อาจารย์หมาป่า
อาจารย์หมาป่าตนหนึ่งฝึกฝนวิทยายุทธ์มานาน เก่งกล้าสามารถ องอาจเหลือเกิน อาจารย์หมาป่าผู้นี้จึงมีชื่อเสียงอย่างมากในปฐพี
อยู่มาวันนึง…เจ้าหมาป่าตัวหนึ่งต้องการฝึกฝนวิทยายุทธ์เพื่อเป็นวูฟเวอรีน มันจึงเดินทางมากราบกรานอาจารย์หมาป่าผู้เก๋าวิชา เพื่อฝากตัวเป็นศิษย์
อาจารย์หมาป่าพิศดูหน่วยก้านของเจ้าหมาป่าแล้วคิดว่าหากเจ้าหมาป่าเรียนวิชาไม่สำเร็จ แทนที่เขาจะกลายเป็นวูฟเวอรีน เขาจะกลายเป็นหมาป่าในเรื่องลูกหมูสามตัวซะมากกว่า
แก่นวิชานั้นใช้เวลาอธิบายไปสักหลายวัน ก็อาจจะไม่เข้าใจ
กระบวนท่าใช้เวลาฝึกไปสักหลายเดือน ก็อาจจะยังทำไม่ได้
ถึงทำได้ ก็อาจจะยังทำไม่ได้ดี
ประลองยุทธ์สักหลายปี ก็อาจยังไม่ชนะ
คิดดูแล้วเขาจึงไม่อยากสอนวิชาให้แก่เจ้าหมาป่าตัวนี้เลย
เหล่าโปเกมอนบริเวณนั้นได้ยินอาจารย์หมาป่าคิดดัง ๆ ออกมาเหมือนในละคร ก็รู้สึกว่านี่เป็นเรื่องน่าคิด…
หากอาจารย์หมาป่าผู้นี้มิได้สอนเจ้าหมาป่าผู้น้อย
หมาป่าผู้น้อยยังคงสามารถไปเรียนวิชากับอาจารย์ท่านอื่นได้ หรืออาจะลองผิดลองถูกดูเอง
จากนั้นเขาอาจกลายเป็นเจ้าหมาป่าในเรื่องหนูน้อยหมวกแดงแทน…
โปเกมอนผู้หนึ่งจึงแสดงความเห็นว่า…
ไม่ว่าเจ้าหมาป่าจะกลายเป็นหมาป่าในเรื่องลูกหมูสามตัว หรือหมาป่าในเรื่องหนูน้อยหมวกแดง หมาป่าจากสองเรื่องนี้ย่อมมีศักดิ์ศรีไม่ต่างกันมากนัก
แต่ที่แตกต่างกันก็คือ ท่านอาจารย์ได้ประสบความล้มเหลว!!
นั่นเป็นเรื่องน่ายินดี!
เพราะท่านอาจารย์ได้เก่งขึ้นไปอีกหลาย ๆ เลเวลจากความล้มเหลวคราวนี้…
อืม… น่าคิด
