Babywearing 3
قسمت سوم و آخر:
من زماني كه دنبال خريد وسايل بچه بودم، سخت ترين بخش خريدم انتخاب كالسكه بود! خب فكر ميكني كه همه يه كالسكه ي خيلي سبك دوست دارن كه با يك دست باز و بسته بشه، از زمان تولد قابل استفاده باشه، سبد زيرش و سايبونش بزرگ باشه و صندليش به دو طرف بچرخه و اگه قابليت اضافه كردن صندلي دوم رو هم داشته باشه كه فبها! با اينكه اين امكانات به نظر بديهي و ساده مياد پيدا كردن چنين كالسكه اي، حداقل با امكانات اين مملكت، غير ممكنه. ما هفته هاي زيادي رو به هل دادن انواع كالسكه تو مغازه هاي مختلف گذرونديم و هر كدوم يه ايراد بزرگي داشتن و مجبوري كامپرومايز كني رو معيارات. بعد از اينكه ويكندهاي زيادي رو به بررسي كالسكه پرداختم و تو خيابون به كالسكه هاي مردم زل زل نگاه كردم اخرش تصميم گرفتم كالسكه نخرم و فعلا دست نگه دارم!
از طرفي دوست داشتم كه حداقل چند ماه اول بچه رو به خودم ببندم، اما انتخاب هاي اون هم خيلي پيچيده و زياد و گيج كننده بود. از طرفي هم هر چقدر اطلاعاتت رو بيشتر ميكني و بيشتر تحقيق ميكني، معيارات بيشتر و انتخابت سخت تر ميشه. بالاخره بعد چند ويكند رفتن و امتحان كردن فهميدم كه رپ دوست دارم كه در واقع فقط يك پارچه ي دراز هست كه هر جور ميخواي مي توني ببنديش. به نظرم اومد خيلي دنج و مناسبه براي نوزاد تازه به دنيا اومده و بسته به دماي هوا مي توني لايه اضافه و كم كني. اما خب مطمئن هم نبودم كه ايا بچه هم خوشش خواهد اومد، ايا كار با يك پارچه ي چند متري سختم نخواهد شد، و كلي سوال ديگه… بالاخره تصميم آخرم اين شد كه وقتي بچه اومد خودش رو ببرم امتحان كنم ببينم چي دوست داره! كالسكه رو هم ديگه بهش فكر نكردم!
حالا همه اين داستان ها رو گفتم كه بگم بعد چند ماه تحقيق و تفحص و عدم تصميم گيري، در نهايت اخرين شنبه ي قبل زايمانم همونطور كه واسه خريد دم دستي به يه دپارتمانت استور رفته بودم سر راه بيرون اومدن ارزونترين كالسكه ي ممكن رو بدون قصد قبلي خريدم و از طرفي هم اولين روزي كه بچه رو از بيمارستان اوردم خونه همسر رو فرستادم تا يه رپ مخصوص پوشيدن بچه به انتخاب خودش برام بگيره! خب ولي الان بايد بگم تا اينجا از انتخاباي يهوييم راضيم! مطمئنم اگه هزينه ي گزافي براي كالسكه كرده بودم دلم ميسوخت چون خيلي به ندرت ازش استفاده مي كنم و در عين حال خوب جواب داده. از طرفي رپ رو هم بچه دوست داشت و هم خودم باهاش راحت هستم. يك ماه بعد تولد هم يك رينگ اسلينگ كادو گرفتم كه فعلا تا بچه سبكه از اون بيشتر استفاده ميكنم. اين هم يك پارچه ي نسبتا بلنده كه روي يك شونه ميفته و با يك حلقه شل و سفت ميشه و فكر نمي كنم سريع تر از اون راهي براي حمل بچه وجود داشته باشه! الان دنبال اين هستم كه يه آغوشي بند دار هم تهيه كنم براي فصل گرم سال كه كم كم داره از راه ميرسه و براي سفرهاي پيش رو كه پياده روي طولاني در پيش خواهيم داشت.
گستره ي انتخاب إبزار پوشيدن بچه خيلي وسيعه، از يك پارچه ي دراز ساده شروع ميشه تا آغوشي هاي بند و سگك دار و ده ها مدل بينابين. تمام اون ها مزايا و معايب خودشون رو دارن و واقعا هر كدوم براي يك شرايط خاص مناسبن، مثلا وقتي توي پاركينگ يك مركز خريد با يك بچه ي در حال جيغ زدن وايسادي واقعا اخرين كاري كه دلت ميخواد انجام بدي سر و كله زدن با يه پارچه ي ٤،٥ متريه! از طرفي هر چقدر رينگ اسلينگ سريعه، وقتي طولاني پوشيده بشه فشار رو روي شونه ت حس ميكني چون متقارن نيست. آغوشي رو هم هنوز شخصا امتحان نكردم كه ببينم چطوره. خلاصه اينكه بايد اعتراف كنم كه پوشيدن بچه بدجور اعتياد آوره! حالا فعلا ببينيم تا كي مي تونيم ادامه بديم….
من اول ميخواستم جزيي تر بنويسم كه چه انتخاب هايي تو بازار وجود داره اما هم ديدم خيلي مفصل ميشه، هم اينكه ممكنه محصولات در دسترس هر جايي متفاوت باشه، اينه كه فقط به گفتن تجربه خودم بسنده كردم. اما اميدوارم اگه روزي كسي با سرچ گذرش به اينجا افتاد و سوال خاصي داشت بتونم در سطح سواد خودم كمك كنم.
پس نوشت: اين عكس خلاصه ي خوبي از مقايسه ي انواع كريرهاست.
لينك مطالب قبلي:
