connie:
Have you ever suffered a black eye?

Boudewijn:
I have never suffered a black eye. I did once in forensic psychiatry and suffered a fat lip, but that was not necessarily and in an activity, but someone who was quite confused. But, no, never caught a black eye.

Connie:
During your training as a haptotherapist, you learnt more about the world of feelings. How do you hope to integrate this additional knowledge into your work as a psychomotor therapist?

Boudewijn:
Yes, I actually always refer to that.

In every session I refer to how someone feels. So with a psychologist you often have a conversation and it’s about your ratio, your cognitions. And with a psychomotor therapist and even more so with a haptotherapist, it’s about your feelings, about how you’re feeling at that moment.

So several times during a session you ask someone how they’re feeling, and not just hot or cold or calm or restless, tense or relaxed, but also whether you recognise certain emotions. And if that is difficult for someone, then you do exercises to dwell on that. So then, in the corner of meditation or mindfulness, you do a little exercise and see if someone can make the movement from his head to his feelings. And so again you are holistic.

Connie:
What are the most common challenges participants face, and how do you help them address them?

Boudewijn:
Yes. This varies enormously between the fields of work, of course. I’ve actually never had two clients who were really super similar. So everyone has their own challenges, for one it’s addiction, for another it’s contact with people, for yet another it’s largely their inner world of experience and or making very high demands on themselves, so everyone just like you and me we run into our own challenges, so I can’t give a very generalised answer to this. And with Montgó, of course, that’s mostly addiction, and of course it’s about boundaries and limiting yourself, or learning to dose. And that, of course, is a huge challenge. But often, of course, there is a cause behind why.

Connie:
The concept of body-mind connection is a core theme in your work. Can you share with us insights on how the connection of body — mind, affects health and well-being?

Boudewijn:
Yes, then I think you end up with a very cliché word. The word balance. In our work, it doesn’t really matter what kind of therapist or psychologist you are, it’s often about balance, and if you have a bit of connection with body and mind, if that is in balance, if you have enough cognitive challenges, but also enough exercise, if you feel enough relaxation, but are challenged by that too. If that is in balance, then I think that will have a very positive impact on your health and well-being if I understood your question a little bit correctly. someone ends up in that behaviour.

And daring to go there with a psychologist or with a therapist or in a long-term programme is a challenge, and I often have a lot of talks with people who dare to do that.

Connie:
What are some of the most inspiring moments or breakthroughs you have experienced yourself in your work as a therapist?

Boudewijn:
Well what has been very inspiring for me is my own therapy that I have had the opportunity to do. So I said before, I once went to a haptotherapist with tension problems because I was very little in touch with my feelings, so I approached everything from the head and with high demands.

I was in Amsterdam and life was going too fast for me, so I ignored everything I felt. Then I ended up with a haptotherapist, which was very inspiring for me. That was really an eye-opener for me: ‘Oh, dear, there is much more than just all my thoughts and beliefs and experiences’. And later, after the training or during the haptotherapy training, I also rolled from a supervision course into a psychotherapy course.

Yes, that took me very far. And is a bit of preaching to myself but that really brought me a lot on a personal level. I think before, I would have found a conversation like this that we are having now, I would have found it really unbelievably exciting. And the conversations I had with him have given me so much peace of mind, actually, in how I see myself as a person. And how I stand in the world and how I experience and live every contact I make.

That has been very inspiring for me and I also see it reflected in my work as a therapist that I experience much more peace in that and that I also feel that clients then dare to come forward with their stories. I want to steer them much less from my head, and that often results in much more beautiful openings.

Connie:
What advice would you give to people looking for more balance between body and mind in their own lives?What would you say they should do?

Boudewijn:
Go and explore. Above all, don’t focus on just one thing, go explore.

Get out of your comfort zone, go do yoga, go do meditation. Do things that make you think ‘well, I really don’t want to do that’, but go dancing or hit the squash courts or play padel.

