วรยุทธ์ไร้กระบวนท่า ไร้ตำแหน่ง ไร้หัวหน้า ทำงานได้ด้วยหรือ?
มีที่แห่งนึง เขาทำงานกันเป็นทีมแต่ไม่มีหัวหน้าลูกน้อง แต่ก็จะมีคนที่ “ถือความรับผิดชอบมากกว่า” กับคนที่ “ถือความรับผิดชอบน้อยกว่า”
พวกเขาก็จะมีความเป็นพี่เป็นน้องที่แบบว่าพี่สอนงานน้องกันอยู่บ้าง 👯♂️👯
แต่การเรียนรู้งาน ไม่เป็นพี่สอนน้องเสมอไป
ของบางอย่าง น้องก็สอนพี่
คนเก่งกว่าสอนเพื่อน ทำยังไงก็ได้ ให้ความรู้ความสามารถมันขยายออกมา
นอกจากนี้พวกเขาก็จะใช้วิธีการจุดประกายว่าทำไมน้องควรจะเก่งขึ้น
พวกเขาคาดหวังว่าแต่ละคนใช้วิธีขวนขวายไขว่คว้าเอาตัวเองไปอยู่จุดที่จะได้ทำสิ่งที่ตัวเองชอบ
เช่น ถ้าอยากเป็น UX/UI ชอบทำ UX
ก็ควรจะขวนขวายที่จะเป็น UX/UI
UX/UI เค้าต้องติดสกิลอะไรบ้าง ก็ไปอัพเลเวลตัวเองมา
⛷ อย่างไรก็ตามพวกเขาจะพื้นที่ให้คนได้ลองผิดลองถูก พื้นที่ปลอดภัยที่ “คนที่มีความรับผิดชอบมากกว่า” จะเป็นคนเก็บกวาด หรือ คอยดูแลให้ชิ้นงานของลูกค้าปลอดภัย
คาดหวังให้แต่ละคนเรียนรู้ ปรับปรุงตัวอยู่เสมอ ♞
พวกเขาจะพิจารณาตัวเองบ่อย ๆ ว่าอยู่ห่างจากเป้าหมายแค่ไหน 🎯
ถ้าใครอยู่เฉย ๆ ไม่สนใจขยายความรับผิดชอบอะไร
ไม่ได้อยากจะเก่งขึ้นเท่าไหร่
ก็จะอยู่ยากหน่อย เพราะคนอื่นเขาเก่งขึ้นกันทุกวัน
คนอื่นเขาทำงานดีขึ้นทุกวัน
แต่ถึงไม่สนใจจะเรียนรู้อะไรตามเถอะ การได้อยู่ในแวดล้อมของคนเก่ง (ทั้ง Hardskill และ Softskill) คน ๆ นั้นจะก็ซึบซับ skill ไปเอง
ส่วนจะซึบซับความเก่งไปได้เท่าไหร่ก็ขึ้นอยู่กับตัวบุคคล ซึ่งก็จะแตกต่างกันไปก็แค่ มาก หรือ น้อย
กว่าจะรู้ตัวว่าถูกสังคมหล่อหลอมให้เก่ง ก็คือตอนที่ไปเจอโลกอันโหดร้าย นั่นแหละ ถึงได้รู้สึกว่า “เห้ย สภาพ environment แบบนี้… เราอยู่ไม่ด้ายยยยยย”
