De ondernemer en de vluchteling.

Het was de zomer van 2014 toen een collega me een CV van Monster stuurde. Het was het profiel van Khalil. Hij had een Palestijns Informatica diploma op zak, een aantal jaren werkervaring in Palestina en ook een master Informatica van de VUB. Ik nodigde hem uit voor een gesprek.

Al snel bleek dat de bijzonder nerveuze Khalil al een paar maanden op zoek was naar werk. Ondanks zijn ervaring in Palestina, het Belgisch diploma dat hij met onderscheiding behaalde, zijn erkenning als vluchteling en zijn uitstekende kennis van het Engels vond hij geen werk. Hij had via een klein bedrijfje en in een opgelegd zelfstandig statuut twee projecten kunnen doen. Maar die waren nu afgewerkt en er volgde niks meer.

Na grondig nadenken en een gesprek met mijn raad van bestuur kon ik niet anders dan toegeven dat ik geen werk kon geven aan iemand die alleen Engels spreekt en een technologie kent waar wij niet mee werken. Ik sprak Khalil aan telefoon en legde hem de situatie uitgebreid uit. Ik was teleurgesteld in mezelf. We werden Linkedin contacten.

Bomen door het bos

Zijn situatie liet me niet los, ik belde hem een tijd later nogmaals en nodigde hem opnieuw uit voor een gesprek. Hij kwam langs en was rustiger. Ons wederzijds vertrouwen groeide. We spraken over zijn sollicitaties en op welke manier hij verder zocht. Hij volgde een cursus Frans maar was voornamelijk aan het solliciteren in Vlaanderen. Hij was zelfstandige maar had geen weet van Recruitment bedrijven (bedrijven die tussenpartij spelen tussen zelfstandige informatici en grote bedrijven, het papier en onderhandelingswerk voor hun rekening nemen etc). Hij merkte het verschil niet tussen KMOs, grote bedrijven en multinationals. Khalil was zeker van het juiste hout gesneden om hier aan de slag te gaan, maar liep verloren.

Ik vertelde hem over recruitment bedrijven, gaf hem een paar namen mee van zulke bedrijven waarmee ik zelf fijn samenwerk. Ik legde uit dat er in Brussel een heel aantal internationale bedrijven gevestigd zijn waar je met Engels prima terecht kan. We maakten samen een lijstje. Ik vertelde hem op welke manieren de Europese commissie met consultants samenwerkt. Ik contacteerde een paar bevriende bedrijven met de vraag of ze naar iemand met het technische profiel van Khalil op zoek waren, speelde hem nog wat namen door.

Khalil solliciteerde, deed nog een paar interviews en kon niet lang daarna aan de slag. Hij kreeg een contract en werkt momenteel als IT consultant op een langlopend project.

in·te·gra·tie (de; v; meervoud: integraties) het maken van of opnemen in een groter geheel

Het probleem van Khalil, en waarschijnlijk van veel andere hoogopgeleide immigranten, is dat zij niet weten hoe onze maatschappij in elkaar zit. Ze kennen niemand, kennen onze sollicitatieprocedures niet, kunnen hun eigen waarde als werknemer niet inschatten, doorzien onze bedrijfswereld niet. Ik heb geen deuren moeten openen voor Khalil, dat heeft hij zelf gedaan. Ik heb wel gewezen waar de deuren waren. Ik heb mijn netwerk voor hem geopend en hem daarmee wegen aangeboden die hij zelf kon bewandelen. Wat hij vervolgens met glans gedaan heeft.

Ik schrijf dit artikel als schoondochter van een ex-politiek vluchteling en als geëngageerd ondernemer. Elk van ons kan iets doen. Met een beetje goeie wil van de staat kunnen de nieuwe vluchtelingen binnenkort op zoek naar werk. Zullen wij hen dan alvast met velen de weg naar de juiste deuren wijzen?

De naam van Khalil is niet zijn echte naam, uit respect voor zijn privacy.