Lubimy myśleć o sobie, że nie tylko jesteśmy wykształceni, ale i mamy zdolności stosowania tej wiedzy w codziennych sytuacjach. Ja nie jestem wyjątkiem, choć staram się regularnie poddawać w wątpliwość to, co mi się wydaje, że wiem.
Dlatego ważna jest edukacja nie tylko w przedmiotach ścisłych (tak, nawet dla tych, którzy „idą na polonistykę”), ale i nauka krytycznego myślenia, rozumianego jako rozsądne i metodyczne poddawanie w wątpliwość trafiających do nas z różnych źródeł informacji. Tej umiejętności zresztą najbardziej nam brakuje, zarówno dorosłym, jak i dzieciom. Boję się, że nadchodzące zmiany w szkolnictwie nie pomogą w propagowaniu tego podejścia…
Świetnym przykładem jest historia o diwodorku tlenu, która rozpoczęła swoje życie jako żart primaaprilisowy w jednej z amerykańskich lokalnych rozgłośni. W żarcie chodzi o to, że codziennie stykamy się z substancją, której wchłonięcie przez drogi oddechowe może zakończyć się śmiercią, a jej nadmierne spożycie w stanie czystym może spowodować poważne powikłania zdrowotne. Tą właśnie substancją jest diwodorek tlenu1. Niestety, żart wywołał trochę paniki, bo niektórzy ze słuchaczy bardzo się przejęli i zaczęli wydzwaniać do służb alarmowych, domagając się usunięcia zagrożenia.
A wszystko wynikło z braku umiejętności zastosowania wiedzy w praktyce. Wystarczyło by sprawdzić tą nazwę w internecie i na pewno wiele osób zrozumiało by dowcip.
Dlatego korzystajcie z technologii z rozsądkiem. Pamiętajcie, że jeśli coś jest napisane w internecie (tak, dostrzegam ironię tego zdania), to niekoniecznie jest prawdą. Zawsze warto poszukać innych źródeł, lub choćby zweryfikować wyniki wyszukiwania. Szczególnie, gdy na iPhone lub iPadzie można mieć tak praktyczną aplikację jak WolframAlpha. O możliwości uruchomienia wyszukiwania przez pociągnięcie ekranu z aplikacjami w dół nawet nie wspominając.
Ale mam i dobre wieści. Skoro to czytacie, to jesteście dość rozgarnięci. Bo czytacie.
Dla bardziej ambitnych mam podcast You Are Not So Smart.
- H2O, czyli woda ↩︎
