อย่าทำงานเพื่อรอวันลาออก
“ยอมๆ ไปเหอะ ถ้าทนไม่ได้เมื่อไหร่ก็ค่อยลาออก”
“ไม่อยากยุ่งกับใคร ไม่อยากมีปัญหา ถ้าทนไม่ได้ค่อยลาออก”
“ถ้าคนนั้นออก ฉันก็ไม่อยู่หรอก”
เคยได้ยินบ่อยๆ มั้ยประโยคเหล่านี้ ทั้งจากคนรอบข้าง และจาก “ตัวเอง”
แปลกนะ ที่ใครๆ ก็อยากได้ความรักความจริงใจ ความน่าเชื่อถือ จากที่ที่ตัวเองทำงาน และเวลาบอกใครๆ ว่าเป้าหมายในการทำงานคืออะไร ก็จะบอกได้แบบตาเป็นประกายเลยว่าฉันอยากทำอะไร แต่มีคนอีกจำนวนนึงที่คงลืมไปว่า ความฝันกับความเป็นจริงก็ไม่เหมือนกัน วงเล็บด้านหลังของเป้าหมาย มักจะมีคำว่า (ถ้าทนได้) ตามมาเสมอ
ในทุกๆ วันของการทำงาน แม้เราจะคิดว่าทีมเราดีแค่ไหนก็ตาม มันก็มักจะมีปัญหามาให้แก้เสมอ เชื่อเถอะว่าเป็นกันทุกที่ ตราบใดที่ยังมีคนทำงานร่วมกัน ยังงัยมันก็ต้องมีปัญหาให้แก้ แม้จะเป็นที่ๆ ใครๆ ก็อยากไปทำงานด้วย เช่น Facebook Google ที่ดูดี เค้าก็มีปัญหาให้แก้กันทุกวัน ดังนั้น การลาออกมันไม่ได้เป็นการแก้ปัญหา ถ้าตราบใดที่เราอยู่ที่เดิมไม่ได้ ที่ใหม่ก็ไม่ได้แปลว่าเราจะอยู่ได้เหมือนกัน
ดังนั้น จงคิดบวก เวลาที่เจอกับปัญหา สูดหายใจลึกๆ แล้วคิดว่ามันคือความท้าทาย และการบ้านของเราคือ เราจะผ่านมันไปแบบมืออาชีพได้อย่างไร และที่สำคัญคือ ต้องคิดแก้ปัญหาด้วย “ความจริงใจ” และ “ทำในสิ่งที่ถูกต้อง” เพราะด้วย mindset ของการแก้ปัญหา มันจะสื่อออกไปทางการกระทำด้วย ถ้าตลอดเวลาที่จะแก้ป้ญหา เราคิดว่า “เฮ้อ ออกแม่งเลยดีมั้ย” การกระทำมันก็จะออกมาแบบนั้นแหละ และคนอื่นก็รู้สึกได้ด้วย และเราจะมาคาดหวังว่าอะไรๆ จะออกมาดีด้วย mindset แบบนี้ มันก็คงยาก
ก็ไม่เถียงนะว่าในหลายๆ เคส เราก็เลือกบรรยากาศการทำงานที่ดีที่สุดไม่ได้ หลายๆ เรื่องมันก็อาจจะแก้ไม่ได้จริงๆ ก็อาจจะต้องลาออกจริงๆ แต่ก่อนจะไปถึงจุดนั้น ลองมองไปรอบๆ ว่ายังมีอะไรที่ความสามารถของเราพอจะทำได้บ้าง และทำให้ดีที่สุด เพราะในความลำบากของแต่ละสถานการณ์ มักจะสร้างผู้นำได้เสมอ ถ้าสงสัยว่า ทำไมบางคนเติบโตในองค์กร ก็ขอบอกไว้ว่า ส่วนหนึ่ง คือคนที่มองปัญหาในด้านบวก และแก้ปัญหาได้อย่างชาญฉลาดจริงใจ คิดถึงส่วนรวม แทนที่จะมานั่งนอยและคิดว่า “ช่างมันเถอะ ทนไม่ได้เดี๋ยวก็ลาออกละ”
ขอให้ทุกคนได้ทำงานในที่ที่ตัวเองมีความสุขนะคะ :)