So do trial lessons and explore what makes you feel good. And you will eventually find a combination that works for you. For some people, that means meditating several times a day, but for others it might look completely different, from ballet to dance to whatever. If you have only ever done one sport, yes, don’t focus on that. If it has only ever been tennis and it doesn’t give you pleasure, go and do other things and it doesn’t have to be one thing. Then I go running once. And then I go swimming once. And then I’ll go paddling once. And then I’ll go cycling once in the mountains here. Go and explore.

Connie:
Finally, what message would you like to convey to our listeners, who are interested in the power of body-oriented therapy and haptonomy.

Boudewijn:
Yes, I would say, dare to do what you may already feel somewhere that you want to do. So dare to move in a certain direction and if you listen now and you think, maybe therapy is for me or maybe talking to someone is good for me. See if the negative stigma attached to it, if you can let go of that, and dare to do it. I am convinced it can only bring you something good.Look, it doesn’t help, it’s certainly not going to hurt either so dare to step out of your comfort zone and move where you probably already feel where you want to move, so…dare it.

Connie:
Thank you Boudewijn de Boer for sharing your insight and wisdom with us. We hope this talk has inspired our listeners to explore the connection between body and mind and make their choices from their feelings. For our listeners: keep looking for ways to achieve harmony in your own life. And should you now say to yourself ‘this is what I need’, do not hesitate to make an appointment with Montgó Lifestyle, because there is always a way, and you are not alone.

Contact us at www.montgolifestyle.com.

Boudewijn:

In elke sessie refereer ik aan hoe iemand zich voelt. Dus met een psycholoog heb je vaak een gesprek en gaat het over je ratio, je cognities. En bij een psychomotore therapeut en ook helemaal bij een haptotherapeut gaat het over je gevoelswereld over hoe je je op dat moment voelt.

Connie:
Welkom bij deze aflevering van Montgó Mindset. Ik ben Connie Fluhme en samen met mijn gast Boudewijn de Boer duiken we vandaag in de boeiende wereld vanpsychomotore therapie en haptotherapie.

Station Voice:

Montgó Mindset listen to your inner balance.

Connie:
Welkom bij een nieuwe aflevering van Montgó Mindset. Vandaag hebben wij Boudewijn de Boer bij ons. Boudewijn is een gepassioneerde psychomotore therapeut en haptotherapeut met een diepe verbondenheid met de wisselwerking tussen lichaam en geest. Vandaag gaan we in gesprek met Boudewijn om meer te leren over zijn benadering van therapie, zijn inzichten over de wisselwerking tussen lichaam en geest, en hoe hij deelnemers helpt om meer in contact te komen met hun gevoelens en keuzes te maken vanuit intuïtie. Boudewijn, bedankt voor je aanwezigheid en bereidheid om je wijsheid met ons te delen.

Boudewijn:
Zeker weten. Graag gedaan

Connie:
Vertel ons een beetje over jezelf, jouw persoonlijke achtergrond. Waar kom je vandaan en wie ben je?

Boudewijn:
Nou, ik ben van Boudewijn de Boer. Ik ben nu veertig jaar. Ik ben ooit lang geleden dus, geboren in het dorpje Ede. Tussen Utrecht en Arnhem is dat. Die was ik op een gegeven moment wat ontgroeid en toen heb ik in Zwolle de opleiding tot Psychomotore Therapeut gedaan. Dat is een afstudeerrichting van de ALO. In de volksmond is dat ook wel de sportacademie. En na een jaartje of zes daar te hebben gewoond en gestudeerd ben ik naar Amsterdam vertrokken. Daar heb ik de afgelopen vijftien jaar gewoond. En via een omweg en ook een beetje in een impuls ben ik zo vorig jaar in Spanje beland.

Connie:
Boudewijn kun je ons meer vertellen over jouw reis van fysiotherapeut naar psychomotore therapeut en uiteindelijk haptotherapeut. Wat heeft deze reis voor jou persoonlijk betekent?

