DOĞA VE DOĞURAN

Zihnimle, kaburgamın sol köşesinde bir yerlerde cansız bedenim yatıyor. Somut hiçbir şeye tesir edemeyecek kadar ölü isem göğüs kafesimin altına ne diye hapsettiler beni? Kıyametin kutsal sözleri olsaydı eğer bir parçasını içerecek türden bir kadınsın sen. Simsiyah saçların kendini sallandırmış başından aşağı, infazın eşiği sanki.

Düşlerim, düşlerimde bir ütopya. Ütopya, sen. Kadın, öyle uzun ki satırların, aralarında gezinen parmak uçlarımı yakar manaların. Sen ki aklımın en kalıcı dizesi, ezberden silemediğim. Şimdi göz kapaklarımın önünde yeşili yeşil, toprağı ana bir orman, çıplak ayakların. Ana ve kadın. Bundan toprağın seni kucaklayışı.

Çıplak ayakların karışsın çamurlarına, depremler ve uyanış. Ben, pekala sarsıldım, pekala sen de rahatlamış görünüyorsun. Ellerini açmışsın göğe, gök yarılmış, gök ağlamış. Sen ıslanmışsın. Bir şarkı söylemişsin ağaç dallarına, efsunların sarsmış yaprakları.

Şimdi perdelerimin önü sen. Susmalarımı susturuyorum, sana uzanmak için. İçimde ilk insan bilinmezliği. İçim bir mağara, duvarları çizili. Susmalarım, birazdan çığlık atacak gibi. Kadınsın ya, ellerim göğsümde diz çöküyorum önünde, kutsal bir kitabı basar gibi bağrıma. Dilini bilseydim bir çırpıda okurdum seni, öyle ki seni kimse bilmiyor aslında. Asırlar önce gökten mi inmişsin? Gök ağlıyor, göğü ağlatan ezgilerin yeryüzüne ateş gibi düşüyor.

Korsun sen, yüreğin üstüne siyah saçların gibi düşen. Tanımlayacaktım güya seni, sonra çıkageldiler sislerin perde arkasından. Kimi ilahi dedi senin için kimi cadı. Doğaüstü bir varoluş, dogmaya tabi. Kayboluyorum, dilsiz ve yurtsuz. Adını bilememiş tarihtekiler. Meryem’sin sen, biraz Demeter biraz Havva’sın. Ruhun öyle sarılmış ki hem doğasın hem doğuran. Kadın, yeryüzü dağılıverecek gibi, senin öfken mi bu? Saçını, yüzünü, seni kabullenmediler diye ateşe verecek gibisin bizi.

Dudağından dökülecek her sözün zehri saracak evlerimizi. Yaksan bizi yine sana döneceğiz, doğa ve doğuran yanına. Doğururken ki gibi alır mı için bizi? Anadan üryanım şimdi, sar beni. Yağmurlar yağsın, bir kuş ötsün gökten yukarı. Gülümse, bir yıldız kaysın geceden heceye.

ELVEDA KADIN!

Merve Yıldırım

Not Tutuyoruz, üniversite öğrencilerinin ve mezunlarının öğrenim gördükleri bölümler hakkında içerik ürettikleri bir topluluktur. Kişisel deneyimler, üniversite hakkında bilgilendirici içerikler, ilgi alanları ve daha birçok konuyu kapsayacak şekilde içerik üreten bir topluluğuz.

Not Tutuyoruz Kasım 2021'de aktif hale gelerek günden güne değişmeye devam ediyor, siz de bu aileye katılmaktan çekinmeyin!

İçeriği düzenleyen: Yağız Yılmaz