Chinees Nieuwjaar
Dag 1,2 en 3
Het Chinese Nieuwjaar, hier ook wel Chunjie 春节 of Spring Festival genoemd, viel dit jaar op 30 januari. De hele dag werden er firecrackers (rotjes, knalvuurwerk) afgeschoten en bijgevolg werd de hele dag gevuld met het gekletter hiervan. En dat gekletter, dat is iets om zot van te worden.
Ik heb toen geprobeerd te Skypen, wat zo goed als onmogelijk was door het aanhoudende geknetter. Ik kon mezelf niet horen praten, laat staan de persoon aan de andere kant van de lijn.
Iets na achten ben ik dan met Fred en Alieke vuurwerk gaan spotten. We namen een taxi tot aan de noordelijke poort van de stad, waar een groot plein is en er dus meer kans is op vuurwerk. Uiteindelijk hebben we daar dan ook onze eigen voorraad vuurwerk gekocht, die we later die avond net buiten de school zouden afschieten. Maar eerst zijn we helemaal terug naar de school gewandeld.
Veel vuurwerk was er niet te zien, zeker niet vergeleken met andere jaren volgens Kelly, een Chinese die op dag 2 mee vuurwerk is gaan afsteken. Op dag 2 waren we wel eerst een ander soort hotpot gaan eten, wat overheerlijk was. Er werd een grote stoofpot op een vuur in het midden van de tafel gezet, daarna werden er groenten, vlees en aardappels in gestoofd. Na een kwartiertje werd er een smurrie over gesmeerd (die eigelijk op chocoladesaus leek) en enkele minuten later konden we ‘aanvallen’. En het was de moeite waard.
Het hotpotrestaurant was vlak naast het kanaal in Xianyang en een ander groot plein, dus na het eten zagen we allerlei lantaarntjes de lucht ingaan, groot vuurwerk de lucht ingaan en nog meer firecrackers die afgeschoten werden. Eens terug aan de schoolpoort kriebelde het toch om nog wat firecrackers af te schieten, en aangezien Kelly de dag ervoor dat niet had gedaan hebben we nog wat lawaaierige ‘Slangen’ afgeschoten (dat zijn van die heel luidruchtige firecrackers).
Op dag 3 moest ik naar de winkel voor eten te kopen (echt alle restaurants zijn dicht nu, enkel de duurdere zoals de hotpot zijn nog open) en dan heb ik maar ineens de opportuniteit genomen om zelf zo’n Chinees lantaarntje in de lucht te laten. Nu waren er nog meer mensen lantaarns aan het oplaten dan de dag ervoor. Natuurlijk kwamen er een heleboel Chinezen kijken of het lukte (veel Chinezen hun lantaarns schoten eens in de lucht in brand), maar de mijne ging mooi de lucht in, ontweek nipt een boom en een brede lantaarnpaal en zweefde dan de nacht in, tot hij niet meer te zien was.