Boudewijn:
Ja. Leuke vraag. Ik ben inderdaad ooit begonnen als fysiotherapeut, ik heb de propedeuse op de opleiding fysiotherapie in Utrecht gedaan. Toen ik daar aan het studeren was en ook toen ik daar stage liep, toen kwam ik er eigenlijk achter dat alleen het de mens benaderen vanuit het lijf, alleen het lichaam benaderen, dat ik dat wat te kortzichtig vond en dat dat paste niet zo goed bij me. Zo kreeg ik wel cliënten over de vloer die dan veel klachten hadden. Dan moest ik oefeningen met ze doen. Dan deden ze die oefeningen niet, kwamen ze de week daarna en de klachten die bleven zeg maar.

Volgens mij zit er wat misschien iets in het mentale stuk wat we ook moeten benaderen. En een fysiotherapeut doet dat niet. Dus toen heb ik de beslissing genomen om te stoppen met de opleiding fysiotherapie en ben ik naar Zwolle vertrokken om daar de psychomotore therapie opleiding te volgen, die voor mij een hele mooie brug slaat tussen het mentale en het motorische stuk.

Waarbij, om het in een notendop uit te leggen is wat psychomotore therapie is dat je door middel van oefeningen, activiteiten, bewegingsactiviteiten met mensen werkt aan hun persoonlijke thema’s, bijvoorbeeld grenzen of agressie of leren doseren of wat assertiever worden of mensen een beetje uit een depressie halen. Dat maakte voor mij echt perfect de verbinding tussen dus hoofd en lijf, en dus ook de interesses die ik daarbij had. Ja.

Connie:
Je hebt in diverse therapeutische settings gewerkt, waaronder de forensische psychiatrie en psychotherapeutische dagklinieken. Hoe heeft deze variatie aan ervaring en je therapeutische benadering gevormd?

Boudewijn:
Ja, goede vraag. Ja, ik ben inderdaad begonnen forensisch. Dus daar heb ik veel agressie-, regulatie therapie gegeven. Dat waren toch vooral mensen die veel met justitie in aanraking waren gekomen. En ook wel met geweldsdelicten , dus door middel van het lijf je agressie leren wat te doseren ofwel te controleren en ook te leren ontspannen.

Dat kon ik goed. En op een gegeven moment kon ik het niet meer zo goed. Kon ik het niet meer opbrengen om met die doelgroep te werken omdat die ook wel echt behoorlijk pittig was. Dus toen ben ik een bevriende psychiater gevolgd naar de dagkliniek inderdaad, en heb ik daar de sprong gemaakt naar veel groepstherapie geven.

Dat vind ik ook heel leuk. Dynamisch gebeuren daar heel andere dingen en individueel. En nadat dat een paar jaar te hebben gedaan ben ik toch weer teruggegaan naar een wat individuelere setting dus naar een dagkliniek of een poliklinische setting waar mensen gewoon thuis wonen, en met wat lichtere klachten. Zo ben ik toch wat gaan downscalen, waar je iets minder in de crisis interventie zat en iets meer echt de diepte in komt met mensen, dat vind ik dan toch wel het allerleukste, dat je niet alleen maar de crisis op dat moment moet oplossen, maar toch echt kan gaan kijken — wat kom je nou tegen?

Waar loop je nou elke keer tegenaan? Wat zijn jouw thema’s iets meer de diepte in.

Connie:
Het is ook een beetje holistischer dus?.

Boudewijn:
Ja, iets holistischer. Ja. En zo ben ik ook — om terug te komen op je vorige vraag — zo ben ik ook bij de opleiding tot haptotherapeut, ben ik beland vanuit mijn ervaring uit de psychomotore therapie, ben ik op gegeven moment gaan zoeken van ‘Heeft u nog meer en waar kunnen we nog de diepte in?’

