Doe wat je droomt en laat de illusie dat je persé moet presteren los

Ooit sprak ik een zangeres met een geweldige stem, die zichzelf op een bepaald punt van haar leven, geen podium meer gunde. “Ik ben geen Beyoncé.”, was het argument. “Dan kan ik maar beter snel oordoppen gaan kopen.”, was mijn antwoord. “Stel je eens voor wanneer iedereen zou klinken als Beyoncé.” Gelukkig liet ze haar overtuiging snel varen en kunnen we weer genieten van haar talent.

Doe wat je droomt en laat de illusie dat je persé moet presteren los. Durf op zijn minst volledig de mist in te gaan, en vind jezelf in alles wat je graag had willen doen, maar niet deed. Droom je van een betere wereld? Maak het concreet. Droom je van opgaan in de muziek? Wat let je? Droom je van een baan waarbij je met je handen in de klei mag zitten wroeten? Doen.

Maar, mag je wel mislukken in een samenleving waarin het draait om prestaties, scoren en succes?

Het vraagt om de moed je los te maken van de verwachtingen van je omgeving, en de verwachtingen van jezelf. “De criticus staat soms te belten in mijn oor!” Een rake opmerking van een jonge vrouw in mijn praktijk. Is het niet de omgeving, dan zijn het wel onze eigen gedachten die ons gevangen houden. Dat kabaal in je hoofd kan zo verlammend werken, dat je in sommige gevallen dan maar afziet van wat je eigenlijk heel graag wilde. Om met die emoties vooruit te kunnen, is het nodig dat je een idee hebt wat er allemaal binnenin je afspeelt. Pas dan kan je in beweging komen.

Niet zo heel vreemd dat mid-dertigers willen sparren over ‘mezelf niet kwijt kunnen’, over talenten die ze meer willen (durven) benutten en de ontwikkeling ervan. Sommigen geven al op jongere leeftijd vorm aan wat ze het liefste doen, maar vaker wordt de behoefte rond je 35e groter om vanuit je waarden (je eigen waarden) en talenten te leven, en daar een missie aan te koppelen. Het oude voldoet niet meer.

Dat kan verfrissend, maar ook schokkend zijn. Je kunt je gaan terughouden en ervoor kiezen het vertrouwde in te blijven zetten. Toch begint het daar vaker wel dan niet te wringen. Vaak liggen talenten te verpieteren, voel je al een tijd dat je iets anders wil, en tegelijkertijd is er angst om te falen om het talent werkelijk in te zetten. Doe dan eens langzaamaan, ook al is het maar voor even. Kalm voorwaarts, zo zie en hoor je meer. Misschien hielp deze tijd je wel.

Bronnie Ware, is een Australische hospice die twaalf jaar lang opschreef waar mensen op hun sterfbed het meest spijt van hadden.

The top five of regrets:

1.Ik had het lef willen hebben het leven te leiden dat ik gewild had, niet het leven dat anderen van mij verwachtten.
2. Ik had niet zo hard willen werken.
3. Ik had het lef willen hebben mijn gevoelens te uiten.
4. Ik had het contact met mijn vrienden willen behouden.
5. Ik had mijzelf geluk willen toestaan.

Vanuit je diepste kern breng je iets eigens dat anders is dan datgene wat de omgeving van je gewend is. Beperk jezelf niet tot de comfort zone, beperk je niet tot de ‘veilige’ dingen, waarvan je weet dat je ze toch wel (aan)kunt. Weten wat je echt belangrijk vindt, keuzes durven maken, jezelf beter leren kennen, weten welke gedachten je helpen en welke niet, waar gehoor aan te geven waar niet, brengt je rust. Of zoals ik het verwoord: je wordt relaxter met jezelf. Wees nieuwsgierig. Een begin, begint in het binnenste van onszelf. Luister. Durf daar eens tijd en aandacht aan te besteden. Weet je niet hoe los te komen van de waan van de dag, je mag me altijd appen, en ik help je verder.

Ramses Shaffy zong in feite ‘Mens durf te falen’. Leven is ook het falen accepteren als onderdeel van leven. Leven is falen. Durf te falen, het zijn bouwstenen voor geluk. Zet kleine stappen, durf, heb moed je leven in te richten vanuit jouw waarden en je te verbinden met wat je ten diepste wilt. En het mooie van de hele zoektocht naar je eigen kern, is dat het tegelijkertijd een oefening in mildheid naar jezelf kan zijn en daardoor ook mildheid naar anderen. Daar ga je geen spijt van krijgen. En de bijvangst is dat wij kunnen genieten van jouw talent, jouw potentieel. Hoe geweldig Queen B. ook is.

‘It is so liberating to really know what I want, what truly makes me happy, what I will not tolerate. I have learned that it is no one else’s job to take care of me but me’ — Beyoncé Knowles

Sieta