สังเกตทีมให้มากขึ้น ยุ่งกับทีมให้น้อยลง
ประโยคนี้เป็นประโยคที่ผมกับเก๋พูดทุกครั้งในคอร์ส ScrumMaster Compass ที่เราสอนด้วยกัน
หลังจากการสอนครั้งล่าสุด ผมก็สังเกตเห็นว่า ทุกเช้าที่ผมไปส่งลูกที่โรงเรียน ผมจะยกกระเป๋าให้ลูก และช่วยลูกถอดรองเท้า ก่อนที่จะดูลูกยกรองเท้าไปเก็บที่ชั้นของตัวเอง กอดกัน แล้วลูกก็เข้าห้องเรียน ผมทำแบบนี้มาตั้งแต่ลูก 3 ขวบซึ่งช่วงนั้น ลูกตื่นสายกว่าทุกวันนี้ พอถึงเวลาส่งลูก ผมจะรีบมาก เพราะกำลังจะไปทำงานสาย
พอสังเกตตัวเองแล้วเห็นแบบนี้ ก็คิดได้ว่ากระเป๋ามันไม่หนักสำหรับลูกแล้วนี่นา และผมก็ไม่ได้รีบร้อนเหมือนเดิมแล้วด้วยเพราะเดี๋ยวนี้ลูกตื่นเช้าแล้ว
เช้านี้ผมเลยเลือกที่จะชะลอความช่วยเหลือ ผมลองรอนานขึ้นอีกอึดใจนึงก่อนที่จะยกกระเป๋าให้ลูก แล้วผมก็เห็นลูกไปหยิบกระเป๋าเองเพราะมันไม่ทันใจ ผมลองชะลอการย่อไปช่วยถอดรองเท้า แล้วก็เห็นลูกก้มไปถอดเองอีก เอาไปวางบนชั้นเอง หันมากอด แล้วเดินเข้าห้องเรียนไปเอง
ถึงตรงนี้ผมก็อดคิดไม่ได้ว่า มีอีกกี่อย่างนะที่ผมกำลังช่วยทีมทำจนชิน จนปิดโอกาสที่เค้าจะได้ take ownership ของสิ่งนั้นไปเป็นของทีมเอง
โชคดีที่ได้สอนเรื่องนี้บ่อย ๆ เลยได้เตือนตัวเองอยู่เรื่อย ๆ ว่า
สังเกตทีมให้มากขึ้น ยุ่งกับทีมให้น้อยลง