Toen ben ik zelf ooit bij een haptotherapeut gekomen met spanningsklachten en dat, dat vond ik zo ongelooflijk boeiend en dat heeft mij zo goed geholpen dat ik dacht, ja, eigenlijk is dat ook een prachtige verdieping van mijn vak om als psychomotore therapeut ook de haptotherapie kant op te gaan, en waarbij enorm gefocust op het leren voelen, en mensen in contact brengen met alle emoties en gevoelens in hun lijf en ze daar echt aan hen lijven bij kan helpen.

Dat is voor mij een hele mooie reis geweest. En het is ook nog niet klaar, dus ik mag mezelf volgens mij haptonoom noemen, maar ik moet nog een jaar tot ik mezelf haptotherapeut mag noemen. Maar toen kwam mijn dochter tweeënhalf jaar geleden, en toen kwam een Spanje avontuur van een jaar geleden dus die staat een beetje op de lange baan, maar zeker dat ik die wil afmaken. Dat vind ik een hele mooie combinatie.

Connie:
Je hebt gewerkt met verschillende methodieken, zoals LMPT, AFT en schema therapie. Kun je uitleggen waar deze afkortingen voor staan, en ook hoe je bepaalt welke aanpak nou het beste bij een deelnemer past, en wat de belangrijkste principes zijn die je hanteert.

Boudewijn:
Ja, die die psychotherapeutische methodieken die worden echt vooral gehanteerd in dag klinische settings bij mensen met toch al behoorlijke problemen op verschillende vlakken en een persoonlijkheid problematiek zijn dat methodieken die een wat theoretische onderbouwing kunnen geven, een rationele hulp om bepaalde patronen of bijvoorbeeld schema’s, zoals schematherapie, om die bij jezelf te herkennen , en die in je dagelijks leven te leren herkennen. Dat je denkt, ‘ na, god, nou doe ik dit weer. En dat past hierbij. En dat komt dan weer een beetje omdat ik dit en dit heb meegemaakt. Toen heb ik mezelf deze overlevingsstrategie aangeleerd.’

En sommige van die patronen of schema’s, hoe je het ook wilt noemen, bij welke methodiek het ook past, die kunnen mensen behoorlijk in de weg liggen. Dat kunnen behoorlijk negatieve patronen zijn. En ook in het contact met anderen kunnen die wel schadelijk zijn. Dus dat kan voor sommige mensen heel boeiend zijn om dat uit te zoeken, en dan werk ik ook met psychologen.

Die zijn daar sowieso veel meer in geschoold nog meer dan ik , en daarbij kun je hele mooie combinatie behandelingen aangaan. Dus dat je en met een psychomotore therapeut het lichamelijke stuk wat benadert, en met een psycholoog dus de theorie volgens die methodieken, er zitten hele mooie methodieken bij, ja, absoluut.

Connie:
Je hebt een sterke focus op lichaamsgericht werken op haptonomische basis met een holistische benadering. Hoe helpt deze benadering deelnemers, om meer in contact te komen met hun gevoelens en intuïtie? Hoe werkt dat eigenlijk?

Boudewijn:
Ja, Ja, als ik daar echt een kant en klaar antwoord op zou hebben dan zou ik denk ik echt een gat in de markt zien.

Mijn visie is als psychomotore therapeut en ook als haptotherapeut is inderdaad holistisch. Je kan nooit het cognitieve stuk los zien van je lijf en lichamelijke klachten ook weer los zien van eventuele cognitieve stukken of herinneringen of trauma’s. Dat is voor mij echt gewoon een geheel.

Dat heeft zowaar met elkaar te maken. Als ik mentaal niet lekker in mijn vel zit, dan krijg ik het last van mijn lijf dan, in mijn geval krijg ik de spanning in mijn benen. Sommige mensen krijgen last van hun onderrug of stijve nek, of eczeem. Bij mij zit het dan in mijn benen. Maar het werkt ook andersom. Ik heb niet lang geleden een blessure gehad na een fietsongeluk, daar had ik mijn schouder gebroken. En ik werd er ook gewoon een beetje somber van, en ik kon heel veel dingen niet meer en het beperkte mij in van alles. Dus dat had dan ook weer invloed op mijn mentale stuk, en dat kan je volgens mij nooit los van elkaar zien.

