Onderweg naar morgen
week 7
Deze week was een wat rommelige week. We zijn veel onderweg en buiten de deur geweest. Zo begon de week al met een treinretour naar Den Bosch. Onze vertrouwde schoolomgeving weer even opgezocht voor het tweede begeleidingsmoment met Marcel. Genoeg kunnen bespreken en een update gegeven waar we staan met ons onderzoek. Meteen met hem even het eye-tracking onderzoek besproken en een goede tip gekregen om naar de bouwkunde afdeling te gaan en daar testpersonen te verzamelen. We zijn zo brutaal geweest om de studenten die daar zaten te benaderen en te vragen wie van hun docenten ook een Architect is. Daar kwam meteen een lijstje met namen uit rollen die we direct een mail hebben verstuurd. Al twee personen hebben positief gereageerd deel te willen nemen aan het onderzoek. Erg fijn zo kunnen we het verder uitzetten en voorbereiden. We hebben ons deze week sowieso even goed gericht op de onderzoeksmethodes. Welke hebben we allemaal en hoe gaan we ze allemaal parallel uitzetten zodat we geen tijd verliezen. De enquêtevragen zijn we ook actief mee aan de slag aan het gaan. Dit blijft een tijdrovend onderdeel omdat het ontzettend veel uitmaakt wat voor antwoorden je uit de vragenlijst krijgt aan de hand van je formuleringen. Ook later met het verwerken van de resultaten gaat dit tijd schelen als we daar nu al rekening mee houden.
Naast het begeleidingsmoment op school zijn we de donderdag weer op en neer naar Den Bosch getreind, dit keer voor het eerste colloquium. Dit hebben we van te voren ook nog even voorbereid door visueel te laten zien waar we staan en een korte introductie te geven wat ons onderzoek en stagebedrijf inhoudt. Het was erg leerzaam en interessant om samen met andere studenten en docenten te sparren en te zien waar iedereen mee bezig is. Zo zagen we wel weer hoe breed onze studie is en er zulke diverse projecten lopen. Leuk om te zien dat iedereen zo zijn eigen kwaliteiten en interesses heeft ontwikkeld binnen het CMD vakgebied. We hebben zelf ook gebruik gemaakt van deze kennis en een aantal vraagstukken voorgelegd waar wij mee zaten. Met name hoe we het beste “cmd-style” te werk kunnen gaan met het doen van interviews, co-creaties sessies enz. Het volgende colloquium wordt nog meer ingericht op het laten zien van visueel materiaal. Dat gaat echt een soort expositie worden dus ook een goede stok achter de deur voor ons om voort te maken met het concretiseren van ontwerpen en de customer journey.
In ons dagelijkse leven proberen we ook onze ogen en oren scherp te houden op alles wat te maken heeft met customer journeys. Zo kwam ik in de bieb deze standaard tegen met buttons toen ik de deur uit liep. Via een kleine handeling kan ik feedback geven over mijn tevredenheid en kan de bieb dit weer testen aan de hand van alle ingedrukte knoppen per dag. We blijven dit soort kleine praktijk inspiraties bewaren in een mapje om ons zelf mee te prikkelen tijdens brainstormsessies.
We hebben deze week ook weer een meeting gehad met Zuiderlicht. Vanuit Mosa is Veronique hier leider in het project en hoofdverantwoordelijke. Ze was die dag ziek dus hebben wij dit opgepakt en moeten improviseren met andere collega’s en vergaderruimte om de meeting toch door te kunnen laten gaan. Het was even spannend maar ook heel goed en leuk dat wij hier het voortouw in namen en de sessie hebben door kunnen laten gaan. Ze hebben goede concepten aan ons gepresenteerd en wij hebben samen besloten welke we het beste vonden. Dit hebben we later op de dag nog terug gekoppeld aan de CEO omdat we binnen Mosa toch een hoofdverantwoordelijke moesten spreken die mee akkoord kon gaan met de uitwerking en het budget. Later hebben we nog een korte notulen geschreven en deze gedeeld met alle aanwezigen en Veronique zodat ze toch op de hoogte was ondanks haar ziek zijn.
We zijn deze week ook naar een architecten bijeenkomst geweest in Maastricht. De receptioniste van de Flagshipstore tipte ons hiervoor omdat wij op zoek zijn naar meer direct contact met onze doelgroep. Hier zijn we in de avond naar toe geweest, het was interessant om even tussen de doelgroep te zittenm, de lezing te horen en later nog na te kunnen praten. Het jammere was wel dat het al wat later op de avond plaatsvond. Veel mensen ging toch vrijwel meteen al naar huis en degene die bleven waar druk in gesprek met elkaar. Het was voor ons wel een eerste aanzet om de stoute schoenen aan te trekken en de juiste plekken op te zoeken waar onze doelgroep zich ook bevindt. Stap twee is nog brutaler worden en met iedereen in gesprek gaan en ondervragen. Dit gaan we ook zeker nodig hebben om de rest van onderzoek goed uit te kunnen werken. De interviews in te plannen, de sales mannen spreken. Dit kwam ook naar voren uit het begeleidingsgesprek van Marcel dat we echt de boer op moeten, naar de mensen toe en de juiste vragen stellen. Toch goed dat we langs die sales mannen gaan want die kunnen ons vast wat goede trucs aansmeren hoe we die “brutale schoenen” aan kunnen trekken!
Last but not least hebben we de week afgesloten met een tour door de fabriek. Geen computer opstellingen met kantoorartikelen, maar gigantische hallen vol met machines en indrukwekkende systemen die tegeltjes voorbij laten vliegen, ovens die 100 keer verder gaan dan degene waar wij thuis onze pizza’s in bakken en fabrieksmedewerkers die met hun fietsjes van de ene kant van de fabriek naar de andere kant fietsen. Indrukwekkend om nog even mee te pakken voordat ook wij het weekend in fietste!