ความรัก

Love as an action vs. love as a need and a feeling

Photo by Scott Broome on Unsplash

ความรักคืออะไร? เป็นคำถามที่ผมตามหาอยู่นานในวัยเด็ก มันไม่ได้สอนกันง่าย ๆ เหมือนสีแดง สีเขียว ผมเติบโตมาแล้วก็อาศัยประสบการณ์ค่อย ๆ นิยามคำ ๆ นี้ที่เรียกว่ารัก

ความรักเป็นความรู้สึก

บางครั้งผมเจอคนที่ชอบแล้วผมก็รู้สึกปิ๊งเลย ผมอาจจะประทับใจในบุคลิก รูปร่างหน้าตา ผมอาจจะประทับใจในกิริยาบางอย่าง ผมอาจจะผ่านบางสถานการณ์ที่ทำให้ผมไว้ใจคน ๆ นึงเป็นพิเศษ แล้วผมก็ตีความความรู้สึกพิเศษนี้ว่าความรัก เพราะมันเป็นความรู้สึกพิเศษที่ผมไม่เคยได้รู้สึกมาก่อน

ถ้าความรักผมเป็นความรู้สึก วันหนึ่งที่ความรู้สึกนี้จางหายไป นั่นแปลว่ารักผมก็จะจางหายไปตามความรู้สึกพิเศษนั้นด้วย แล้วแบบนี้ ความรักจะยั่งยืนยาวได้อย่างไร

ความรักที่เป็นความต้องการ

ตอนที่ผมเปลี่ยนมุมมองที่มีต่อความรัก แล้วมองมันเป็นความต้องการ เหมือนความต้องการการสารอาหาร ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร ผมก็จะทำทุกวิธีเพื่อให้ได้กิน คุณอาผมเคยบอกว่า ถ้าอาหารของเราอยู่อีกซีกโลก เราก็จะขวนขวายไม่หยุดจนกว่าจะได้ไปกิน เมื่อความรักเป็นคือความต้องการ ถ้าทำแล้วยังไม่เวิร์ค ผมก็จะพยายามต่อไปเรื่อย ๆ เพื่อตอบสนองความต้องการนั้น

พอผมมองความรักเป็นความต้องการ ทั้งต้องการที่จะส่งมอบความรัก และต้องการจะได้รับความรัก ความรักก็ดูยั่งยืนยาวขึ้น อย่างน้อยก็อยู่ไปเรื่อย ๆ ตราบที่ผมมีลมหายใจอยู่

พอคิดได้แบบนี้ ผมก็คอยทำสิ่งดี ๆ ให้กับคนที่ผมให้ความสำคัญ ทั้งหยิบยื่นความรักให้ และรับความรักมาเมื่อมีโอกาส แค่นี้ชีวิตก็มีช่วงเวลาดี ๆ ที่น่าประทับใจเยอะแยะแล้ว ถึงมันจะไม่ได้ฟังดูพิเศษเหมือนในเทพนิยายเหมือนกับความรักที่เป็นความรู้สึก แต่ตอนที่ได้มอบและได้รับความรัก ตอนที่ความรักถูกเติมเต็ม ก็ไม่ได้รู้สึกพิเศษน้อยลงเลย

ความรักที่เป็นการกระทำ

แล้วบางครั้งผมก็เจอคนแปลกหน้าทำดีด้วย อาจจะแค่ช่วยเปิดประตูเพราะเห็นผมมือไม่ว่าง อาจจะเป็นแค่ความช่วยเหลือเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เข้ามาตอนผมกำลังลำบากพอดี การทำอะไรดี ๆ ให้คนอื่นโดยไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน เค้าแค่มอบให้ ยิ้มให้ แล้วก็เดินจากไป บางคนไม่แม้แต่จะให้โอกาสผมขอบคุณด้วยซ้ำ

พอเจอแบบนี้ ผมก็อดคิดไม่ได้ว่าเค้าอาจจะไม่ได้ตระหนักถึงความต้องการที่จะมอบความรักเสียด้วยซ้ำ เค้าก็แค่ทำให้เฉย ๆ ทำไปตามธรรมชาติของมนุษย์ที่เกิดมาพร้อมหัวใจที่อยากจะทำให้ทุกชีวิตที่อยู่ตรงหน้าดีขึ้น

ผมเข้าใจว่า ความรัก ใน NVC (การสื่อสารเพื่อสานสัมพันธ์) คือ การทำอะไรดี ๆ ให้ใครสักคนโดยไม่หวังอะไรตอบแทน ไม่ได้ทำเพราะรู้สึกพิเศษกับคน ๆ นั้น ไม่ได้ทำเพราะคน ๆ นั้นเป็นคนสำคัญและเราหวังจะสานสายสัมพันธ์ให้ดียิ่งขึ้น ไม่ได้ทำเพราะคาดหวังจะทำคะแนนจากคน ๆ นั้น ไม่ได้ทำเพราะหวังว่าเค้าจะมาทำดีกับเราบ้างในวันหน้า แต่เป็นการทำดีให้กันเฉย ๆ โดยไม่ได้หวังอะไรตอบแทน นี่แหละคือความรักจากธรรมชาติ ความรักที่เชื่อมโยงกับเต๋า ความรักที่ไม่ได้ฝืน เป็นความรักบริสุทธิ์ที่ทั้งผู้ให้ ผู้รับ และผู้พบเห็นรู้สึกดี

ในวันที่ผมมองความรักเป็นการกระทำ และเพราะการกระทำเป็นทางเลือกที่ผมควบคุมได้ ผมถึงมีความมั่นใจขึ้นมาว่ารักที่ผมมีให้กับภรรยามันจะยั่งยืนยาว จะมั่นคง ให้คู่ควรกับที่ลูกของเราควรจะได้รับ เพราะรักของพ่อแม่คือโลกทั้งใบสำหรับลูกที่จะเติบใหญ่ขึ้นมา

บทความที่เกี่ยวข้อง

NVC Key differentiations