Dus dat holistisch benaderen of het nou bij Montgó Lifestyle is of bij een dagklinische setting of waar dan ook, door mijn optiek is dat heel belangrijk.

Connie:
In je werk ben je betrokken bij het onderzoeken van grenzen en patronen, en het maken van keuzes vanuit het gevoel. Kun je voorbeelden delen van hoe je deelnemers begeleid bij dit proces.

Boudewijn:
Ja, dat kan ik wel. Een leuke oefening en ook een heel standaard oefening bij de psychomotore therapie is om iemand met zijn ogen dicht op een muur af te laten lopen. En dat begeleid je natuurlijk, je laat niet zomaar iemand op de muur lopen en dan trek je je handen er vanaf. Nee, je begeleidt dat op een bepaalde manier. En dan zie je eigenlijk — bij iedereen zie je ander gedrag. Dus bij iedereen bij wie je die oefening doet, zie je dat ze dat op een andere manier benaderen. Sommigen gaan meteen lopen en die lopen letterlijk tegen de muur aan.

Daar kan je natuurlijk een hele mooie koppeling maken met ‘nou, hey, herken je dit nou? En doe je dit ook in je dagelijks leven? Herken je dit uit jouw gedrag?’

Sommigen, die gaan helemaal niet lopen, maar die willen eerst precies weten van wat is nou precies de bedoeling en wat wordt er van me verwacht? En jij staat daar dan toch wel om mij op te vangen bij de muur?

Dat zegt ook wel weer heel veel over iemand. Dus dat maakt heel inzichtelijk hoe iemand bijvoorbeeld met grenzen en vertrouwen omgaat. En iemand die na behoorlijk tegen de muur aanloopt , daar kun je wel benoemen van ‘is dit een stukje grenzeloosheid die je herkent vanuit je dagelijks leven?’ Dat is wel een leuk oefeningetje.

Zo zijn er tal van oefeningen en vaak doe je dat soort oefeningen met de ogen dicht, dan moet je een ander vertrouwen. Maar ook een leuke oefening is om met iemand te gaan boksen. Daarin zie je ook, hoe iemand omgaat met kracht en met bijvoorbeeld grenzen en sommigen die moet je echt een beetje aansporen van ‘Hey, je mag best wel die grens opzoeken’ en andere moet je afremmen. Dan komt het hele mooie thema doseren, wat ook in de verslavingszorg natuurlijk belangrijk is, komt naar voren. Kun je jezelf een beetje doseren in hoe hard jij aan het boksen bent, ja. Als het gaat over grenzen, vind ik dat een hele mooie methodiek en werk graag met boxen.

Connie:
Heb je ooit een blauw oog opgelopen?

Boudewijn:
Ik heb nooit een blauw oog opgelopen. Ik heb wel ooit in de forensische psychiatrie en een dikke lip opgelopen, maar dat was niet per se en in een activiteit, maar wel iemand die behoorlijk in de war was. Maar, nee, nog nooit een blauw oog opgelopen.

Connie:
Tijdens je opleiding tot haptotherapeut heb je meer geleerd over de gevoelswereld. Hoe hoop je deze aanvullende kennis te integreren in jouw werken als psychomotore therapeut?

Boudewijn:
Ja, ik refereer daar eigenlijk altijd aan.

In elke sessie refereer ik aan hoe iemand zich voelt. Dus met een psycholoog heb je vaak een gesprek en gaat het over je ratio, je cognities. En bij een psychomotore therapeut en ook helemaal bij een haptotherapeut gaat het over je gevoelswereld, over hoe je op dat moment voelt.

