Van ooit tot later……

Vanaf het allereerste moment dat ik haar in mijn armen hield, wist ik dat mijn liefde voor haar oneindig en voor altijd zou zijn. Met recht was zij het mooiste en meest bijzondere kind. Ze was immers de mijne.

De eerste nacht na haar geboorte heb ik haar alleen maar aangekeken. En geglimlacht. Met dit kind werd een moeder geboren die van haar zou houden zoals niemand dat ooit zou doen.

De maanden die volgden waren zwaar. Het moederschap veranderde mijn hele wereld. Mijn structuur, kijk op ‘t leven, onzekerheden en angsten, alles werd anders. Ik werd anders.

Door haar komst voelde ik de diepste vorm van liefhebben en tegelijkertijd de grootste kwetsbaarheid en frustraties die ik tot dan toe gekend had.

Van huilende baby groeide ze uit tot nieuwsgierige dreumes, praatgrage peuter en vrolijke kleuter. Ze werd grote zus van een kleine broer en later nog grotere zus van een nog kleiner zusje. Ze leerde te delen en leerde dat je soms op je beurt moet wachten om te krijgen wat je wilt.

Ze leerde schrijven in groep 3. In groep 4 leerde ze dat sociaal verkeer soms moeilijk is voor hoogsensitieve meisjes. Ze leerde in groep 5 daarmee om te gaan, terwijl ze geconfronteerd werd met het verlies van haar dierbare opa. Groep 6 leerde haar wat pesten betekent, ze leerde over accepteren en begrip opbrengen voor anderen. Over niet oordelen en altijd blijven praten. Over rots, over water. Over vriendschap. Over samen het gezellig hebben. En staan voor wat je zegt. In groep 7 leerde ze zichzelf te zijn in een wereld die steeds hogere eisen aan haar stelt.

En nu zit ze in groep 8. En leert keuzes te maken. Voor nu en voor later. Ze leert te accepteren dat ze goed is zoals ze is. Dat niemand t zelfde is, dat anderen soms hogere scores hebben, maar dat ieder z’n talent heeft.

Samen met twee van haar beste vriendinnen zit ze bij me aan tafel. Te mijmeren over “vroeger”. Over hoe de schoolreis in groep 5 was. Over het nablijven in groep 6. De moeilijkheden in groep 7. Maar vooral praten ze over hoe fijn het nu is in groep 8.

Hoe leuk ze het samen hebben en hoe ze hun belofte van het begin van het jaar, er een spetterend eind van te maken, aan het nakomen zijn.

Ze giebelen, kletsen, lachen en chillen zoals alleen achtste groepers dat kunnen. Zo vol bravoure, maar tegelijkertijd onzeker over alles wat de middelbare ze straks zal brengen.

Ze tellen af naar het einde, of naar het nieuwe begin. Klaar voor nieuwe uitdagingen, nieuwe kansen en veel nieuwe mensen. Klaar voor een nieuw leven, waarin ze ongetwijfeld nog vaak zullen terugdenken aan alles wat ze met elkaar beleefden en aan al die jaren waarin ze van elkaar leerden, met elkaar speelden en samen werden tot de prachtige brugpiepers die ze over slechts enkele maanden zullen zijn.