Kerstmis

en Hotpot-avonturen

De examens zijn voorbij, dat betekent dat ik weer volop tijd heb voor avonturen en af en toe ook om mijn blog bij te werken!

En wat ik de afgelopen dage (meerdere) keren heb mogen ontdekken is: hotpot! Wat is dat nu weer? Eten natuurlijk ;)

Als je hotpot gaat eten, krijg je voor je op een vuurtje een grote pot met daarin een soort bouillon/soep. Eens deze soep kookt, kan je er allerlei soorten vlees, vis, groenten, aardappelen, etc. in gooien. En dan wachten tot alles klaar is! Het lijkt een beetje op fondue dus ☺ Meestal bestellen we een kom die verdeelt is in twee: een deel is pikante soep, het andere deel niet, waardoor je wat afwisseling hebt van smaak. Soms ligt er in de soep al een groot stuk vis te koken om de soep meer smaak te geven (en de vis zelf is natuurlijk ook lekker), maar gisteren had ik voor de eerste keer een hotpot met eend.

De soep was dus klaargemaakt met een volledige eend erin, waardoor de soep vrij lekker was, en je moest eerst de eend opeten vooraleer er plaats was voor de groenten. Pam had onze hele klas uitgenodigd om hotpot te gaan eten, als een laat kerstdiner, maar eigenlijk ook om te vieren dat de examens gedaan zijn. Onze hele klas, wat dus ook betekende dat de andere drie! belgen aanwezig waren. Jaja, drie, want Alieke haar vriendje is vorige zondag aangekomen. Nu kon ik moeilijk deze invitatie afwijzen, want hotpot is erg duur en bovendien was ik de enige van de hele klas die een kerstcadeau had gekregen van Pam (een zelfgebreide, witte, dikke sjaal, goed voor de kou hier ☺).

Nog voor kerst had ik al de vis-hotpot uitgebprobeerd. Eens in het restaurant, stonden er grote aquariums met allerlei verschillende soorten vissen. Je kan het al raden: je kiest welke vis je wil, de hoeveelheid je wil en dan komt er een Chineesje met een groot schepnet je visjes vangen!

Met kerst waren ik, Fred en Hanna ook hotpot gaan eten, en aangezien het kerst was, mocht het wel iets ‘chiquer’ zijn vonden we. Dus ik had op een van mijn ontdekkingstochten een restaurant gezien met een waanzinnig interieur. Op kerstavond zelf namen we er een taxi heen, wat verschrikkelijk was, want volgens mij ging elke Chinees die avond uit eten om zich toch een beetje westers te gedragen. Maar eens we dus (na drie kwartier op straat te wuiven) toch een taxi hadden en we in het centrum waren aangekomen, zagen we al snel dat de Chinezen een verkeerd beeld hebben van wat kerstmis is.

Met kerst verkleden de Chinezen zich: ik zag mensen met heksenhoeden en op straat verkochten ze van die maskers die je voor een gemaskerd bal zou dragen en ook duivelsoren. Hanna vond dit geweldig natuurlijk en kocht na het eten (toen we weer aan het knoeien waren voor een taxi, ze zaten allemaal overvol) meteen een masker en voor ons allebei duivelsoren (die licht geven als je op een knopje duwt).

In China kan je natuurlijk geen plaatsje reserveren in een restaurant, en we zagen het al meteen bij het binnenkomen: een hele rij wachtende Chinezen. Ze hadden zelfs een twintigtal plastieken stoeltjes bovengehaald zodat ze in de hal konden zitten wachten. In China betekent dit één ding: als de mensen bereid zijn te wachten (er zijn zoveel restaurants), wil dat zeggen dat het eten er héél goed is. En dat was het ook. De hotpot, de geserveerd werd in een decor van planten, oerwoud, houten tafels, banken, kisten om je jassen in te leggen en een boom in het midden van de tweede verdieping, het was magisch. Zoiets kom je alleen in China tegen!

Je weet waar de foto’s te vinden zijn van mijn hotpot-avonturen!