Dus meerdere keren in een gesprek iemand even vragen hoe die zich voelt en niet alleen maar warm of koud of rustig of onrustig, gespannen, ontspannen maar ook of je bepaalde emoties herkent. En als dat moeilijk is voor iemand, dan doe je oefeningen om daarbij stil te staan. Dus dan ga je in de hoek van de meditatie of mindfulness ga je eventjes een oefening doen en kijken of iemand de beweging kan maken van zijn hoofd naar zijn gevoel. En zo ben je ook weer holistisch bezig.

Connie:
Wat zijn de meest voorkomende uitdagingen waarmee deelnemers worden geconfronteerd, en hoe help jij hen om deze uitdagingen aan te pakken?

Boudewijn:
Ja. Dat verschilt natuurlijk enorm tussen de werkvelden. Ik heb eigenlijk nog nooit twee cliënten gehad, die echt superveel op elkaar leken. Dus iedereen heeft zijn eigen uitdaging, bij de een is dat verslaving, bij de ander is dat het contact met de mens, bij weer de ander is het grotendeels zijn innerlijke belevingswereld en of hele hoge eisen stellen aan zichzelf dus iedereen net als jij en ik we lopen tegen onze eigen uitdagingen aan, dus hier kan ik niet zo heel generaliserend een antwoord op geven. En bij Montgó is dat natuurlijk wel veelal verslaving, en gaat het natuurlijk over grenzen en jezelf begrenzen, of leren doseren. En dat is natuurlijk een enorme uitdaging. Maar vaak zit daar natuurlijk een oorzaak achter waarom iemand in dat gedrag terechtkomt.

En daar naartoe durven gaan met een psycholoog of met een therapeut of in een langdurig traject ja, dat is een uitdaging en daar heb ik ook vaak heel veel gesprekken voor als mensen dat aan durven gaan.

Connie:
Het concept van lichaam — geest connectie is een kernthema in jouw werk. Kun je ons inzichten delen over hoe de connectie van lichaam, geest, de gezondheid en het welzijn beïnvloedt?

Boudewijn:
Ja, dan kom je denk ik terecht op een heel cliché woord. Het woord balans. In ons werk, maakt eigenlijk niet uit wat voor therapeut of psycholoog je bent, het gaat vaak over balans.

En als jij een beetje connectie hebt met lichaam en geest, als dat een beetje in balans is zoals jij voldoende cognitieve uitdagingen hebt, maar ook voldoende beweging, als jij voldoende ontspanning voelt, maar ook daar nog weer in uitgedaagd wordt. Als dat in balans is, dan denk ik dat dat een hele positieve invloed zal hebben op je gezondheid en je welzijn als ik je vraag een beetje goed heb begrepen.

Connie:
Wat zijn enkele van de meest inspirerende momenten of doorbraken die je zelf hebt meegemaakt in je werk als therapeut?

Boudewijn:
Nou wat voor mij heel inspirerend is geweest is mijn eigen therapie die ik heb mogen volgen. Dus ik zei al eerder, ik ben ooit bij een haptotherapeut beland met spanningsklachten omdat ik zelf heel weinig in contact zat met mijn gevoel. Dus ik benaderde alles vanuit het hoofd en ook wel vanuit hoge eisen. Ik zat in Amsterdam en het leven ging allemaal eigenlijk veel te snel voor me dus ik ging voorbij aan alles wat ik voelde. Toen ben ik zelf bij een haptotherapeut beland en dat, dat is heel inspirerend voor mij geweest:

Dat was echt een eye-opener voor mij van ‘O, jeetje, er is nog veel meer dan alleen maar al mijn gedachtes en overtuigingen en ervaringen’. En later, na de opleiding of tijdens de opleiding haptotherapie ben ik ook nog vanuit een supervisie traject in een psychotherapie traject gerold.

Eigenlijk ging dat een beetje per ongeluk en ben ik anderhalf tot twee jaar met een psychotherapeut gaan praten. Ja, dat heeft mij heel ver gebracht. En is een beetje preken voor eigen poging maar dat heeft mij echt heel veel gebracht op persoonlijk vlak. Ik denk dat ik voorheen een gesprek als deze die wij nu voeren, zou ik echt ongelooflijk spannend hebben gevonden. En de gesprekken die ik met hem heb gehad, hebben mij daarin zoveel rust gegeven eigenlijk in hoe ik mezelf zie als mens. En hoe ik in de wereld sta en hoe ik elk contact dat ik aanga, hoe ik dat ervaar en beleef. Dat is voor mij heel inspirerend geweest en ik zie dat ook terug in mijn werk als therapeut dat ik daarin veel meer rust ervaar en dat ik ook voel dat cliënten dan ook wel durven te komen met hun verhaal. Dat ik ze veel minder wil sturen vanuit mijn hoofd, en dat geeft vaak veel mooiere openingen.

Connie:
Welke adviezen zou je willen geven aan mensen die op zoek zijn naar meer balans tussen lichaam en geest in hun eigen leven? Wat zou je zeggen moeten ze doen?

Boudewijn:
Ga lekker onderzoeken. Staar je vooral niet blind op één ding, ga onderzoeken.

Ga uit je comfortzone, ga yoga doen, ga meditatie doen. Ga dingen doen waarvan je nu denkt ‘nou dat wil ik echt absoluut niet’, maar ga dansen of ga een keer de squashbaan op of ga padellen.

Dus ga vooral proeflesjes doen en ga onderzoeken waar jij je goed bij gaat voelen. En daarin ga je dan op gegeven moment een combinatie vinden die heel goed voor jou werkt. Voor de een is dat elke dag meerdere keren mediteren en voor de andere ziet dat er totaal anders uit.

Van ballet dans tot weet ik wat. Het is super persoonlijk maar ga dingen doen. Als jij er altijd maar een sport heb gedaan, ja, staar je daar niet op blind. Als het alleen maar altijd tennis is geweest en het geeft je geen plezier, ga vooral andere dingen doen en het hoeft ook niet een ding te zijn.

Ik vind het persoonlijk ook lekker om meerdere sporten door de week te doen. Dan ga ik een keertje hardlopen. En dan ga ik een keertje zwemmen. En dan ga ik een keertje padellen. En dan ga ik een keertje met de wielrenfiets hier lekker de bergen in. Ga lekker onderzoeken.

Connie:
Tot slot, welke boodschap zou je willen overbrengen aan onze luisteraars, die geïnteresseerd zijn in de kracht van lichaamsgerichte therapie en haptonomie.

Boudewijn:
Ja, ik zou zeggen , durf te doen wat je misschien al ergens voelt dat je wil gaan doen. Dus durf een bepaalde kant op te bewegen en als je nu luistert en je denkt, misschien is therapie iets voor mij of misschien is praten met iemand goed voor me. Kijk of het negatieve stigma wat erop hangt, of je dat los kan laten, en durf het te doen. Ik ben ervan overtuigd dat het je alleen maar iets goeds kan brengen.

Kijk, baat het niet, het gaat ook zeker niet schaden dus durf uit je comfortzone te stappen en beweeg waar dat je waarschijnlijk al voelt waar je naartoe wilt bewegen, dus…durf het.

Connie:
Dank je wel Boudewijn de Boer voor het delen van jouw inzicht en wijsheid met ons. We hopen dat dit gesprek onze luisteraars heeft geïnspireerd om de connectie tussen lichaam en geest te verkennen en hun keuzes te maken vanuit hun gevoel. Voor onze luisteraars: blijf op zoek naar manieren om harmonie in je eigen leven te bereiken.

En mocht je nu tegen jezelf zeggen ‘dit heb ik nodig’, aarzel dan niet en maak een afspraak met Montgó Lifestyle, want er is altijd een weg, en jij bent niet alleen.

Neem contact op via www.montgolifestyle.com.

Podcast development, production, interview and question development,
audio Editing and post-production: Connie Fluhme ©2024.